Ашаршылы?

де кешегі кезеңге көз жіберуіміз керек». Н. А. Назарбаев

тамыз
1920-1924ж
1921-1922 ж
1921 ж
1921ж
1924ж
1925-1929 ж
1925ж XIV сьезд
1927 ж
1927 желтоқсан XV

деген ұғыммен Голощекин Қазақстанда сегіз жыл бойы «Кіші қазан» саясатын

жүзеге асыруға күш салды

коммитетінің 1-хатшысы (1925 – 33). 1903 жылдан Компартия мүшесі. Петербург, Кронштадт, Сестрорецк, Мәскеуде, сондай-ақ Франция, Германияда большевиктер партиясына араласты. Бірнеше

рет ұсталып, айдауда болды. Қазан төңкерісін дайындау және өткізу кезінде Петроград революциясы соғыс коммитетінің мүшесі болып, ішкі және сыртқы байланыс бөлімін басқарды. Тақтан тайдырылған император Николай ІІ-нің өзін және отбасын ату жазасын орындауға белсене қатысты. Азамат соғысыжылдарында Пермь, Екатеринбург губерниясы коммиттерінің және Урал облысы коммитетінің хатшысы, Урал облысы әскери комиссары, 3-армия саяси бөлімінің бастығы,БОАК және РКФСР ХКК-нің Түркістан істері жөніндегі комиссиясының мүшесі болды. 1922 – 25 жылдары Кострома губерниясы атқару коммитеті мен РК(б)П Самара губерниясы коммитетінің төрағасы, 1925 – 33 жылдары БК(б)П Қазақстан өлкелік коммитетінің 1-хатшысы болып істеді. Голощёкин Қазақстанға келісімен “қазақ ауылы үшін Кіші Қазан” ұранын көтерді. Осы ұран аясында ұжымдастыру саясатын жүзеге асыруда ірі қателіктер жіберді. Мұның салдары ауыр болды. Жедел ұжымдастыру, отырықшыландыру, тіпті урбанизациялау саясаты жаппай ашаршылыққа әкелді. 1,6 млн. қазақ қырылды, көп бөлігі Қытайға, Ресейге, Түрікменстанға, Өзбекстанға,Қырғызстанға, Иранға, т.б. өңірлерге босып кетті. Ұлтаралық қатынастар нашарлады, бұрыннан пайдаланылып келген араб әліпбиі өзгертіліп, латын алфавиті енгізілді. 1926 жылдан бастап ішкі Ресейден орыстарды Қазақстанға көшіру күшейді. Ірі бай және жартылай феодалдардың малын тәлкілеу науқаны жүргізіліп, астана Қызылордадан Алматыға ауыстырылды. 1928 ж. Алматы қаласында Қазақ педагогикалық институты ашылды, одан бұрын Қызылорда қаласында қазақ драма театры бірінші маусымын бастады. 1931 жылы Ақмола – Қарағанды, Түрксіб темір жолы іске қосылды. Алматы, Орал ет комбинаттары, Алматы, Талдықорған, Меркі қант зауыттары жұмыс істей бастады. Қазақ зиялыларын жаппай жазалау саясаты күшейді. А.Байтұрсынов, М.Дулатов, Ж.Аймауытов, М.Жұмабаев, т.б. саяси қуғын-сүргінге ұшырады. Голощёкин ұлттық пиғылдағы С.Сәдуақасов, С.Қожанов, Ж.Мыңбаев, Н.Нұрмақов, т.б. қайраткерлермен күресіп, өз дегеніне жетті. Қазақ қызметкерлерін жұмысқа алу төмендеді. Қазақ халқы арасында орталық билікке, оның өкіліне деген наразылық күшейді. Осыған байланысты Голощёкин орнынан алынып, партия басшылығына Л.Мирзоянжіберілді. Қазақстаннан кеткен Голощёкин 1933 – 37 жылдары КСРО ХКК жанындағы бас арбитр болып істеді. 1937 жылы “халық жауы” ретінде тұтқындалып, 1941 жылы бір топ әскерилермен бірге атылды. Кейіннен ақталды. [1]

ауыл шаруашылығын дамыту - отырықшылыққа көшу - байларды тап ретінде жою - тиімді

ауыл шаруашылық өндірісін қалыптастыру - ауыл шаруашылығының меншік салаларына мемлекеттің - ықпалын күшейту
Ұжымдастыруды 1932 жылы көктеміне қарай аяқтау белгіленді. Қазақстанда көшпелі және жартылай көшпелі шаруашылықты отырықшылыққа көшіруді 1933 жылы аяқтау көзделді.
Жіберілген қателіктер - қатаң жүргізіліп, жаппай қуындау мен лаңкестікке негізделді. - даярлықсыз, жергілікті жағдайлар ескерілмеді. - әкімшілдік -күштеу әдістерімен жеделдете жүргізілді.
- Шаруашылық базасын жасау, тұрғын үйлер, мәдени тұрмыстық объектілер салу жоспары аяғына дейін орындалмады
Табыстары - колхоздар мен совхоздар құрылды - егістік жер көлемі ұлғайды. - ауыл шаруашылық мамандары қалыптасты - шаруалар бай феодалдарға кіріптарлықтан құтылды.
Ашаршылық -Ф.Голощекиннің қатігездігі -астықтың шықпауы - Қазақтарды күштеп отырықшыландыру - азық-түлік салғырты - тәркілеу және зардаптары - бай-кулактардың қарсылығы

ӨЗГЕРІСТЕР ӘКЕЛДІ. ЕҢ АЛДЫМЕН КООПЕРАТИВТІК ҚОЗҒАЛЫС ДАМЫДЫ. ҰЖЫМДАСТЫРУ ҚАРСАҢЫНДА 1072 ҰЖЫМДЫҚ ШАРУАШЫЛЫҚ

ЖҰМЫС ІСТЕДІ. 1929 ЖЫЛЫ РЕСПУБЛИКАДАҒЫ МАЛ САНЫ 40,5 МИЛЛИОНҒА ДЕЙІН ЖЕТТІ. БІРАҚ Ф. И. ГОЛОЩЕКИННІҢ «АУЫЛДЫ КЕҢЕСТЕНДІРУ» БАҒЫТЫ ИГІ НӘТИЖЕЛЕРГЕ КЕРІ ӘСЕР ЕТТІ. 1928 ЖЫЛЫ 27 ТАМЫЗДА ҚАЗАҚ АКСР-НЫҢ ХАЛЫҚ КОМИССАРЛАР КЕҢЕСІ МЕН ОРТАЛЫҚ АТҚАРУ КОМИТЕТІ «ІРІ БАЙ ШАРУАШЫЛЫҚТАРЫН, ЖАРТЫЛАЙ ФЕОДАЛДАРЫ КОНФИСКЕЛЕУ ЖӘНЕ ЖЕР АУДАРУ» ДЕКРЕТІН ҚАБЫЛДАДЫ. НӘТИЖЕСІНДЕ 657 БАЙ ЖЕР АУДАРЫЛЫП, ОЛАРДАН 145 МЫҢ МАЛ АЛЫНДЫ. МАЛДАР, НЕГІЗІНЕН, КОЛХОЗДАРҒА БЕРІЛДІ. КӨПТЕГЕН ОРТАША ШАРУАЛАР БАЙЛАРДЫҢ ҚАТАРЫНА ЖАТҚЫЗЫЛДЫ. АУЫЛ ШАРУАШЫЛҒЫН КҮШТЕП ҰЖЫМДАСТЫРУ 1929-1931 ЖЫЛ ҚАЗАҚ ЖЕРІНДЕ КОЛХОЗ ҚҰРЫЛЫСЫ 1922 ЖЫЛДАН БАСТАП КЕҢЕЙДІ. ҰЖЫМДАСТЫРУ ІСІНЕ КӨМЕК РЕТІНДЕ АУЫЛДЫ ЖЕРЛЕРГЕ 8000 ЖҰМЫСШЫ ЖІБЕРІЛДІ. 25 МЫҢДЫҚШЫЛАР ДЕП АТАЛҒАН 1204 "ҰЖЫМДАСТЫРУШЫ" МӘСКЕУ, ЛЕНИНГРАД СИҚТЫ ОРТАЛЫҚТАРДАН ЖІБЕРІЛДІ. АУЫЛ ШАРУАШЫЛЫҒЫНЫҢ ҰЖЫМДАСТЫРЫЛУЫ ӨТЕ ҚАТАЛ ЖАҒДАЙДА ЖҮРГІЗІЛДІ. 1931 ЖЫЛЫ КӨШПЕНДІ ЖӘНЕ ЖАРТЫЛАЙ КӨШПЕНДІ ШАРУАЛАРДЫ ЖАППАЙ ОТЫРЫҚШЫЛАНДЫРУ ЖӨНІНДЕ МІНДЕТ ҚОЙЫЛДЫ. ҰЖЫМДАСТЫРУ ЖЕДЕЛ ЖӘНЕ ЖОСПАРСЫЗ ЖҮРГІЗІЛЕ БАСТАДЫ. БЕЛСЕНДІЛЕР ОТЫРЫҚШЫЛАНДЫРУДЫ ЖОСПАРЛАҒАН 3 ЖЫЛДЫҢ ОРНЫНА 3 КҮНДЕ АЯҚТАП «ЖАЛҒАН КОЛХОЗДАР» ҚҰРА БАСТАДЫ. НӘТИЖЕСІНДЕ: АБЫРАЛЫ АУДАНЫНДА – 70 %; ЖЫМПИТЫ АУДАНЫНДА – 60 %; ЖӘНІБЕК АУДАНЫНДА – 95 % ШАРУАШЫЛЫҚ ҰЖЫМДАСТЫРЫЛДЫ. ШАРУАШЫЛЫҚТЫ ҰЖЫМДАСТЫРУ ДЕҢГЕЙІ ҮНЕМІ ӨСІП ОТЫРДЫ. 1928–1931 ЖЫЛДАРДАҒЫ ҰЖЫМДАСТЫРУ БАРЫСЫ: РЕСПУБЛИКА ШАРУАШЫЛЫҒЫНЫҢ 1928 ЖЫЛЫ 2% -Ы, 1930 ЖЫЛЫ СӘУІРДЕ 56,4%-Ы, 1931 ЖЫЛЫ ҚАЗАНДА 69%-Ы ҰЖЫМДАСТЫРЫЛДЫ. АУЫЛ ШАРУАШЫЛЫҚ ӨНІМДЕРІН ЖӘНЕ МАЛДАРДЫ КҮШПЕН АЛДЫ. МЫСАЛЫ, 1931–1932 ЖЫЛДАРЫ ШҰБАРТАУ АУДАНЫНДА МАЛДЫҢ 80%-Ы ЕТКЕ ӨТКІЗІЛДІ. БАЛҚАШ АУДАНЫНЫҢ ХАЛҚЫНА 297000 МАЛҒА САЛЫҚ САЛЫНДЫ, АЛ БАЛҚАШТЫҢ БАРЛЫҚ МАЛЫ 173000 ҒАНА БОЛДЫ. ТОРҒАЙДАҒЫ 1 МЛН. МАЛДЫҢ 98 МЫҢЫ ҒАНА ҚАЛДЫ. КУЛАКТАРДЫ ЖОЮ ІСІ ҚАТАЛ ЖҮРГІЗІЛДІ. ШОЛАҚ БЕЛСЕНДІЛЕР ОРТАШАЛАРМЕН ҚАТАР КЕДЕЙ ШАРУАЛАРҒА ДА ЗОРЛЫҚ ЖАСАДЫ. ҰЖЫМДАСТЫРУ ЗАРДАБЫ 1929–1933 ЖЫЛДАР АРАЛЫҒЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІРІККЕН МЕМЛЕКЕТТІК САЯСИ БАСҚАРМА (ОГПУ) 3386 АДАМДЫ АТУ, 13151 АДАМДЫ ТҮРМЕГЕ ҚАМАУ ТУРАЛЫ ҮКІМ ШЫҒАРДЫ. КӨПТЕГЕН АДАМДАР ӨЗДЕРІНІҢ МАЛДАРЫНАН АЙЫРЫЛДЫ. 1930–1932 ЖЫЛДАРЫ ҚАЗАҚСТАНДЫ ӘЙГІЛІ ҰЛЫ ЖҰТ АШТЫҚ ЖАЙЛАДЫ. 1930 – 1933 ЖЫЛДАРЫ АШТЫҚТАН 6,2 МЛН. АДАМНЫҢ 2,1 МИЛЛИОНЫ ӨЛДІ. ҚАЗАҚТАРДЫҢ ОСЫ ЖЫЛДАРДАҒЫ САНЫ 40 ЖЫЛДАН КЕЙІН, 1969 ЖЫЛЫ ҒАНА ҚАЛПЫНА КЕЛДІ. ЗҰЛМАТ АУҚЫМНЫҢ ЗОР БОЛҒАНЫ СОНША, 1930 – 1932 ЖЫЛДАРДАҒЫ АШТЫҚ ТАРИХҚА «ҰЛЫ ЖҰТ», ҚАЗАҚ ХАЛҚЫНЫҢ АСА ЗОР ҚАСІРЕТТІ ЖЫЛДАРЫ РЕТІНДЕ ЕНДІ.

Ф.И.ГОЛОЩЕКИН БҰЙРЫҒЫ

1930 жылы Ресейдің қара топырақты аудандарында жеке шаруаны ұжымдастыру небары 10 пайыз төңірегінде болған да, Қазақстанда бұл көрсеткіш 64 пайыз болған.
Ұжымдастыру Қазақстанда өте тез қарқынмен жүргізілді. 1929 жылдың 1 қазанынан 1930 жылдың 1 қаңтары аралығында 100 мың кедей және орташалардың шаруашылықтары ұжымдастырылды
Саяси және экономикалық сипаттағы ұжымдастыру науқанын тез арада жүргізу үшін шаруашылықтарды жаппай ірілендіру басталды. Кулактар мен байларды тап ретінде жерлерінен қуып, ұсақ шаруалар шаруашылықтарын бір-біріне қосып, ірілендіріп, ұжымдастырды және егіндік жерлердің мөлшерін кеңейтті.
Қазақстандағы жаппай ұжымдастырудың тез қарқынмен жүруі шаруалардың өз еркімен болмай, күштеу, зорлау, жазалау әдістері арқылы жүзеге асырылып отырды. Ауқаттының малын еріксіз ортаға алып, енді жекешенің күн көрісіне жарап отырған азын - аулақ малды да сыпыра бастады. Сол тұста «асыра сілтеу болмасын, аша тұяқ қалмасын», «Қайдан тапсаң одан тап - қаптың түбін мықтап қақ» деген ұрандар тарады. Зорлаумен ортаға түскен мал күтімсіздіктің салдарынан жаппай қырыла бастады. 1929 жылы 1 қаңтардағы мәлімет бойынша 47 миллионға жуық мал болса, 1934 жылы 1 қаңтарда не бары 4,5 миллионы қалды

Жаппай ұжымдастыру саясатын жүргізу Қазақстан шаруашылығы үшін орны толмас қайғылы оқиғаларға алып келді. Оның шаруашылығының қалыптасқан құрылысын бұзды, елдің әлеуметтік - демографиялық дамуына өзгерістер әкелді. Көшпелілердің рухани - мәдени дамуына бөгет жасады. Басшылық көбінесе әкімшілік әдістермен жүргізілді. Ұжымдастыру принципін өрескел бұзушылық жаппай сипат алды.
Отырықшыландыру науқаны жаппай ұжымдастыру науқанымен қатар жүргізілді. Отырықшыландыру барысында жеделдету мақсаты қойылып, қазақ ауылының ерекшеліктері ескерілмей, екі жолмен жүргізілді. Оның біреуі - жүздеген шаруашылықты бір жерге иіріп әкеліп, шоғырландыра орналастырып, малын өнім дайындау қорына өткізу. Екіншісі - әлгіндей көп халықтың киіз үйлерін қар үстіне көше секілдендіріп тігіп, поселкелер құру, бұлардан ұжымшар жасау. Осылайша Ресей секілді егіншілік өңірлердің ұжымдасу формасы малшы өңірге күштеп таңылды. Көшпелілер мен жартылай көшпелілерді отырықшылыққа сталиндік күштеп көшіру саясаты қазақ этносының тіршілік ету жүйесін мықтап бұзды.

халық ағарту комиссары Смағұл Сәдуақасовты өлкелік партия комитетінің бюро мүшелігіне

сайлады. Ол енді бүкіл Қазақстан тағдыры үшін жауап беретін биік дәрежеге ие болды.  Біртұтас Қазақстан болып біріккен республиканың оқу-ағарту ісін жандандыру, жергілікті кадрды тәрбиелеу, мекемелерді қазақыландыру және тағы басқа толып жатқан мемлекеттік мәселе лердің басы-қасында Сәдуақасов жүрді. 25 жасар жас жігіт осыншама жауапты жұмыстарды үлкен қажыр-қайратпен атқара бастайды. Әрине, ол кездегі республика басшылары, әсіресе, Ф.Голощекин Смағұлдың бірбеткей, өжет, тура мінезін жақтыра бермейді. Әсіресе, оның талас мәселелерінде бір айтқанынан қайтпайтын принципшіл қасарыспа мінезі де оған Голощекиндер тарапынан жақсы атақ әпере қоймады.  С.Сәдуақасов пен Ф.Голощекиннің қатты ұстасқан төрт мәселесі болған. Олар: бірінші – мекемелерді қазақыландыру, екінші – оқығандарға көзқарас, үшінші – байларға көзқарас, төртінші – өнеркәсіпті дамыту.  Голощекин мен оның айналасындағылар VI партия конференциясында Сәдуақасовты қуғынға ұшыратып, оны Қызылордадан кетуге мәжбүр етті. 

толқыны (Семей округі – халық наразылығының ірі ошағы).
1930ж ақпаннан мамырға

дейін – 6 ауданды қамтыған күшті толқу болды (Торғай шаруаларының Батпаққара көтерілісі – «бандиттік-басмашы қозғалысының көрінісі» деп бағаланды).
Қарақұм көтерілісі – 5000 шаруа біріккен көтеріліс. Оны Орынборда орналастырылған 8-дивизия басып тастады.
Созақ жеріндегі көтеріліс – Шебер ұйымдастырушылығымен, табандылығымен ерекшеленеді. Басшысы – Жақыпов. Аудан орталығын басып алып, көтерілісшілер аудан басшыларын өлтірді.
1931ж көктем – Қарқаралы округінің Абыралы, Шыңғыстау және Шұбартау аудандарындағы көтеріліске қатысқандар түгелдей қырылды.
«Бесеудің хаты» – Ф.Голощекинге арналған ашық хат. 1932ж шілде де Ғ.Мүсірепов, М.Ғатауллин, М.Даулетқалиев, Е.Алтынбеков, К.Қуанышбаев бірлесіп жазды.
1933ж наурызда – Тұрар Рысқұлов Сталинге хат жазды.
Республика аумағында 1929-1931жж аралығында ұжымдастыруға қарсы372 жаппай толқулар мен көтерілістер болып, оған 80 мың адам қатысқан(Толқулар мен көтерілістерді жаншу кезінде 1916ж көтерілісті басу тәжірибесі қайталанды).
 

Ф. Голощекинге «Бесеудің хаты» - Ғ. Мүсірепов, М. Ғатуллин,
М.

Дәулетқалиев, Е. Алтынбеков, Қ. Қуанышев жазды.
Онда көтерілген мәселелер:  1. Орташаларға байлармен бірдей соққы берілді, сондықтан орташалар байлар жағына шығуда.  2. Байлар малды қырып тастауға тырысуда.  3. «Жалған колхоздарды» ұйымдастыру жалғасуда.  4. Өлкеде ашығушылар саны көбеюде.

(Б) ОРТАЛЫҚ КОМИТЕТІНЕ ХАТ ЖОЛДАҒАН Ғ.МҮСІРЕПОВ, М.ҒАТАУЛЛИН, М.ДӘУЛЕТҚАЛИЕВ, К.ҚУАНЫШЕВ, Е.АЛТЫНБЕКОВ

СИЯҚТЫ АЗАМАТТАР ҰЗАҚ ЖЫЛДАР БОЙЫ ҚУҒЫНДАЛДЫ. ОСЫ ХАТТЫҢ БЕС АВТОРЫНЫҢ БІРІ, 1937 Ж Ы ЛЫ «ХАЛЫҚ ЖАУЫ» ДЕП ҚАМАУҒА АЛЫНЫП, СОТТАЛҒАН, КЕЙІН АТУ ЖАЗАСЫНА КЕСІЛГЕН МАНСУР ҒАТАУЛЛИН СОТҚА ТҰТЫЛҒАНДАР ОРЫНДЫҒЫНДА ОТЫРҒАНДА ӨЗ ЖОЛДАСТАРЫН КӨРСЕТІП БЫ ЛАЙ ДЕДІ:  «...МЫНАЛАР – ХАЛЫҚ ЖАУЛАРЫ ЕМЕС. ЖАУ – МЕНМІН. СОНДЫҚТАН ДА МЕНІ СОТТАҢДАР. БІРАҚ МЕН ДЕ – ХАЛЫҚ ЖАУЫ ЕМЕСПІН, ХАЛЫҚ ЖАУЛАРЫНЫҢ ЖАУЫМЫН. АЛ ОНДАЙ ЖАУ БОЛУЫМ 1932 ЖЫЛЫ КОМАНДИРОВКАМЕН КЕНТКЕ (ҚАРҚАРАЛЫ МАҢЫНДАҒЫ ЕЛДІ МЕКЕН) КЕЛГЕНІМДЕ БАСТАЛДЫ.  МАШИНАДАН ТҮСТІМ, АЙНАЛАДА ТІРІ ПЕНДЕ КӨРІНБЕЙДІ. ЕШТЕҢЕ ЖОҚ, ҰЗЫННАН САЛЫНҒАН ҚОРА ҒАНА ТҰР. ЕСІГІН АШСАМ, ІШІНДЕ ӨЛІКТЕР ЖАТЫР. ҮЛКЕН ҚОРАНЫҢ ІШІ ҚАТАР-ҚАТАР ЖИНАЛҒАН МӘЙІТТЕРГЕ ТОЛЫ. КЕЙБІР АДАМДАРДЫҢ КӨЗДЕРІ АШЫҚ ЖАТЫР, БІРАҚ ӘНЕ-МІНЕ ӨЛЕТІНІ КӨРІНІП ТҰР.  АЙҒАЙ-ШУДЫ ЕСТІП, СЫРТҚА ШЫҚТЫМ. ШАШТАРЫ ЖАЛБЫРАП, КӨЗДЕРІ ҚАНТАЛАҒАН, ҚОЛДАРЫНДА ПЫШАҚТАРЫ БАР ӘЙЕЛДЕР ЖҮРГІЗУШІГЕ ТАРПА БАС САЛЫП, ОНЫ БАУЫЗДАМАҚҚА ӘРЕКЕТТЕНУДЕ. ӘУЕГЕ ОҚ АТТЫМ, ОЛАР ТҰРА ҚАШТЫ. ЖАН-ЖАҒЫМА КӨЗ САЛСАМ, БІР ОШАҚТА ҮЛКЕН ҚАЗАН ҚАЙНАП ОТТА ТҰР. БІРДЕҢЕ ПІСІП ЖАТЫР. ҚАҚПАҒЫН АШСАМ – ҚАЙНАП ЖАТҚАН СУДЫҢ ІШІНЕН ЖАС БАЛАНЫҢ БІРДЕ АЯҒЫ, БІРДЕ ҚОЛЫ, БІРДЕ ӨКШЕСІ КӨРІНЕДІ.  МІНЕ, СОЛ КЕЗДЕН БАСТАП МЕН ХАЛЫҚ ЖАУЛАРЫНЫҢ ЖАУЫ БОЛДЫМ» («ЖАЛЫН» ЖУР НАЛЫ, 1993, №7,47-Б.). 

сол арқылы аштан өлуге душар болған көптеген адамдардың өмірін құтқарып

қалуды өтінемін» деп жазды. Одан әрі хатта көрсетілген деректер бойынша: Қазақ жерінде көршілес өлкелерге көшушілер саны артуда; Орта Волгада – 40 мың; Қырғыз жерінде – 100 мың; Батыс Сібірде – 40 мың; Орта Азияда – 30 мың; Қарақалпақ жерінде – 70 мың қазақтар бар. Көшіп кетушілер Қалмақ, Тәжік жері, Солтүстік өлке, Батыс Қытайға дейін барған. Бұл аш адамдардың тамақ іздеп босуы.
«Ұжымдастыру жылдарындағы халық шығыны: 1930 жылы аштықтан – 313 мың адам;1931 жылы аштықтан – 755 мың адам;1932 жылы аштықтан 769 мың адам өлді. Ауыл халқының 40 пайызын жоғалттық. Жиыны – 1 млн 750 мың адам. 1 миллионнан астам адам шетелге көшіп кетті. Оның 616 мыңы қайтқан жоқ. 1931-1933 жылдары аштықтан 6,2 млн адамның 2,1 мил­лионы өлді. 1929 жылы Қазақстандағы 40,5 млн малдан 1933 жылы тек 4,5 млн ғана қалды», – депті Тұрар Рысқұлов өз хатында... 

“Қазақ халқы отырықшы ел болуы тиіс және болады да”. Кімдер? Неге сүйеніп айтты екен?Мұндай кез де келер,бірақ қазір емес,болашақта”
Тұрар Рысқұлов 1926 жыл сәуір

ж. 17 қыркүйек – «Қазақстан ауыл шаруашылығы, соның ішінде мал

шаруашылығы туралы» арнаулы қаулы алды. Онда колхоз құрылысында болған асыра сілтеушілік қатты айыпталды. Ф. И. Голощекин. І. Құрамысов қызметтерінен босатылды) кеш болса да, ұжымдастыру саясатының зардаптарын жоюға кірісті.  1. Күшпен жасалған «жасанды колхоздар» таратылды.  2. Астықты аудандарда коммуналар орнына, артельдер ұйымдастырылды.  3. Күштеп қоғамдастырылған мал – мүліктер иелеріне қайтарылды.  4. Отырықшы аудандарға Кеңес үкіметі 2 млн. пұт астық және 30 млн. сом ақша бөлінді.  5. 1935 жылдан ауыл шаруашылық артелінің жаңа үлгісі бекітіліп, жүзеге асырыла бастады.  6. Малсыз шаруашылықтарына мал алуына көмек көрсетілді.  7. Совхоздардың біраз малын колхозшылардың жеке пайдалануына берілді.  8. Ф. И. Голощекин қызметінен (1933 ж.) босатылды.
Қолданылған шаралар нәтижесінде 2-бесжылдық жылдарында колхоз, совхоздар нығая түсті. Республика егістіктерінде техника көбейді. Бірінші бесжылдықта – 9 мың трактор, екінші бесжылдықта – 24 мың трактор, 8 мың комбайн жұмыс істеді. Екінші бесжылдық соңында (1933–1937 жж.) – 200 - ге жуық совхоз құрылды. Екінші бесжылдық соңында – отырықшы аудандарға 40 млн. сом қаржы бөлінді.
Жалпы, феодалдақ қалдықтарды жою тұрғысынан ауыл шаруашылығын ұжымдастыру ісіне оң баға берілсе, көшпенді халық мүддесінің ескерілмеуі ірі апаттарға әкелді.

үдерісі.
Тәркілеу - қандай да бір дүние - мүлікті мемлекет меншігіне

ақысыз - пұлсыз тартып алу.
Бай - кулак - дәулетті шаруалар.
Геноцид - Халықтың жекелеген топтарын нәсілдік, ұлттық және діни белгілеріне қарай жою.
Трагедия - Апатты зардаптары болатын қайғылы оқиға.
Тоталитаризм-адамның тіршілік әрекетінің барлық салаларына мемлекет тарапынан қатаң бақылау мен белгілеуді ұйғаратын саяси режим.
Геноцид-халықтың жеке тобын нәсілдік,ұлттық,діни белгілеріне қарап саналы және жүйелі түрде жою.
Диктатура-қарулы күшке сүйенетін бір адамның ,топтың щексіз билігі.
Коммуна - өндірісті қоғамдастыру. 
Артель – жердің, малдың бір бөлігін, ауылшаруашылық машиналарын, құрал – саймандарды біріктіру. 
Шовинизм-басқа ұлттар мен ұлыстарға өшпенділік пен қастандықты тарататын ұлтшылдық саясаты.

ШАРУАЛАР МЕН КУЛАКТАР АШАРШЫЛЫҚТЫҢ ҚҰРБАНДАРЫ БОЛЫП ТАП РЕТІНДЕ ЖОЙЫЛДЫ”

КЛИМЕНТ ВОРОШИЛОВ ВКП(Б)НЫҢ XVII СЬЕЗІ 1934 ЖЫЛ СЫРТҚА ШЫҒАРЫЛҒАН АСТЫҚ КӨЛЕМІ

ӨЗІ ҮЙІТІП,СИРАҒЫН ЖЕП, КӨР АЗАБЫН ТІРІДЕЙ КӨРІП ЖАТЫР. ІЛИЯС ЖАНСҮГІРОВ

Адам – 2 млн. 300 мың, 40% Сәбилер

- 72%
7 жасқа дейінгілер - 60%

қорынан алынған

1933 жыл

30-шы жылдары

****150шақырым***400
70 %
60%
95%
1928 жылы 2%
1931 жыл қазан 65%
1931-32 жыл 80%
173мың***297

мың
1929жылы 56498 ***34мың
1929-1933 жыл**9805***22933**3386***13151***3-10**4832к,1509о,505 к,181 д,242 з
1933***21 мың
1930-30жыл 40%
1930 жылы**313 мың ,1931жылы 755 мың ,1932 жылы 769 мың
1млн ,616 мың,414мың
1931-33 жыл 6,2 млн-2,1млн-0,4млн
1969 жылы 40
1932 жыл 5
1933жыл наурыз
1929-1931 жыл 8 , 372

сәулетші,  Орал Әлібаев. Ол, композицияның өзіне тиесілі бөлігін «Қасірет керегесі»

деп атапты.2012 жыл. Астана
 
Орал Әлібаев, ескерткіш авторы:
 Шаңырағы жоқ. Жалғыз керегесі ғана қалған. Керегенің де бәрі түгел бүтін емес. Соның бір бөлігі – қанаты ғана тұр. Сынып кеткен. Мынау «Жер Ана» деп аспанға қолын жайып, тілек тілеп тұр. Бәрі аман болсын, осы қасірет осымен етсе екен, деген философия.

Жасай бер, жаса, қазағым менің»

өкілдері,алаш қайраткерлері туралы мәлімет жинақтау.
ҰБТ- ға дайындық бойынша “Ұжымдастыру” тақырыбынан

келетін сұрақтарды болжап, дайындық жүргізу.