ҚР ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ МИНИСТРЛІГІ С.Д.АСФЕНДИЯРОВ АТЫНДАҒЫ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ МЕДИЦИНА

Орындаған: Ниязбекова А.Т
Факультет: ЖМ
Топ:11-024-1К
Тексерген: Тәңірбергенова А.Ж

тобы. Бұл топқа бірінші және екінші жай герпестің типі жатады,

желшешек вирусы және герпес вирус. Цитомегаловирус пен герпевирустардың геномы және вирионның құрылысы жағынан ұқсас.

Цитогендік әсер етеді және көбейгенде гигантты клеткалар пайда болады. Бөлме

ішіндегі температураға тұрақты, ал эфирге, дезерітінділерге сезімтал.

, шәует және басқа сұйықтықтар арқылы жұғады. Балалардың құрсақ ішілік

және постнатальды даму кезінде кіру жолдары: плацента, тері, шырышты қабаттар, тыныс жолдары болуы мүмкін.

, мононуклеарларға барады. Бұл кезде вирус персистентті жағдайда болады. Вирустың

әсерінен жасуша ішіндегі ДНК, РНК, белок синтезі басылады. Клетканың мембранасы мен хромосомды аппараты өзгереді. Осылардың әсерінен клетка біртіндеп өледі. ЦМВИ организмге токсикалық әсер етеді, сондықтан ДВС синдромы және бүйрек үсті безінің жетіспеушілігі дамиды.

бойынша жедел және ұзақ созылмалы түрлері бар.

патологиялық өзгерістердің ауырлығы ұрықтың жетілу дәрежесіне байланысты. Жедел ЦМВИ жүкті

әйелдің алғашқы 20 апталығында нарестенің ауыр патологиясына,соңында өздігінен түсікке,құсрақ ішілік өлімге,өлі туылу,порок, және т.б..

бөртпе,айқын тромбоцитопения,қанда АЛТ және байланысқан билирубиннің жоғарылауы,эритроциттердің гемолизі. Нәрестелер жиі

шала туылған,салмағының жеткіліксіздігімен құрсақ ішілік гипоксия белгілерімен туылады. ОЖЖ бұзылысымен микроцефалия,жиі гидроцефалия,энцефаловентрикулит,тырысу синдромы,естудің төмендеуі болады.
ЦМВИ-негізгі симптомы туа пайда болған кереңдік. Сондай-ақ энтероколит,интерстициальды нефрит,сілекей бездерінің фиброзы, көру нервінің,ДВС синдром және нәрестенің өліміне әкеледі.

ұқсас синдромдармен өтеді. ЦМВ мононуклеоздық шынайы белгілері: енжарлық, бас ауру,миалгия,

ұзаққа созылған дене қызуының көтерілуі, бауыр функциясының бұзылуы, гепатоспленомегалия, атипикалық лимфоцитоз. Ауыр түрінде асқынулар болуы мүмкін-ол интерстициалды өкпенің қабынуы, миокардит, энцефалит, менингит, гепатит.

болып табылады. Біртіндеп құрғақ немесе ылғалды жөтел,айқын ентігу,интоксикация белгілері көріне

бастайды. Рентгенологиялық зерттеулер бастапқыда көрініс бермейді кейін инфильтративті көлеңкелер пайда болады. Өкпенің зақымдалу деңгейі пневмониядан фиброздалған бронхиолитка дейін зақымдалады.

ликвордан, қақырықтан табу мүмкін).
Вирусологиялық- әр түрлі биологиялық сұйықтардан вирус бөлінеді.
Қазіргі

кезде вирустың ДНКсын табу үшін ПЦР реакциясы қолданылады.
Серологиялық- РСК, РН, РПГА, ИФА. Ең сенімді әдіс ИФА болып табылады. Онда спецификалық антиденелер IgM ,IgG анықталады.

ағымына байланысты тағайындалады.
Базисті терапия.
Вирусқа қарсы препараттар: интерферон, биферон,

роферон А, интрон А.
Ауыр түрінде ганцикловир тағайындаймыз.
Арнайы иммуноглобулиндер
Кортикостероидтар

адам және тасымалдаушылар.
Жұғу жолдары:
қарым қатынас ,
жыныстық қатынас,
ауа тамшылы.

клеткасының геномына интеграциялану мүмкіндігіне байланысты, атап айтқанда паравертебральды сезімтал ганглияларға

және иммуноциттерге(лейкоцит, лимфоцит, макрофагтар) троптылығына байланысты. Осының барлығы жай герпес вирусының адам организмінде өмір бойы кездесуіне жағдай тудырады. Герпестік инфекцияны иммундық жүйенің жұқпалы ауруы ретінде қарайды, яғни иммунодефицит тудырады.

қатты шаршағанда), осы факторлар простогландиндермен кортикостероидты гормондардың түзілуін арттырады.
Вирустың клетка

ішілік колониялаларының ыдырауына әкеледі сосын вирустың бос ДНК-сы шығады.

белгілері әртүрлі, қабынудың орналасқан жеріне және жайылғанына байланысты. Патологиялық процесстің

орналасуына байланысты келесі түрлерін ажыратады:
Ауыз шырышты қабаттың зақымдалуы
Көздің зақымдалу
Терінің зақымдалуы
Генитальды герпес
Өкпе зақымдалуы
Висцеральды түрлері

органдарын ауыр зақымдайды.
Көруді зақымдағанда кератит дамиды,флеботромбоз,хориоретинит,иридоциклит.
ЛОР органдарында кереңдік,герпестік ангина

және ішкі құлақты зақымдайды.
ЖҚЖ миокардит,миокардиопатия,
ОЖЖ энцефалопатия, менингит дамиды. Герпес сондай-ақ шизофрения мен депрессиялық бұзылыстарға әкеледі.
ЗШЖ уретрит,простатит,кольпит,эндометритке шалдығады.

табу мүмкін).
Вирусологиялық- әр түрлі биологиялық сұйықтардан вирус бөлінеді.
Қазіргі кезде вирустың

ДНКсын табу үшін ПЦР реакциясы қолданылады.
Серологиялық- РСК, РН, РПГА, ИФА. Ең сенімді әдіс ИФА болып табылады. Онда спецификалық антиденелер IgM ,IgG анықталады.

ацикловир, интерферон майларын қолданылады.

3 этапты ем жүргізіледі:
I этап. Аурудың жедел

түрінде вирусқа қарсы препараттар тағайындалады. Ең жақсы эффектті ацикловир ,зовиракс, валтрекс береді.

II этап. Иммуномодуляция, ремиссия кезіндегі ем немесе жедел кезең аяқталғанда интерферондарды, циклоферон, дибазол,амиксин тағайындайды.Этаптың ұзақтығы 30-60 күн.

III этап. Рецидивті спецификалық түрдеалдын алу. Герпетикалық вакцина қолданылады( тірі инактивирленген рекомбинантты).Вакцинация реаферонның енгізілуімен жүргізіледі.