әни турында ПРЕЗЕНТА

күпме мәгънә, күпме җылылык! Әни - ул безне дөньяга китерүче

җирдәге фәрештә диер идем мин!  Бирелгән кыска гына гомерне бушка үткәрмик, дуслар! Әниләр безнең өчен гел борчыла, догаларыннан калдырмыйлар. Аналарга күп кирәкми: хөрмәт итик, борчулардан саклыйк, йөзләренә кызыллык китермик, яратыйк, җылы сүзләрне кызганмыйк!  Килик, барыйк, кайтыйк яннарына. Шалтыратыйк, языйк аларга.  Олыгайган көннәрендә терәк булыйк! Газиз әниләребезнең күз яшьләрен тамыздыртмыйк! Рәхмәтле булыйк, без бөтен булган уңышларыбыз, хәзерге тормышыбыз өчен әниләргә бурычлыбыз. Исәннәрнең кадерен, үлгәннәрнең каберен белик, дуслар!

Әни! Әнием! Әнкәй!

төн сыман. Үкси-үкси балачактагыдай Эти, бәгърем, сине юксынам. Дулкын булып чабам - сине

эзлим, Офыкларда курәм йөзеңне. Тирән диңгез әйтә алыр кебек Әйтэ алмый калган сүзеңне. Болыт булып агылам - сине эзлим, Керфекләрем саен мең тамчы. Элеккечә, эти, капка ачып, Их, тагын бер каршы алсаңчы...

булып, уллар үстерсәм дә, Оныта алмыйм һаман үзләрен, Синең әйткән киңәш-сүзләрең.
Әйттең син

минем баштан сыйпап: «Син бит, — дидең, — затлы ефәгем, Шакшы куллар әгәр кагылсалар, Өзгәләнер минем үзәгем, Син бит минем тормыш бүләгем.

сиңа, әнкәй,
Исәнлегең белән йөз яшә
Төрле чакны күргәнсеңдер,
Йөрәгеңдә күптер

яра да.
Киңәшчебез булып, әни бәгърем,
(Олы шатлык, нык исәнлек белән),
Озак яшә безнең арада.

сиңа, әнкәй,
Исәнлегең белән йөз яшә!\
Әнием-Зәйтүнә Агмалова

гүзәллеге
– Әниләрдә!!!!

Безне куандырып озак яшә,
Елмай син – бәхетле бул!

Ә Н И !!!

шатлык артсын өчен
-Әни кирәк!
Әнкәбез киленнәре,кызы,оныгы

янәшәсендә

Бәхетле син, әнкәй, дөньяда
Әнкәбез кодагыйлары белән сабан туйларында

иңнәреңә
Бәйрәм белән сине котларга.

изге фатихасын, Безгә әле алга барасы

көлдерә)

синең догадан. Бер догамны укыйм үзем белгән, Гомер сорап сиңа ходайдан.

укып озак яшә,әниебез!!!!!!!!

балалар, оныклар шатлыгы, кайгы-хәсрәтсез озын гомер телим.