Миокард инфаркт і кезіндегі ем қолдану

ЖМ11-17-2

Алматы-2014

қатты ауыру сезімімен жүретін, нитроглицеринмен және ұзартылған нитраттармен қоймайтын,ұзақ уақытқа

созылатын ұстамамен ауруханаға түсті. Ауруханада науқасқа ЭКГ, лабараториялық зерттеулер жүргізілді, лабараториялық зерттеулер нәтижелері бойынша науқас қанында ЛДГ, АСТ, КФК5, миоглобин, тропонин белоктарының титрі жоғарылағандығы анықталып, сол жақ қарыншаның коронарлық артериясының атеросклерозынан болған миокард инфаркті диагнозы қойылды. Дәрігерлер тарылған тамырды кеңейту мақсатында жүректің сол жақ қарыншасының коронарлық артериясына дәрілік жабындымен өңделген стент қойды.

ме, әлде аортокоронарлық шунттау жасау тиімді ме; қай әдіс қауіпсіз?

науқас
І - дәрілік жабындымен қңделген стент қою
C – дәрілік жабындымен

өңделген стент қою
Аортокоронарлық шунт жасау
О – Стент қою әсерінен сол жақ тәждік тамырдың кеңеюі, инфарктке ұшыраған аймақтардың қалпына келуі

артерияны стенттеу

left main coronary artery disease: a meta-analysis of four randomized

trials and seventeen observational studies.
Сол жақ негізгі тәждік артерияның жеткіліксіздігі кезіндегі аортокоронарлы шунт жасау немесе дәрілік қаптамадағы стент қою: 4 рандомизирленген зерттеудің және 17 бақыланған (обсервациялық) зерттеулердің мета-анализі.

Institute of Cardiovascular Diseases, the First Affiliated Hospital, Guangxi Medical

University, 22 Shuangyong Road, Nanning 530021 Guangxi, People's Republic of China.

bypass grafting (CABG) for unprotected left main coronary artery disease

(ULMCAD) is still controversial. The purpose of this meta-analysis was to compare the safety and efficacy between DES and CABG for ULMCAD
Алғы шарттар:
Сол жақ негізгі тәждік артерия жеткіліксіздігі (ULMCAD) кезінде дәрілік жабындымен өңделген стенттерді қолдану (DES) мен аорто-коронарлы шунтты (CABG) жасау мәселелер арасында талас бар. Бұл мета-анализдің мақсаты осы екі әдістің тиімділігі мен қауіпсіздігін салыстыру.

searched.
Әдісі:
MEDLINE, EMBASE ақпараттар базасынан және Кокран кітапханасынан жүйелі түрде ізделген

The risk was lower in DES than in CABG groups

at the early outcomes of death (risk ratio (RR): 0.49, 95% confidence interval (CI): 0.30-0.78), cerebrovascular events (RR: 0.19, 95% CI: 0.08-0.45) and composite endpoint (RR: 0.53, 95% CI: 0.40-0.70); death after 2 years (RR: 0.81, 95% CI: 0.66-0.99), 4 years (RR: 0.69, 95% CI: 0.53-0.90), 5 years (OR: 0.76, 95% CI: 0.61-0.95) and their total effect (RR: 0.79, 95% CI: 0.71-0.87); composite endpoint 1 year (RR: 0.69, 95% CI: 0.58-0.83), 4 years (RR: 0.69, 95% CI: 0.53-0.88), 5 years (RR: 0.74, 95% CI: 0.59-0.92) and their total effect (RR: 0.78, 95% CI: 0.71-0.85). There were no significant differences in the risk for the early outcomes of myocardial infarction (RR: 0.97, 95% CI: 0.68-1.38), death 1 year (OR: 0.81, 95% CI: 0.57-1.15) and 3 years (OR: 0.85, 95% CI: 0.69-1.04), composite endpoint of 2 years (RR: 0.88, 95% CI: 0.72-1.09) and 3 years (RR: 0.87, 95% CI: 0.73-1.04). Nonetheless, there was a lower risk for revascularization associated with CABG from 1 to 5 years and their total effect (RR: 3.77, 95% CI: 3.35-4.26). There was no difference in death, myocardial infarction, cerebrovascular events or revascularization at 1 year between RCT and observational groups.

қаупі DES жасалған топтарда АКШ жасалған топтарға қарағанда аз болды:

(қауіптілік қатынасы (ҚҚ ) : 0,49 , 95% сенімділік интервалы (СИ):0.30-0.78), цереброваскулярлықжағдайлар (ҚҚ: 0,19 , 95% СИ : 0,08 -0.45 ) және комбинирленген ақырғы нүктелер (ҚҚ: 0,53 , 95% СИ: 0,40-0,70 ) ; 2 жылдан кейінгі өлім ( ҚҚ : 0,81 , 95% СИ: 0.66-0.99 ) , 4 жылдан кейінгі өлім (ҚҚ: 0,69 , 95% СИ: 0,53 -0.90 ) , 5 жылдан кейін (ҚҚ : 0,76 , 95% СИ : 0.61-0.95 ) және олардың қосынды әсері (ҚҚ: 0,79 , 95% СИ: 0.71-0.87 ) ; 1 жылда шыққан ақырғы нүкте (ҚҚ: 0,69 , 95% СИ: 0.58-0.83 ) , 4 жылдағы (ҚҚ: 0,69 , 95% СИ: 0.53-0.88 ) , 5 жылдағы (ҚҚ : 0,74 , 95% СИ: 0.59-0.92 ) және олардың қосынды әсері (ҚҚ: 0,78 , 95% СИ: 0,71 -0.85 ). Онда екі зерттеуде ерте миокард инфаркті қаупі дамуының ешқандай айтарлықтай айырмашылығы болған жоқ ( ҚҚ: 0,97 , 95% СИ : 0.68-1.38 ) ,1 жылдағы өлім ( ҚҚ: 0,81 , 95% СИ: 0.57-1.15 ) и 3 жылдағы (ҚҚ: 0.85 , 95% СИ: 0.69-1.04 ) , 2 жылда шыққан ақырғы нүкте (ҚҚ: 0,88 , 95% СИ: 0.72-1.09 ) және 3 жылдағы (ҚҚ: 0,87 , 95% СИ: 0.73-1.04 ) . Сонда да 1 жылдан 5 жылға дейін АКШ байланысты реваскуляризация да қауіп төмен болды, және олардың қосынды әсері (ҚҚ: 3,77, 95% СИ: 3.35-4.26 ). Онда РБС мен бақыланатын топтар арасында 1 жылдан кейін өлім, миокард инфаркті, цереброваскулярлық жағдайлар арасында ешқандай айырмашылық болмады

CABG in patients with ULMCAD in the 5 years after

intervention.
Қорытынды:
Біздің мета-анализ сол жақ тәждік артерия жеткіліксіздігі бар науқастарға стент қою аорто-коронарлық шунттауға қарағанда дәрігерлік іс-шарадан кейін 5 жыл ішінде қауіпсіздеу екенін көрсетті

себебі стент қою операциясы шунттауға қарағанда аса қиындық туындатпайды және

тарылған тамырды қайта кеңейтеді, нәтижесінде қанайналым қалпына келеді. Ал аорто-коронарлық шунттау кезінде жасанды қанайналымды қолданады және жаңа қанмен қамтамасыз ету көздерін жасау мақсатында аяқтың веналарынан кесінді алып, оны жүрек тамырларына жалғайды. Бұл күрделі операция.

НАЗАРЛАРЫҢЫЗҒА РАХМЕТ!