Семей Мемлекеттік Медицина Университеті Жүйке аурулары кафедрасы Тақырыбы :

асқынулар
Орындаған: Советқазин М.
504– топ ЖМФ
Тексерген: Енсибаева Ш. Д

Семей 2016
СӨЖ

емі.
Қорытынды бөлім:
Диагноз және дифференциальды диагноз.

Жоспар:

вирустармен қоздырылатын, жиі терінің, шырышты қабатардың және ішкі ағзалардың зақымдалуымен

сипатталатын ауру.

герпетикалық инфекция тері және шырышты қабаттардың, ОЖЖ, көз, иммунодефициты бар

науқастарда ішкі мүшелердің бұзылыстарымен көрінетін инфекциялық ауру.
Қарапайым герпестің вирусы жүктіліктің қандай да бір патологиясының, ауыр босанудың және нәрестеде генерализденген инфекцияның, жатырішілік өлімнің немесе аборттың себебі болуы мүмкін.
ГИ ДДҰ-ның мәліметтері бойынша инфекциялық аурулардың ішінде тұмаудан кейін екінші орын алады. Распространенность герпетической инфекции
ТМД көлемінде 22 млн адам ГИ-дан зардап шегеді. Жердің 1/3-і ГИ-мен зақымдалған және
50%-да жыл сайын рецидив береді. Өйткені бұл ауруға иммунитет жоқ. Кейбір мәліметтер бойынша 5 жасқа дейін балалардың 60%-ы, ал 15 жасқа дейін 90% балалар мен жасөспірімдер инфицирленеді. Көп адамдар өмір бойы вирус тасымалдаушы болып өтеді. 85-99% жағдайда ауру симптомсыз өтуі мүмкін. Қазір генитальды герпес соңғы он жылдықта 168%-ға артқан.

герпес вирусы (ВПГ -1 ВПГ -2)
Желшешек вирусы
Белдемелі герпес вирустврға жатады;
β

- герпевирустарға:
Цитомегаловирус (ЦМВ)
Герпестің 6-шы және7-ші типтері жатады (экзантема, созылмалы шаршағыштық синдромы)
γ - герпевирустарға:
Эпштейн –Барр вирусы жатады

бар вирустың вирионының көлемі 100-160 нм. Вирустың геномы дұрыс формалы

капсомерлі. Құрамында липиді бар қабықпен қапталған. Жасуша ішіне енуі өлген жасуша мен вирус репликациясына негізделген. Жасуша басым әсер көрсетіп, вирус латентті формалы инфекцияға айналады. I типті вирус респираторлы мүшелерді зақымдаса, II типті вирус нәрестелердің генерализденген инфекциясын және генитальды инфекция шақырады. Вирус канцерогенезге қабілетті. Процесс 10-34 күнге созылады.

формада жүйке жүйесінің ганглийлерінде сақталуға қабілетті. Екі түрі де термолабильді,

50–52°C температурада 30мин соң жойылады. Ультракүлгін және рентген сәулелерінен өледі. -20°C немесе -70°C температурада он жылдап сақталуы мүмкін.
Инфекция көзі: түрлі клиникалық формасымен науқастанушылар, вирустасымалдаушылар. Қарапайым вирусты тасымалдау кең таралған.90% астам адамдар вируспен инфицирленген, олардың ішінде 20% герпетикалық инфекцияының көріністері бар. 5 айдан 3 жасқа балалар жиі ауырады.

құю және тін ауыстыру арқылы.

шырышты қабықтар. Инфицирленген соң вирус репликациясы эпидермисте ,терінің өзінде де

жүреді. Вирус не оның нуклеокапсиді аксон арқылы жүйке жасушасының денесіне ганглийге тарайды. Адамда вирус енгеннен жүйке жасушасына жеткенге дейінгі уақыт белгісіз. Инфекциялық процесстің алғашқы фазасында вирустар көбеюі ганглийде, оның айналасындағы тінде жүреді. Кейін, перифериялық сезімтал нерв талшықтарының эфферентті жолдары арқылы активті вирус жылжып, диссеминирленген тері инфекциясына әкеледі. Мұндай жолмен таралу вируспен көлемді терінің зақымдалуын тудырады.

әдетте айқын клиникалық көріністерсіз өтеді. Клиникасы айқын біріншілік герпетикалық инфекция

жиі 6 айдан 5 жасқа дейінгі баларда болады.
Жас нәрестелерде ауыр асқынулар тудырып, тіпті өлімге де әкелуі мүмкін.
Инфекцияны басынан өткерген балалар қанында спецификалық антиденелер түзіледі..
Рецидивтеуші. Ағзада персистирлеуші вирустың реактивациясы, бұл жағдайда қоздырғышқа антиденлер, нақты иммунитет түзілген .
Инфекцияны реактивтеуші факторларға
Суық тигізу,
Ультракулгін сәулелермен сәулелену
Ағзаның жалпы реактивтілігі төмендеу жатады.
Зақымданулар әдетте жергілікті және жалпы бұзылыстарға әкелмейді. Шығу кеудеде, жамбаста, аяқ-қол терісіне шығады. Сонымен қатар,
Ісік
Тері гиперемиясы
Қышу болуы мүмкін.
Жай герпестің вирусына ауырсыну тән емес.

лишай вегетативті ганглилердің зақымданумен
менингоэнцефалитикалық
диссеминирленген

) қатысады бөртпе құлақ және оның айналасында сыртқы есту тесігінің

жолдарында орналасады . Беттік нервтің параличі болуы мүмкін. Үштік нервтің невралгиясы , бұл бірнеше аптаға созылу мүмкін., глаукома.

зақымдалуы қатпар қалыптасады.

60% жағдайда летальді аяқталады. Бұл форма ганглиотерілік көрініс береді, жиі

қабырға аралық нерв аймағында . Содан кеиін менингоэнцефалита симптомы(атаксия, галлюцинации, гемиплегия, менингеальді симптомдар, кома). Время от появления кожных высыпаний до развития энцефалопатии колеблется от 2 дней до 3 нед.
Любая из приведенных выше форм может сопровождаться поражением вегетативных ганглиев с развитием необычных для опоясывающего лишая симптомов (вазомоторные расстройства, синдром Горнера, задержка мочеиспускания, запоры или понос).
Асқынуы: көлденең миелит, сопровождающийся двигательным параличом.

тері мен шырышты қабаттың герпетикалық зақымдануларында пайда болады. Ауру дене

температурасының жоғарлауымен, жалпы интоксикация ОЖЖ зақымдануы жүреді.
Герпетический менингит.0,5-3% жағдайда кездеседі . Біріншілік орны ол генитальді герпес . Дене температураның жоғарлауымен, бас ауруымен, светобоязньмен шүйде бұлшықеттерінің ригидттілігі, симптом Керинга және лимфоциттердің ми- жұлын сұйықтығының жоғарлауы мен көрінеді. Ауру көп жағдайда жеңіл формада жүреді. Симптомдар 3-7 тәулік сақталады. Менингиттен кеиін рецедив беруі мүмкін.

буынның және бастың ауруы, светобоязнь пайда болады.Летальдылығы 30%. Жане

басқа жүйелер мен ағзалар зақымданады. Герпетикалық инфекция химиотерапию, гормональді терапия иммунодепрессантар алған науқастарда ауыр өтеді,

ұзақ рецидивті ағымды. Қасаң қабықтың лайлануына, көз өткірлігінің төмендеуіне әкеледі.

. Ең қауіпті асқынулары – қасаң қабықтың перфорациясы,, эндофтальмит, көз ішілік қысымның жоғарылауы, катарактаның дамуы.
Емі: ацикловир табеткалары 200 мг күніне 5 рет 5 күн. Адамның лейкоцитарлы интерферонын көз коньюктивасына тамызу, иммуностимуляторлар.

тармағы жолдарында локализацияланады ( көздің шырышты қабығында, мұрында, бет терісінде).

Көздік формасында (Zoster opthalmicus) инфекция үштік нервтің көздік тармағына таралады. Беттік нервтің сезімтал тармағына таралған кезде есту каналы мен тіл зақымдалады (синдром Рамсея—Ханта) .

болатын сопродиялық ауру . Жұлын артқы түбірлері және омыртқа аралық

ганглийлер қабынуымен,қызба жалпы интоксикация мен зақымданған сезімтал нерв бойымен везикулезды экзантема пайда болуымен сипатталады. Этиология.вирус ветряной оспы (вирус герпеса типа 3).

интоксикация және бөртпе шығу аймағында айқын күйдіретін ауырсыну . 3–4

күннен кеиін бөртпе пайда болады.(кейбір уақытта 10–12 күн). Ауырсыну мен бөртпе локализациясы зақымдалған нервке сәйкес келеді белдемелі сипатта. Суық тигенде, қозғалғанда теріге кішкентай нарсе тигенде ауырсыну шыдатпайтындай болады. Везикулезды бөртпе бастапқыда Бастапқыда везикулезды бөртпе орнында тері гипермиясы және инфильтрациясы пайда болып олар жиналып көпіршік түзіп, көпіршік іші бастапқыда мөлдір одан кеиін лайлы бола бастайды. Көпіршік кеуіп олар қатпарға айналады. Ауру кейде интокцикациямен және неврологиялық аурулармен көрініп бөртпе болмайды.

жүйке жүйесінің бойымен қатты ауырсынумен ,дене температурасының көтерілуімен және ол

өте ауыр өтеді. Инфекция нерв бойымен таралып, жоғары температурамен қатты ауырсыну өтеді. Бөртпе бүкіл денені қамтиды немесе болмауы да мүмкін сондықтан да остеохондроз немесе невралгия деп шатастыруы мүмкін. Бұны дұрыс емдемеудің соңы созылмалы невралгияға әкеледі. Науқаста үнемі ауырсыну мазалайды , ауырсынуды басатын дәрілермен басылмайды. Herpes Zoster мен- бұл қабырға аралық нерв және төмен жақтың жиі аулокализациясы болады.

тобымен көрініс береді. Көпіршікьер серозды сұйқтықпен толған. Ауыздың айналасында, ерінде,

мұрынның қанаттарында орналасқан. Кейде герпетикалық бөртпе қолдың терісінде жамбас та шығуы мүмкін. Ауру рецидивтеуге бейім, бөртпенің шығуы бас ауруымен, әлсіздікпен, қышумен бірге жүреді. Аурудың соңында көпіршіктер қабыршық түзіп кебеді не эрозия түзіп ашылады. Сауығу 7-10 күнде..

Емі: ацикловир, зовиракс, госсипол, теброфеновая мазьдар, қабыршықтанса - тетрациклин немесе эритромицин мазь.

кезде ерінде қышу, ашу сезімі болады.
Гиперемия кезеңі: ағымы 1-2

күн. Еріннің ісінуі мен кызаруы болады.

уақыттан соң олар қосылып лимфалы көпіршік түзеді. Өте ауырсыну сезімімен

өтеді.

Эрозия түзілу кезеңі: 3 күшні көпіріктер жаралар мен іріңдіктерге айналады. Ол сұр түсті және сырты ал –қызыл сақина түзеді. Жарадан ағатын бөліндіде вирустың концентрациясы 1 мл = 1 млн, жұқпалы.

Бұл кезде ауырсыну сезімі басылады, жара кішірейеді.
Жазылу кезеңі: 9-11 күнде

жара жазылады. Дегенмен қызару бірнеше күнге сақталуы мүмкін.

клиникалық симптоматикаға негізделеді, яғни типті герпетикалық бөртпе инфильтрацияланған терідегі ұсақ

көпіршіктер тобы. Диагнозды нақтылау үшін вирусты анықтау және серологиялық реакциялар жүргізіледі. Зерттеу материалы герпетикалық көпіршіктің сұйықтығы, сілекей, қан т.б болады.

Зерттеу әдістері :
Клиникалық материалдан жағынды аламыз 4-кратным антидене

титрі жоғарласа
Вирусты бөліп алу үшін фибробластар культурсын бөліп алады
Для выявления антител применяют РСК, РНГА
Реакцию иммунофлюоресценции
Иммуноферментный анализ
Иммуноглобулин IgM.

препараттар тағайындалады, кейде олдәрілерді жергілікті және ауыз арқылы қосып тағайындайды.

Ең жақсы эффект ацикловирден анықталады (Зовиракс, валтрекс).
ІІ этап – иммуномодуляция – ремиссия кезіндегі ем. Не болмаса жедел кезең аяқталғанда. Тағайындайды интерферондарды және олардың индукторларын (циклоферон, дибазол, амиксин, неовир,полудан, ларифан). Содан кейін тимустың гормондары, не болмаса спецификалық емес иммуномодуляторлар (продигиозан, диуцифон, пирогенал). Этаптың ұзақтығы – 30-60 күн.
ІІІ этап – рецидивті спецификалық түрде алдын алу. Герпетикалық вакцина қолданылады (тірі, инактивирленген, рекомбинантты). Мақсаты клеткалық иммунодефицит белсендіру, иммуностимуляция және десенсибилизация. Иммунодефицит эндогенді интерферонның төмен титрімен де өтуі мүмкін, сондықтан вакцинация реаферонның енгізуімен бірге жүргізілуі тиіс.

қажет болған жағдайда нейролептиктер мен барбитураттармен қоса наркотиктер тағайындалады.Эрозияланған бөліктерді

инфекциядан қорғау үшін антибиотиктер араласқан май қолданылады.Асқынған жағдайда кортикостероидтар тағайындалады.1-2 апта бойы ДНҚ-аза және РНҚ-азаны 20-25 мг әр 4 сағатта бұлшықетке жіберу арқылы едәуір табысқа жетуге болады. Олар арнайы вирустық Днк синтезін тежейді.Ос мақсатпен интерферонмен интерфероногенді пайдалануға болады.

www.mail. ru
Қолданылған әдебиеттер: