Віктар Анатольевіч Шніп ( 26 сакавіка 1960г.)

сцяжын не зараслі ў лугах,
У агародчыках красуюць касачы,
Буслы на захад

сонца коцяць па дубах.»

Біяграфія
Нарадзіўся 26 марта 1960 года ў в.

Пугачы Валожынскага раёна Мінскай вобласти ў сялянскай сям’і.

Беларускі паэт

Перакладчык

Празаік

Маскве







 
Скончыў Мінскі архітэктурна-будаўнічы тэхнікум(1978). 7 гадоў быў беспрацоўным, перыядычна падпрацоўваючы

грузчыкам на лікёра-гарэлачным заводзе «Крышталь», літкансультантам у часопісах «Нёман» і ў газеце «Вячэрні Мінск», часам жыў на ганарары.

газетах «Наша слова» (адказны сакратар, 1991—1995)і «Літаратура і мастацтва»  (намеснік галоўнага

рэдактара-адказны сакратар (1995—2000), першы намеснік галоўнага рэдактара (2000—2002), галоўны рэдактар у 2002—2003). У 2003—2008 гадах намеснік галоўнага рэдактара, з 2008 года — галоўны рэдактар у выдавецтве «Мастацкая літаратура».

паэзіі «Гронка святла» (1983), «Пошук радасці» (1987), «Шляхам ветру» (1990),

«Горад Утопія» (1990), «На рэштках Храма» (1994), «Выкраданне Еўропы» (1996), «Чырвоны ліхтар» (2000), «Воўчы вецер» (2001), «Інквізіцыя» (2002), «Выратаванне атрутай» (2003), «Беларуская мора» (2004), «Балада камянёў» (2006), «Страла кахання, любові крыж» (2008), «Проза і паэзія агню» (2010), «Пугачоўскі цырульнік» (2013), «Сабачыя гісторыі» (2013), «Тутэйшая туга» (2014), «Заўтра была адліга» (2015), «Чырвоны ліхтар-2» (2016), «Трава бясконцасці» (2018), а таксама кніг для дзяцей — «Сунічкі для Веранічкі» (1995) і «Наш Максім гаворыць: — Гу!» (1999). Суаўтар зборніка казак «Нявеста для Базыля» (2017; казка «Пугач»).

У канцы 1980 — пачатку 1990-х гг. пісаў тэксты для рок-гуртоў, бардаў, эстрадных выканаўцаў.

што на Валожыншчыне, пра надзённы клопат сучасьніка і пра маці

склалі першы зборнік здольнага паэта. Добрая мова і дакладны радок, акрылены думкай, вылучаюць паэзію Віктара Шніпа ў шматгалосым хоры маладой паэзіі.
(Першая кніга паэта)

В. Шніп адлюстроўвае (калі гэтае паняцце можна ўжыць у дачыненні да паэзіі) свет так, як бачыць і ўспрымае яго сам. Разам з тым паэзія — пры ўсёй асабістасці лірычных перажыванняў і светаўспрымання — ніколі не была для яго прыватнай справай, а заўсёды адрасавалася шырокаму чытачу, а верш сябраваў з праўдай жыцця, жыў агульнымі турботамі і непакоем. На многіх творах адбілася пячатка перажытасці і выпакутаванасці тых ісцін, якія абвяшчаў малады аўтар. З ім пачалі лічыцца як з вядомым паэтам, здольным на сваё, незаёмнае слова.

Страла любові, кахання крыж (2008г.)

каля 170 балад, прысвечаных гістарычным асобам нашай краіны, сярод якіх

Ефрасіння Полацкая, Сымон Будны, Васіль Цяпінскі, Станіслаў Манюшка, Напалеон Орда, Максім Багдановіч… У раздзеле “Роднае і вечнае” змешчаны празаічныя мініяцюры філасофскага характару. Для тых, хто любіць прозу пра каханне, — аповесць “Паэт, у якога ўсе дома”.

Проза і паэзія агню(2010г.)

«Мы да смерці гліна, і нас жыццё ўсё лепіць і лепіць, пакуль не абрадне...» — гэта асноўны лейтматыў новай кнігі паэта Віктара Шніпа... 27.05.2009. Мама першы раз за месяц, які жыве ў мяне, выйшла са мной на вуліцу. Вяду за руку, як малое дзіця. Каля кожнага дрэва, каля кожнай кветачкі мама спыняецца і разглядае, што расце. Нешта сама сабе шэпча, радуецца. Радуюся і я. Як мала трэба чалавеку для шчасця!

Пугачоўскі цырульнік(2013г.)

Рэспублікі Беларусь у намінацыі «Мастацкая літаратура» (2008) пісьменніка Віктара Шніпа. Кніга

складаецца з чатырох раздзелаў. У раздзел «Раніца» ўвайшлі верлібры, прысвечаныя Янку Купалу, Якубу Коласу, Максіму Танку, а таксама беларускім мастакам. Раздзел «Дзень» — дзённікавая проза паэта, у якой адлюстравана жыццё з усімі яго радасцямі і трывогамі. Раздзел «Вечар» — філасофская лірыка. Раздзел «Ноч» — тут можна адпачыць ад вершаў і паразважаць над прачытаным…

Тутэйшая туга(2014г.)

Кніга «Заўтра была адліга» складаецца з твораў нон-фікшн (невыдуманыя гiсторыі) i вершаў, у якiх душа i сэрца паэта. Чытаючы кнігу, нехта скажа: «Тут вельмi шмат самоты!» Так. У жыцці стае самоты, i кожны ведае, што нельга быць вясёлым, калі памiраюць родныя, калi знiкаюць сцяжыны да жыватворных крынiц, калi ты разумееш, чаму так неспакойна ў тваёй душы. І ўсё ж аўтар гэтай кнігі аптыміст, і ў яго ёсць пачуццё гумару і самаiронii і ўменне пабачыць у звычайных дэталях быцця прыгажосць і філасофскі сэнс, і сваімі творамi ён сцвярджае: “Усё будзе добра!”.

Заўтра была адліга(2015г.)

імя Уладзіміра Маякоўскага Савета Міністраў Грузіі, за зборнік «Гронка святла».
•

2008 год — лаўрэат спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь у галіне «Мастацкая літаратура», за кнігу «Страла кахання, любові крыж».
• 2019 год — узнагароджаны медалём Францыска Скарыны