Разделы презентаций
- Разное
- Английский язык
- Астрономия
- Алгебра
- Биология
- География
- Геометрия
- Детские презентации
- Информатика
- История
- Литература
- Математика
- Медицина
- Менеджмент
- Музыка
- МХК
- Немецкий язык
- ОБЖ
- Обществознание
- Окружающий мир
- Педагогика
- Русский язык
- Технология
- Физика
- Философия
- Химия
- Шаблоны, картинки для презентаций
- Экология
- Экономика
- Юриспруденция
Паўстанне 1863-1864 гг
Содержание
- 1. Паўстанне 1863-1864 гг
- 2. План1. Выспяванне паўстання. Удзельнікі паўстання і
- 3. Выспяванне паўстання Выспяванне паўстання звязана з
- 4. Масавы ўдзел у паўстанні
- 5. Слайд 5
- 6. К.Каліноўскі. “Мужыцкая праўда” Кіраўніком “чырвонай”
- 7. Тут ён пазнаёміўся з творамі
- 8. Вялікую ролю ў арганізацыі паўстання
- 9. “Возьмемся, дзецюкі, за рукі і
- 10. Ход і вынікі паўстання Цэнтральны нацыянальны
- 11. Але ўжо ў маі 1863
- 12. Аднак дабіцца пералому ў ходзе
- 13. аб’яўленне беларуска-літоўскіх губерняў на ваенным становішчы
- 14. У канцы студзеня 1863 г.
- 15. Сучасныя даследчыкі сцвярджаюць, што думкі
- 16. Зрабіце тэст па тэме
- 17. Скачать презентанцию
План1. Выспяванне паўстання. Удзельнікі паўстання і іх патрабаванні 2. К.Каліноўскі. “Мужыцкая праўда”3. Ход і вынікі паўстання
Слайды и текст этой презентации
Слайд 3Выспяванне паўстання
Выспяванне паўстання звязана з сацыяльна-эканамічнымі і грамадска-палітычнымі
абставінамі развіцця Беларусі ў другой палове XIX ст. Сялянства ў
сваёй большасці было незадаволена ўмовамі адмены прыгонага права.З мэтай прадухілення іх удзелу ў паўстанні супраць самадзяржаўя, што пачалося ў 1863 г. у Польшчы, царскі ўрад змяніў некаторыя палажэнні рэформы 1861 г. Таму сярод паўстанцаў налічвалася толькі 18% сялян.
Слайд 4 Масавы ўдзел у паўстанні ўзяла шляхта, якая
дамагалася аднаўлення незалежнай Рэчы Паспалітай у межах 1772 г.
Частка буйных памешчыкаў спадзявалася дасягнуць мэты мірным шляхам (калектыўнымі скаргамі на імя цара, мірнымі шэсцямі) без удзелу сялянства. Прыхільнікаў такой тактыкі адносяць да кансерватыўнай часткі шляхты і называюць “белымі”. Найбольш радыкальная (рашучая) частка шляхты ажыццяўленне сваіх мэтаў звязвала з падрыхтоўкай і правядзеннем узброенага паўстання супраць царскіх улад пры падтрымцы сялян. Прыхільнікаў такой тактыкі называлі “чырвонымі”.
Слайд 6 К.Каліноўскі. “Мужыцкая праўда”
Кіраўніком “чырвонай” плыні шляхецкіх рэвалюцыянераў
у Беларусі стаў Вікенцій Канстанцін (Кастусь) Каліноўскі. Ён нарадзіўся ў
1838 г. у Гродзенскім павеце ў сям’і беззямельнага шляхціца. Закончыў Свіслацкую прагімназію. Да рэвалюцыйнай дзейнасці далучыўся ў час вучобы на юрыдычным факультэце Пецярбургскага універсітэта.
Слайд 7 Тут ён пазнаёміўся з творамі рускіх рэвалюцыянераў-дэмакратаў А.Герцэна,
М.Чарнышэўскага, якія былі прыхільнікамі ўсталявання ўлады народа шляхам сялянскай рэвалюцыі,
перадачы ўсёй зямлі сялянам, надання прыгнечаным народам права на самавызначэнне свайго лёсу. Вярнуўшыся ў 1861 г. на радзіму, ён стварыў на Гродзеншчыне рэвалюцыйную арганізацыю і стаў восенню 1862 г. старшынёй Літоўскага правінцыяльнага камітэта (ЛПК) у Вільні – цэнтра “чырвоных” у Літве і Беларусі, які ўзначаліў падрыхтоўку ўзброенага паўстання.
Слайд 8 Вялікую ролю ў арганізацыі паўстання адыграла выданне з
лета 1862 г. К.Каліноўскім разам са сваімі паплечнікамі В.Урублеўскім і
Ф.Ражанскім першай рэвалюцыйна-дэмакратычнай газеты на Беларусі “Мужыцкая праўда”. Яна друкавалася на беларускай мове лацінскім шрыфтам. Выйшла 7 нумароў газеты, кожны з якіх пачынаўся зваротам “Дзецюкі!”, адрасаваным тым сялянам-юнакам, якім па ўзросце трэба было ісці выконваць воінскі абавязак у расійскую армію.
Слайд 9 “Возьмемся, дзецюкі, за рукі і дзяржэмся разам!.. Мужык
пакуль здужае трымаць касу і сякеру, бараніць сваё … ні
ў кога ласкі прасіць не будзе”.К.Каліноўскі прапагандаваў ідэю народнай, сялянскай рэвалюцыі і сфармуляваў ідэю дэмакратычнай народнай дзяржавы: “…не народ зроблены для ўрада, а ўрад для народа”.
Нумары газеты Кастусь Каліноўскі падпісваў псеўданімам “Яська, гаспадар з-пад Вільні”.
Слайд 10Ход і вынікі паўстання
Цэнтральны нацыянальны камітэт у Варшаве
(у далейшым стаў Польскім нацыянальным урадам, дзе пераважалі “белыя”) не
ўлічваў патрабаванняў рэвалюцыйных дэмакратаў на чале з К.Каліноўскім. Фактычнае ігнараванне “белымі” ЛПК паставіла яго перад выбарам: далучыцца да польскага паўстання і падпарадкавацца Варшаве, ці дзейнічаць самастойна. Паўстанне ў Польшчы пачалося ў студзені 1863 г. без узгаднення з ЛПК у Вільні.
Слайд 11 Але ўжо ў маі 1863 г. паўстанне было
падаўлена ў Мінскай, Магілёўскай, Віцебскай губернях. Прадчуваючы паражэнне, “белыя” пачалі
пакідаць свае пасады ў кіраўніцтве, і ў чэрвені 1863 г. яно перайшло да “чырвоных”. К.Каліноўскі апынуўся ў дастаткова трагічным становішчы. Ён вымушаны быў з прычыны слабасці рэвалюцыйна-дэмакратычных сіл у Беларусі супрацоўнічаць з польскімі шляхецкімі рэвалюцыянерамі.
Слайд 12 Аднак дабіцца пералому ў ходзе паўстання прыхільнікам К.Каліноўскага
не ўдалося. Восенню 1863 г. узброеная барацьба ў Беларусі была
практычна падаўлена. У Польшчы яна працягвалася яшчэ да восені 1864 г. Асноўнымі прычынамі паражэння паўстання сталі:
разыходжанні ў поглядах ўдзельнікаў
паўстання;
адсутнасць адзінага плана баявых
дзеянняў;
недахоп сіл і зброі;
Слайд 13 аб’яўленне беларуска-літоўскіх губерняў на ваенным становішчы і правядзенне карнай
аперацыі супраць паўстанцаў пад кіраўніцтвам віленскага генерал-губернатара М.Мураўёва.
вызкая сацыяльная
база (сяляне ў большасці не падтрымалі паўстанне, а часта і выступалі супраць шляхты);
Слайд 14 У канцы студзеня 1863 г. быў арыштаваны К.Каліноўскі.
Знаходзячыся ў турме, ён напісаў і перадаў на волю тры
пісьмы сваму народу, вядомыя пад назвай “Пісьмы з-пад шыбеніцы”. З іх вынікала, што К.Каліноўскі не прызнаваў маскоўскі або польскі ўрады сваімі для беларусаў. Ён заклікаў беларускі народ ісці ваяваць “за свайго Бога, за сваё права, … за сваю Бацькаўшчыну”. У сваю апошнюю хвіліну, стоячы пад шыбеніцай, К.Каліноўскі пры абвяшчэнні судовага прыгавору, у якім яго назвалі дваранінам, заявіў: “У нас няма дваран – усе роўныя!”.
Слайд 15 Сучасныя даследчыкі сцвярджаюць, што думкі К.Каліноўскага аб неабходнасці
змагання за сваю Бацькаўшчыну, можна лічыць пачатковым афармленнем беларускай нацыянальнай
ідэі. 26-гадовы К.Каліноўскі быў публічна павешаны на Лукішскай плошчы ў Вільні.
