ю, я, і, ь
Мяккі знак пішацца
пасля мяккіх зычных:
на канцы
слоў:
столь, лось, алень, мець, лезь, знаходзь
у сярэдзіне перад цвёрдымі зычнымі, а пасля [л’], [н’] – і перад цвёрдымі, і перад мяккімі:
вольны, пісьмовы, ельнік, яблынькі
у сярэдзіне перад мяккімі зычнымі, калі пры змене слова ці падборы аднакаранёвага наступны мяккі змяняецца на цвёрды:
пісьменнік – пісьмо, бацькі – бацька, возьме – возьмуць, дзядзькі - дзядзька
Мяккі знак не пішацца пасля мяккіх свісцячых [з’], [с’], [дз’], [ц’] перад мяккімі зычнымі, калі пры змене слова ці падборы аднакаранёвага наступны мяккі зычны не становіцца цвёрдым:
у[с’]мешка – усмешка (смех, смешна, смяяцца, усміхацца – [м’] не становіцца цвёрдым; [дз’]ве – дзве (дзвюма, удзвюх – [в’] застаецца мяккім, а ў словах два, абодва змяніліся на цвёрды абодва мяккія зычныя