Кафедра : Анестезиология және реанимация И ӨЖ Тақырыбы: Кетоацидоздық және

Тақырыбы: Кетоацидоздық және лактоацидоздық кома кезіндегі реанимация

және интенсивті терапия .


Орындаған: Жиембаева Г
Топ: 601 ТҚБ
Қабылдаған : Жамбаева Н Д


Шымкент 2016 жыл.

бөлім:
Гипергликемиялық кетоацидоздық комаға түсінік.
Этиологиясы.
Патогенезі.
Клиникалық көрінісі.
Диагностикасы.
Асқынулары.
Емі.

III.Қорытынды.

IV.Пайдаланылған әдебиеттер

төмендеуінен пайда болатын, соның әсерінен ең ауыр кетоацидозға, зат алмасудың

барлық түрінің бұзылысына , барлық жүйе мен мүше қызметінің өзгеруіне, ең бірінші нерв жүйесіне, және естен тануына әкелетін қант диабетінің қатерлі асқынуы.

Этиологиясы:


Инсулин тәуелді науқастың дәрігерге кеш қаралуы немесе оның диагностикасының кеш анықталуы (шөлдеу, полиурия, арықтау).
Инсулинотерапиядағы кеткен қателіктер.
Науқастың өзінің ауруына бейқам қарауы (емдәмді дұрыс сақтамауы, алкогольді пайдалану, инсулиннің мөлшерін өз бетінше өзгертіп жіберуі.)
Жедел аурулары (әсіресе іріңді инфекциялар.)
Физикалық және психикалық бұзылыстар, жүктілік, операциялар.

глюкозаның бұлшықетпен май тініне түсуі шектеледі, жасушаларда глюкозаның деңгейі төмендейді,

тіндер энергетикалық ашығуда болады.
Осыған байланысты, глюкозаның реттелетін деңгейіне дейін жоғарлауымен гликемияның компенсаторлы көбеюіне әкелетін механизмдер іске қосылады: контуринсулярлы гормондардың – соматотропиннің, глюкозаның, адреналинің, кортизолдың гиперсекрециясы байқалады.

Контуринсулярлы гормондардың гиперсекрециясы әсерінен гликогенолиз,глюконеогенез реттеледі, шамадан тыс глюкоза пайда болады, айқын гипергликемия дамиды, бірақ инсулиннің дефицитіне байланысты глюкоза тіннің жасушасына кіре алмайды және энергия түзу үрдісіне кірісе алмайды, жасушалар энергиялық тапшылықты жағдайда болуы жалғасады. Жасушаны энергиямен қамтамасыз ету үшін және контуринсулярлы гормондардың артық болуынан липолиз белсенденеді,Майлар бос май қышқылдарына дейін ыдырайды, олар бұлшықеттерге энергия көзі болып табылады; кетон денелері де БМҚ-нен түзіледі және белгәлә мөлшерде бас миы үшін энергия көзә болып табылады. Бірақ инсулиннің тапшылығы жағдайында БМҚ-нан шамадаен тыс кетон денелерінің түзілуі жүреді, кетоацидоз дамиды.

Сонымен, айқын сусыздану дамиды, сұйықтықтың жалпы тапшылығы 4-8л құрауы мүмкін

Қанда

шамадан кетон денелер жиналуы, кетоацидоздың дамуы.
Қалыпты жағдайда кетон денелері шамалы мөлшерде ғана пайда болады, олардың қандағы концентрациясы 100 мкмоль/л аспайды, зәрде тек қана кетон денелерінің іздері кездеседі. Гиперкетонемиялық кома дамығанда бауырда көп мөлшерде кетон денелері синтезделеді, олардың утилизациясының бауырмен шығарылу мүмкіндігі артуы мүмкін. Зәрмен бірге кетон денелерінің экскрециясы дамып жатқан олигоурия немесе анурияға байланысты шұғыл төмендейді. Бұл үрдістер гиперкетонемияға, кейіннен кетоацидозға әкеледі.

Барлық мүшелер мен жүйелердің қызметінің ауыр бұзылыстары.

дөрекі) тыныс естіледі, ацетонның иісі қатты сезіледі; өте анық артериялық

гипотония (әсіресе диастолалық), ырғағы жиі және әлсіз толқынды тамыр соғысы, ан-олигоурия, ішінің жабысып тыныс алу актісіне әлсіз қозғалатыны анықталады. Сіңірлік рефлекстер жоғалады, алайда көз қарашығы мен жұтыну рефлекстері сақталуы мүмкін. Дене қызуы көбінесе төмендейді.
Бұл өзі және де метаболикалық ацидозды (рН 7,35 төмен н/е бикарбонаттың концентрациясы 15 ммоль/л төмен), гипергликемияны 14 ммоль/л жоғары, кетонемияны тудыруы мүмкін. 1000 науқасқа шаққанда бір жылда 5-тен 20-ға дейін жағдайлар тіркелген. Жалпы гипергликемиядан өлім көрсеткіші 5—15%, 60 жастан асқандарда— 20% құрайды.
Ал кетонемиялық гипергликемияның ҚД1 түрімен ауыратындардың өлім көрсеткіші 16% құрайды

КЛИНИКАСЫ

комадағы зертханалық өзгерістер:
гипергликемия – 19,4-33,3 ммоль/л;
глюкозурия + ацетонурия (бүйрек

функциясының айқын зақымдануында глюкозурия әлсіз болуы немесе болмауы да мүмкін);
пируватемия (2 ммоль/л дейін) және лактацидемия (10 ммоль/л дейін);
липидемия 6 г/л жоғары немесе 600 мг% жоғары;
холестеринемия 10,3 ммоль/л жоғары;
кетонемия 17 ммоль/л дейін;
протеинемия 90 г/л маңайында (ол тек қанның қобланғанын білдіреді);
қанда қалдықты азот пен мочевина 35,7 ммоль/л асып аздап көтеріледі;
гипонатрийемия 120 ммоль/л дейін;
қанның сілтілі резерві 5-10 об.% СО2 аралығында төмендейді (нормада ол 75 об.% СО2 құрайды);
гипокалийемия;
қанның рН төмендейді.

бұзылыстарына қарсы шараларды бастаған жөн, яғни инфузиялық емді қарқынды түрде

венаға енгізу арқылы жүргізіледі. Ол үшін физиологиялық 0,9% NaCl немесе Рингер-Локк ерітінділері қолданылады. Коллапсқа қарсы – катехоламиндер мен басқа да симпатотониктер, алайда катехоламиндерді қолдануға қарсы көрсеткіштер де бар екенін ұмытпаған жөн - контринсулинді әсер береді және глюкагонның түзілуін күшейте алады.

тромбоздар (миокард инфаркты, мидың инфаркты, некроздар)
Аспирациялық пневмония
Мидың ісінуі, өкпенің ісінуі
Инфекциялар
Ишемиялық

колит
Эрозивті гастрит
Кеш гипогликемия
Ауыр тыныс жетіспеушілігі
Олигурия
Бауырлық жетіспеушілік
Терапияның асқынулары:
Мидың ісінуі
Өкпенің ісінуі
Гипогликемия
Гипокалиемия
Гипонатриемия
Гипофосфатемия

Емдеуі.

Команы емдеуде гипергликемияға қарсы инсулинді ғана қолданып қоймайды, сол секілді дегидратациядан болған электролиттік бұзылыстар мен ацидоз зат алмасуының бұзылыстарына қарсы емдік шаралар жүргізіледі.
Емнің жалпы схемасына мыналар жатады:
Инсулиннің тапшылығын жою және көмірсу алмасуын қалыптастыру.
Организмге тез арада тиімді регидратация жасау.
Организмде глюкозаның (гликогеннің) қорын қалыптастыру.
Қышқылды-сілтілі тепе-теңдікті қалыптастыру.
Диабеттік команы тудырған дерттік жағдайларды анықтау және емдеу.
Ішкі ағзалар функцияларын қалыпқа келтіріп, оларды қолдау үшін емдік шараларды комплекс түрінде жүргізу.

енгізу жылдамдығы 1000 мл/сағ 1 сағаттың ішінде, кейін 500 мл/сағ

келесі екі күн ішінде, 4-ші сағатан бастап 300мл/сағ енгізеді.
Инсулинотерапия- әсері қысқа инсулинді қолданады.1-ші сағатта 10 Б/сағ к/т немесе 20Б/сағ б/е, 2-ші сағаттан бастап -6 Б/Сағ к/т, немесе 6-8 Б/сағ б/етке. Гликемия 14,0 ммоль/л-ден азайғанда+ к/т 5-10% глюкоза ерт.+инсулин к/т. Қышқылды-негізі жағдай қалпына келгенде т/астына инсулинді әр 2 сағ сайын енгізугі ауысады, кейін әр 4 сағ сайын.
Калиемия коррекциясы. Калий хлорид ертіндісі 1,5 гр/сағ.
Қышқылды –негізді жағдайды коррекциялау ph-7,0-ге тең немесе одан төмен кезінде 2,5% натрий бикарбонат ерітінділерін енгізу.
Тотығу-тотықсыздану үрдістерін жақсарту үшін 100мг кокарбоксилаза,5мл 5% аскорбин қышқылы ерт, 200мкг В12 витаминін 1мл 5 % В6 витамин ерт. енгізеді.
Ақуыз тапшылығын қалпына келтіру үшін 200мл плазма енгізеді.
Гиперкоагуляцияда 500 бір күніне 4 рет пайдаланады.
Жүрек-қантамыр жетіспеушілігін алдын-алу үшін кордиамин 1-2 мл т/астына немесе 20 % кофеин бензоат натрий ерт.1-2 мл әр 3-4 сағ сайын енгізеді.

шок);
өңінің бозарып көгеруі;
миокардтың қозғыштығы мен жиырылғыштығының бұзылулары;
шеткі тамырлардың парездері, сондықтан

коллапс дамиды;
Куссмауль тыныс байқалады.
Лактатацидоздық кетоацидоздан, бүйрек ацидозынан, салицилаттармен уланудан, метанололмен немесе этиленгликольмен уланудан ажырату керек. Бүрек жетіспеушілігі кезіндегі ацидоздан және кетоацидоздан қандағы кетон денелерінің, қалдықты азоттың, фосфаттардың деңгейлерін анықтау ажыратуға көмек береді. Улануларда бастапқы кезде алкалоз болуы мүмкін, соңынан ацидоз дамиды да лактаттың, пируваттың және ацетосірке қышқылы концентрацияларының артулары байқалады. Қандағы салицилат-тар деңгейін анықтау да дұрыс диагноз қоюға көмектеседі.

20 ммоль/л маңайы);
спецификалық белгісі – сүт қышқылы деңгейінің 2 ммоль/л

жоғары болуы (нормада 0,4-1,4 ммоль/л).

бірінші этиологиялық факторларды болдырмау керек. Яғни, инсулин тәуелді науқастың дәрігерге

дер уақытында қаралуы және оның диагностикасы тез анықталып жатса, инсулинотерапияда қателіктер жіберілмесе, науқастың өзінің ауруына дұрыс қарауы (емдәмді дұрыс сақтауы, алкогольді пайдаланбау, инсулинді мөлшерімен қолдану), ешқандай стресстік факторлары болмаса, комалық жағдайды тудырмауға болады деп санаймын.

2. Н.Р.Барқыбаева, М.Б.Селғазина. Ішкі аурулар клиникасындағы кезек күттірмейтін жағдайлар.

Әдістемелік нұсқаулар.
3. Гребенев А. “Внутренние болезни” Москва, Медицина
1991г 236-239 б
4. Внутренние болезни. Маколкин В.И, Овчаренко С.И, М.,Медицина, 1999.- 397 с.
5. Дедов И.И, Мельниченко Г.А, Фадеев В.В. Эндокринология
2008ж 432б.
6. Неотложные состояния: диагностика, тактика, лечение.
Под ред. Г.А.Шершнева. 1998.-574 с.
Интернет желісі:
www.google.ru
www.medline.ru

Пайдаланылған әдебиеттер: