Ф.Франконы? авторитарлы? диктатурасыны? орнауы

Азаматтық соғыс.
ІІ. Ф. Франко режимі
ІІІ. Ф. Франко режимінің

күйреуі

жақта испан социалистер болған, арғы жақта испан әскери фашистер. Азамат

соғысы 17 шілде 1936 ж. басталды, және 1 сәурде 1939 ж. аяқталды. Социалистерға КСРО мен Мексика көмектесті, ал фашистерға – Үшінші Рейх және Италия.

орнаған еді. Франкизмнің негізін салушы, орнатушы дамытушы Франсиско Франко.

түрлі гарнизондарда қызмет еткен, Испан Мароккосындағы ұлт-азаттық қозғалысқа қарсы күреске

қатысқан. 1922 жылы — бригадалық генерал. 1922-1925 жылдары Шетелдік легионды басқарған. 1926-1931 жылдары — Сарагостағы әскери академияның басшысы, 1932-1934 жылдары Балеар аралында әскери губернатор. 1934 жылы — дивизиялық генерал, Испан Мароккосындағы әскердің бас қолбасшысы, онан соң испан әскерінде Бас Штабтың басшысы. 1934 жылы Астуриядағы шахтерлар көтерілісін басуды ұйымдастырушы.

мақсаты анархиядан шаршаған елге "бейбітшілік, гүлдену және ұлттық бірлік", ал

әрбір испан семьясына — "теңдік пен береке" әкелу деп сендірді. Алайда франкистер өздерінің жауларына қарсы аяусыз террор ұйымдастырды. Республиканы қолдаған барлық саяси партияларға, оның ішінде Испания Коммунистік партиясы /КПИ/, Испания социалистік жұмысшы партиясы /ИСРП/, әртүрлі республикандық партиялар, Еңбекшілердің жалпы одағы /ВСТ/, Еңбектің ұлттық конфедерациясы /НКТ/ сияқты жетекші кәсіподақ ұйымдарына да тиым салынды. Соғыстан кейінгі алғашқы жылдарда 2 миллионға жуық испандықтар түрмелер мен концлагерлерден өтті.

негізінде әрекет етті. Режим оппозицияны басу үшін елдің кейбір аудандары

мен территорияларында төтенше жағдай енгізуді бірнеше рет пайдаланды: 1962, 1963,1968, 1969, 1973, 1975жж.. Осы жылдары солшыл партиялар мен ұйымдар қатаң репрессияға ұшырады. Бүл ұйымдардың мүшелері үшін 20-30 жылдық түрме жазасы кәдімгі "әдетке" айналды.
70-ші жылдардың ортасында "терроризммен күрес жөніндегі" төтенше заң негізінде "ерекше қауіпті қылмыс" үшін өлім жазасы қалпына келтірілді. Осылайша, режим өзі өмір сүрген жылдары испан қоғамын "жеңгендер" мен "жеңілгендер" деп бөліп, өзінің қарсыластарына қарсы азамат соғысын жүргізуін тоқтатпады.

қайғыға ұшыратты, түрмелер мен мүрделерге айналды.
1939-1944 жылдары төтенше трибуналдың үкімі

негізінде және ешқандай үкімсіз 164 мың, /кей мәліметтерде 200 мыңға жуық деп көрсетілген/ антифашистер атылған.

мақсаты анархиядан шаршаған елге "бейбітшілік, гүлдену және ұлттық бірлік", ал

әрбір испан семьясына — "теңдік пен береке" әкелу деп сендірді. Алайда франкистер өздерінің жауларына қарсы аяусыз террор ұйымдастырды.

герман нацизмі және итальян фашизмінің саяси мен рухани ықпалы айқын

көрінді. Франконың өзі мен режимнің басқа лидерлері өз режимдерінің Европадағы басқа фашистік режимдермен ұқсастығын жасырмады. . Екінші дүние жүзілік соғыс барысында фашизм талқандалған соң франкистік режим өзгерген ішкі және сыртқы жағдайларға бейімделе бастады. Франкизм идеологтары оны ұлттық традицияны сақтаған Испанияның өзіндік даму жолы, "демократияның бір бөлігі", "өзгертулерге ашық бағыт алған" деп сипаттады /4/. Франкистік режим өзінің соңғы кезеңінде испания үшін фашистік типтегі реакциялық диктатураға айналды.

басшысы болды. 1969 жылы кортестің төтенше сессиясы мемлекет басшысының мирасқоры

етіп, 1931 жылы революция кұлатқан король Альфонс ХІІІ-нің немересі, Хуан Карлосты тағайындауы да, ал 1973 жылы — адмирал Карреро Бланконың премьер-министр болуы да Франконың абсолюттік билігін шайқалта алмады.
Франкизм өзінің қарсыластарына қарсы саяси террорды қатаң рухани және идеологиялық террормен толықтырып отырды. "Коммунистерге қарсы крест жорығы" идеалына берілгендікті режим елдің ішкі және сыртқы саясатының негізгі принципі деп есептеді. Режим өзінің қарсыластарының саяси және идеологиялық толық қарусыздануын талап етті.

ішіндегі ең ұзақ билік құрған және ең соңғысы болды. Европадағы

бұл режим 1975 жылы Франконың өлімімен, буржуазиялық-демократиялық тәртіптердің бірте-бірте қалыпқа келтіру процесі жүрді. 20 жылдардан кейін алғаш рет фашизм Европа жерінде өмір сүруін тоқтатты.