ДӘРІСТІҢ ТАҚЫРЫБЫ: ПИКОРНАВИРУСТАР. ПОЛИОМИЕЛИТ ВИРУСЫ. КОКСАКИ. ЕСНО

бар;
- Коксаки А вирусы – 24 серотүрі бар;

- Коксаки В вирусы – 6 серотүрі бар;
- ЕСНО вирусы – 34 серотүрі бар.

Олардың атаулары да осыған байланысты: “pico” - өте ұсақ, “rna”

– РНҚ.
Полимиелит сөзін аударғанда мидағы сұр заттың қабынуы (грек polios-сұр, myelos- ми деген мағына береді) немесе эпидемиялық балалар салы. Негізінде 10 жасқа дейінгі балалар арасында болатын, жұлынның сұр заты зақымдалуы салдарынан қозғалыс мүшелері салдыққа шалынатын, өте ауыр жедел жұқпалы ауыр.

тізбекті РНҚ капсидпен қоршалған;
Симметрияның түрі – кубты;
Сыртқы липопротеидті қабығы жоқ;
Гемагглютинация

белсенділігі жоқ.
Полиомиелит вирусының 3 серотүрін ажыратады: 1, 2, 3. Олардың барлығына комплемент байланыстырушы антиген тән.

ішек. Сол жерлерде дами бастайды, сондықтан оларды бірнеше күннің ішінде

жұтқыншақ сұйықтығы және бөлінділерден анықтауға болады. Эпителиальді клеткада дамыған соң вирус лимфа түйіндеріне одан қанға өтеді- соңғы 2 сатысында симптомсыз өтеді.

белсенділігі 1 айдай сақталады. рН 3,0-ке де тұрақты, эфирге сезімтал

емес, асқазанда ж/е ішекте бұзылмайды. Бірақ бірнеше минут қайнатқанда, УКС әсер еткенде тіршілігін жояды.

қабықшасы.
Иммунитет: Аурудан айықаннан кейін тұрақты иммунитет қалыптасады. Ауырып тұрғандардың қан

сарысуында вирус – бейтараптаушы қарсы денелер жиналады, және де бейспецификалық ингибиторлар пайда болады. Адамдардың көпшілігінде полиомиелит вирусына қарсы табиға тұрақтылық болады.

күнінде мұрын-жұтқыншақ сілекейін, ал бірінші 1-2 апта аралығында нәжісті зерттейді.

Бұл материалды маймылдың бір қабатты бүйрек жасушасына, адамның диплоидты жасушасына, HeLa ж/е т.б. енгізеді.
Жасуша дақылынан бөлініп алынған полиомиелит вирусы ЦПӘ, түсті сынама ж/е бляшка құрайтын реакциялар (БР, КБР) арқылы анықталады.
Серодиагностика арқылы науқастың қан сарысуы ауруханаға түскен күні ж/е 3-4 апта өткеннен кейін зерттеледі. Вирус эталондық штамымен қойылған БР н/се КБР арқылы антиденелердің 4 еседен көбірек титрінің болуы бұл ауруды дәлелдейді.

яғни жетілмеген формасы гастроэнтерит немесе ЖРВИ формасы сияқты өтеді;
Менингеалды

формасы(параличсіз полиомиелит);
Параличті немесе сал болып қалу формасы;

, мойының, көкеттің параличі мен парезі дамиды (жұлынның алдыңғы мүйізінің

қимыл нейрондарының зақымдануы)
Бульбарлық – вагус, тіл-асты нервілерінің функциясы бұзылуынан болатын тілдің, жұтқыншақтың салдануы, сөйлеудің, тыныс алудың, жүрек қызметінің бұзылуы, (самая тяжелая форма, дает высокий процент смертности)
Понтийная – мимикалық бұлшықеттердің параличі дамиды ( бет нервілерінің ядросын зақымдайды).
Энцефалиттік - общемозговые являения и очаговые поражения мозга

Сэбин тірі вакцинасы»
1,2 және 3 полиомиелит типтерінің инактивацияланған вакцинасы «Имовакс»,

«Тетракок» және т.б.

Г. Долдорф және Г. Сиклз (1948ж.) полиомиелитке ұқсас ауру балалардың

ішегінен Коксаки вирусын бөліп алған.
Коксаки вирусын екі топқа бөледі:
А типті вирус – көлденең жолақты бұлшықетті ошақты некроздайды ж/е қабынумен диффузды миозит туғызады.
В типті вирус – ОЖЖ зақымдайды (паралич), қаңқалық бұлшықетінің некрозы (кейде миокард), көкбауырдың қабынуы ж/е т.б.

тәріздес.
Кейбір мөлшері 100 нм-ге дейін жететін кристалл құрауы мүмкін. Құрамында

липидтер жоқ, гемагглютинин бар.
Дақылдандыру:
Коксаки вирустары штаммдарының көбісі жасуша дақылдарында өседі. Жаңа туған ақ тышқандардың организмінде жақсы көбейеді.

бойынша - 26 сероварға бөлінеді.
В типті Коксаки вирусы

6 сероварға бөлінеді.
Серологиялық варианттарының бәріне ортақ топтық спецификалық антигендері бар және әрқайсысына тән типтік – спецификалық антигендері де болады.

қарқыны жоғары.
Инфекция көзі: науқас адам және тасымалдаушы адам.

Берілу жолы: фекальді-оральді және контакт арқылы.
Инфекция көбінесе балаларда кездеседі. Клиникалық ағымының 90% жеңіл, жиі симптомсыз өтеді.

сұйықтығы.
Зерттеудің негізгі әдістері – вирусологиялық ж/е биологиялық.
Қоздырғышты

жасуша дақылын ж/е тышқандарды зақымдау арқылы бөліп алады.
Серологиялық әдіс – ИФР, КБР, БР.
Гемагглютинациялаушы нұсқаларын ПГАР арқылы анықтайды.

жоқ, сондықтан симптоматикалық терапия жүргізеді.

orphans – ішекті цитопатогенді адамдардың “жетім” вирустары) алғаш рет 1951-1953

жылдары Дж. Мельник адамдардың нәжісінен бөліп алған.
Адам патологиясындағы ролі белгісіз болғандықтан “жетім” вирустар деп аталған.

айырмашылығы ЕСНО вирустар жануарларға патогенді емес.
Берілу жолдары: фекальді-оральді,

сирек жағдайда ауалы-тамшылы жолмен жұғады.

12-ші серовары – гемагглютинациялық қасиет көрсетеді.
Эпидемиологиялық қауіптісі –

11, 18, 19-шы сероварлары.
8-11, 20 сероварлары респираторлық инфекциялар тудырады.
2-9, 12, 14, 16, 21 сероварлары асептикалық менингит, энцефалит тудырады.
9, 16 сероварлары қызылшаға ұқсас бөртпе тудырады.
Сероварларын бейтараптау реакциясында анықтайды.

бөліп алу үшін маймылдардың бүйрек жасушаларын зақымдайды.
КБР, ГАТР, БР көмегімен

2-3 аптадан кейін науқастың қос сарысуынан AД анықтайды.

пайда болады.