Тақырыбы: Канцерогенездің иммунды генетикалық аспектілері. Онкологиялық

Қарағанды Мемлекеттік Медицина Университеті Иммунология және аллергология кафедрасы
Орындаған: Мейрамова Т.

2027 топ ЖМФ
Қабылдаған: Әбуова Ғ.Т.

Қарағанды 2018 ж.

қарсы иммунды фактор
Иммунотерапия
Қатерлі ісіктің биологиялық емі
III. Қорытынды
IV. Қолданылған әдебиеттер

1932 жылы антрополог Луис Лики Kенияда қазіргі адамның жағын тапқан,

болжам бойынша ол бір қатерлі ісік түрімен зақымдалған. Сонымен қоса бұрынғы адамдар қалдықтарынан патологиялық өзгерістін барын байқаған, сүйек, мұрынжұтқыншақ, сүт безі және меланома ісіктeріне ұқсас. Қатерлі ісік жиі адамдардың тәжірибесі болған, оны ерте уақыттан бастап жазба түрінде сипаттаған.

болып табылатын өзгерген, мутацияланған, патологиялық жасушалар.

деген тұжырым жасаған. Бұл идеяны ары қарай Фрэнк Бёрнет жалғастыра

отырып, ісіктерге қарсы Иммунологиялық надзор гипотезасын ұсынды.

Пауль Эрлих

Фрэнк Бёрнет

немесе инициация кезеңі
Ісік жасушаларының әсерленіп, қарқынды өсіп өніп, көбеюі және

алғашқы ісік түйіні пайда болуы Промоция кезеңі.

Ісік жасушаларының тұрақты салалық өзгерімтерін және қатерлі қасиеттер қабылдауы немесе өсуінің үдеу прогрессия кезеңі

ісіктердің даму жиілігі (трансплантация) 30-50 есе жоғары

Т-жұйесінің біріншілік иммунтапшылығы бар

балаларда 100 есе
 

Т-лимфоциттер қызметінің төмендеуі

Нәрестелерде иммундық жауаптың толық дамымауы

Егде адамдарда иммундық жауаптың төмендеуі

Тимусы алынған адамдар

көбейеді
Тез өседі және көбейеді
Қалыпты жасушалар
Генетикалық бөгде дене
Бөгде емес

К жасушалары
3. Активированные макрофаги
4. Гранулоциты

Гуморальды:
1. Спецификалық антиденелер
2. Интерлейкин-1

және 2
3. Ісік некрозының фаторы
4. Интерферон

бастайды, олар: а) иммунитетті басады; б) ісік өсуін активтендіреді.
Иммунитетті

басатын пробластомдық фатор:
1. Супрессорлық заттар;
2. Антиденелерді тежейтін;
3. Простогландиндер
4. Интерлейкин 10
5. Иммундық комплексті циркулирующий.

интерферон
3. Тамырлық эндотелийдің өсу факоры
4. Иммунодефициттық жағдай
5. Т-киллер пісіп жетілунің

бұзылыстары

Виро-терапия
Локальды региональды
ісік жасушаларының антигены
Вакцинотерапия
Бейімдеуші
Сауығып кеткен

адамдардың сарысуы

Ісікке қарсы антиденелер

Субстратты сарысулар

моноклональді антиденелер, жасуша жиынтығын қоздыратын заттар қолданады. Интерлейкиндер. Интерлейкин-2, лимфоциттерден

өндіріліп, иммундык жүйеге жан-жақты қоздырғыш әсерін тигізеді. Интерлейкин-2-нің, Ресейде-ронколейкин, ал АҚШ-пен Европада - пролейкин деген дәрісі қолданады. Интерферон, белок - протеин, бөгде антигенге төзімділікті күшейтеді, ал оларға бөгде антиген әсерін тигізсе (вирустардың, микробтардың, ісіктердің), сонда ол қан және сүйек миларының клеткаларынан өнеді. Онкологияда а-иитерферон жиі қолданады. Роферон (аг) және иитрон (а2Ұ - интерферон) миелоидты лейкозда, Капоши саркомасында, төменгі дәрежедегі В-жасушалы лимфомада өте шипалы келеді. Буйрек, қуық, тік ішек өспелерде және меланомада, олардың пәрменділігі қазір толық дәлелденгендіктен, жиі қолданылады. Көбінесе осы ісіктерде, ісікке қарсы дәрілермен қосарланып колданылады, ал енді бүйрек рагында интерлейкинмен сабақтас ұсынылады.

жетістіктердің арқасында онкологиялық аруларды анықтау мен емдеу түбегейлі өзгеріске түсті.

Қазіргі кезде қатерлі ісікті анықтау мен емдеу ең күрделі мәселе. Оның себебі арудың дәрігерге кеш келіп , қатерлі ісіктің барын уақытында анықталмауында. Бұған дәлел қазіргі кезде дәрігерлердің диагноз қоюдағы қателігі 25 – 30 % құрайды. Оның себебі мына төмендегі жағдайларды толық білмеуінен: - қатерлі ісіктің табиғи биологиялық қасиеттерін және дерттің ең алғашқы өсу кезеңдегі белгілерін, - диагностикалық тәсілдердің нәтижелерін бір –бірімен салыстыра алмай, негізгі қорытынды шығара алмауынан, - қатерлі ісікті қабыну аурулармен шатастырып, ұзақ уақыт бақылап, диагностикалық әдістерді толық қолданбай, олармен ұзақ уақыт шұғылдануынан . - онкологиялық күдіктің жалпы дәрігерлер арасында төмен болғандықтан және білім деңгейінің сапасыздығынан.