Екі өркеші бар, ботасы өліп қалыпты. Көзінде жас мөлтілдейді. Аяп
кеттім.Кешке қарай өрістен сиыр келеді. Келе жатып мөңірейді. Бұзауын іздегені. Шөмелден шөп алып саламын. Шөпті көріп: «Мө- ө , мө-ө!» дейді. Риза болғаны.
Атамның сұр есегі бар. Мөңкиді деп мені мінгізбейді.Әжем есік алдына өрмек құрды.Мен ылғи аттап өтетінмін. Бірде өкшеммен іліп кетіп, өрмекті үзіп алдым.
- Өркенің өскір-ай! - деді ол. Ренжіген түрі.