"?лы же?іске 70 жыл"

аты: Қуанышкызы
Туған жылы: 22.06.1960 ж
Мекен- жайы: Ақтөбе қаласы
Білімі: жоғары
Мамандығы: Бастауыш

сыныптағы оқытудың
педагогикасы мен әдістемесі
Жұмыс орны: №48 жалпы білім беретін орта
мектебі

ауданы Бұлақ ауылында туған, 15.5 1944, Псков облысында Новосокольники ауданында

Казачиха деревнясында ерлікпен қаза болған.
Қаһарман қазақ қызы, Кеңес Одағының Батыры (4.6. 1944). Анасы Маржан қайтыс болғаннан кейін нағашысы Әубәкір Молдағұловтың қолында тәрбиеленіп, Санкт-Петербургтегі №9 мектепте оқыған. Ресейдің Рыбинск авиатехникумын бітірген (1941). 1942 ж. өз еркімен Қызыл Әскер қатарына алынып, мергендердің Орта әйелдер мектебін үздік бітіріп шықты (1943). 1943 жылдың тамыз айынан 2-Прибалтика майданында 26-атқыштар дивизиясының құрамында ұрысқа қатысып, мергендігімен көзге түсті. Новосокольники темір жол стансасы маңында болған ұрыста Молдағұлова жауынгерлерді шешуші шайқасқа бастап, қаһармандықпен қаза тапты.
Санкт-Петербург және Мәскеу қалаларындағы және көптеген облыстардағы оңдаған мектептер, көшелер Молдағұлова есімімен аталады. Новосокольники, Алматы, Шымкент, Қызылорда, Ақтөбе қалаларында және туған ауылында ескерткіш орнатылған. Ақтөбе қаласында Молдағұлованың мемориалдық мұражайы жұмыс істейді. Мәскеудің №891 орта мектебі жанында мұражайы бар. Оның өмірі мен ерлігі жайлы ақындар Я.Хелемский «Әлияның жүрегі», С.Жиенбаев «Әлия» дастандарын, жазушылар Ж.Жұмақанов «Әлия Молдағұлқызы», Ә.Нұрмаханова «Шығыс шынары повестерін жазды»

Әлия Модағұлова

Қуандық Шаңғытбаев

Қош айтып оқу-ойынға,
Әжесін тастап қария.
Қол бұлғап туған Отанға,
Майданға кетті

Әлия.
Өлімге басын байлаған,
Он сегіз жасар жас бала.
Қырғынға кірді қайнаған,
Тар окоп болып баспана.
Қатер боп қауіп қысқанда,
Жасыған емес қиыннан.
Жасын боп тиді дұшпанға,
Қыран боп шүйді қиырдан.
Он сегіз жасар жас батыр,
Оқ тиіп кенет құлады.
Тартылып Хобда тап-тақыр,
Ауылда әже жылады.
Аңыз боп бірақ келді,
Батырдың айдын атағы.
Аялап Хобда-өз елі,
Сүйеді оны Отаны.

қызы-Әлия.
Қыршын жанын құрбан еткен ержүрек,
Атын одақ,жер жүзіне жария.
Орнатылып туған елде

мүсіні,
Бүкіл халық соғысты еске түсіреді.
Батыр қыздың құрметіне аспанға,
Бейбітшілік кептерлерін ұшырды.
Асқар Бейтелиев

ағып,
Кетті ағып, жас қызға
Бір ой салып.
Алтын жұлдыз зымырап
Кетті алыс.
Кетті алыс

мылтық ап
Бір жап-жас қыз...
Майдан кешті мылтық ап
Әлия қыз, —
Өр төсінде жарқырап
Алтын жұлдыз.

Қасым Аманжолов

арасын,
Шарпығанда қалың-өрт,
Әлия
Орыс қаласын
Азат етіп,болды

мерт.
Ол жеңісті көрген жоқ-
Келді кейін азат күн.
Бірақ мәңгі өлген жоқ
Батыр қызы қазақтың.

Өкім Жайлауов

қиып халқы үшін,
Жанып түскен ақ жүлдыз.
Мәңгі жасап жерде енді.
Көп тұрсын

деп таулардан.
Сенің балғын бейнеңді
Жасап қойдық мәрмәрдан.
Бірге соқсын дүрсілдеп
Түған жермен жүрегің
Ауасында жүрсін деп.
Әнге қосып жүр елің.

Сағи Жиенбаев

Орда ауданы, — 1943 ж. қазанның 16-ы — қаһарман қазақ

қызы, Кеңес одағының Батыры (1944).Қазақтың қаһарман қызы, Кеңес Одағының Батыры. 1922 жылы Батыс Қазақстанның Орда ауданында дүниеге келген.Ата-анасынан ерте айырылған Мәншүк балалық, жастық шағын Алматыда Ә. Мәметованың тәрбиесінде өткізеді. Ұлы Отан соғысы басталған кезде Алматы медикалық институтында оқып жүрді.Алматы қаласындағы №28 мектепте оқыған. Мәншүк Ұлы Отан соғысы басталғанда, 1942 жылы Алматы қаласындағы медицина институтында оқып жүрген еді. Ол өз еркімен сұранып қазақ ұлттық 100-бригадасы құрамында майданға аттанады.1942 ж. тамызда ол өз еркімен Қызыл Армия қатарына алынып, 21-нші атқыштар дивизиясының құрамында ұрысқа қатысты.Аға сержант, пулеметші Мәншүк ұрыстарда өзінің мергендігімен және тобында батылдығымен көзге түсті. Невель қаласы үшін болған кескілескен шешуші ұрыста Мәншүк ақтық демі біткенше пулеметтен оқ боратып, қаһармандықпен қаза тапты.
Павлодар облысының колхозшылары Батыр қыздың құрметіне Мәншүк атындағы танк колоннасын құруға қаражат жинады. Туған жерінде оған ескерткіш орнатылған, Невель, Алматы, Орал, т. б. қалаларда Мәншүк атында көшелер бар. Республиканың ондаған мектептері, Қызылорда қыздар педагогикалық училищесі Мәншүк есімімен аталады. Қаһарман қыздың өмірі мен өшпес ерлігі жайлы «Мәншүк туралы жыр» (авторы — А. Михалков-Кончаловский, режиссері М. Бегалин) көркем фильм түсірілді.

Біздің Мәншүк

1943 жыл. Күз айы. Лейтенант Темников басқарған пулеметшілер бөлімі Калинин майданына келді. Бұларға Невель қаласын жаудан азат ету тапсырылды. Олардың ішінде Мәншүк Мәметова бар еді. Ол соғыстың ең қауіпті жеріне жіберілді.
Жау әскері Невель қаласына шабуылға шықты. Бірақ өжет қыз «Максим» пулеметімен жау аяғын ілгері бастырмады, оларды шөпше жапырды. Ызаланған жау Мәншүкті зеңбірекпен атқылады. Дәл жанында жарылған снарядтың сынығы батыр қыздың желкесіне қадалды. Осыны пайдаланып жау әскерлері тағы ілгерілей бастады. Мұны көргенде, Мәншүк те ызалана түсті. Самайынан көзіне құйылған жылы қанға қарамай, майдандас серігі «Максимге» қайта ұмтылды. Бар күшін жиып, жауды жалын шашқан оқпен қарсы алды. Тағы да жаудың жетпіс солдаты қазақтың өжет қызы Мәншүктің қолынан қаза тапты. Осы шайқаста Мәншүк Отаны, елі үшін асқан ерлікпен, батырлықпен қаза тапты.
Мәншүк Мәметованың ерлігі аса жоғары бағаланып, оған Кеңес Одағының Батыры деген атақ берілді.
Е.Естаев

ызың.
Қаптаған қалың жаудан тайсалмаған,
Мен көрдім пилоткалы қазақ қызын.

Қолында пулеметі «Максим» оның,
Бойында күш-жігері тасқын оның.
Ерлермен тізе қосып шабуылда,
Оғымен қырғын майдан атты жолын.

Көзінен ұшқын оттай лапылдаған,
Жауына қанар тігіп, қатуланған.
Отан үшін шайқаста ауыр күнде,
Төксе де өлім қаупі ,жасымаған.

С.Машақов

солай сүю қасиетті борышың.

Іргесі берік елді жау ала алмас,
Ауызы бір

елді дау ала алмас.

Ер атағын ел сақтар,
Ел үмітін ер ақтар.

Ердің ісі –келіс,
Ездің ісі-керіс.

Отан үшін отқа түс-күймейсің,
Арың үшін алыссаң-өлмейсің.