Қ.А.Ясауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университеті СӨЖ Тақырыбы:

ЖМ-302

маңызы
Пайдаланылған әдебиеттер

Жоспары:

немесе медициналық деонтология (греч. deon – парыз), – яғни бұл –медициналық қызметкерлердің кәсіби міндеттерін

орындау барысындағы этикалық нормалар мен қағидаттар жиынтығы.

дәрігер ұстанымының моральдық-этикалық және адамгершілік нормаларын белгіледі. Гиппократтың ұлылығы бәрінен

бұрын адамгершілікті алға шығаруында, ол адамды табиғаттың тәжі деп санады. Деонтология ұғымын ХІХ ғасырдың басында ағылшын философы Джереми Бентам дәрігердің кәсіби ұстанымы туралы шарт ретінде дағдыға енгізді.

Гиппократ

Дж.Бентам

барысында этикалық нормалар мен ережелерді қалыптастыру және қолдану міндеті болып

табылатын медициналық тәжірибие саласы.

медициналық қызметкерлердің жұмысының этикалық және адамгершілік аспектілерін зерттейтін медициналық ғылым тарауы

ғылыми

практикалық

Медициналық этика

қарым-қатынастардың әртүрлі мәселелерін зерделейді және шешеді:


медициналық қызметкер – медициналық қызметкер
медициналық

қызметкер – емделуші

медициналық қызметкер – емделушінің туысқандары

тұрпайы немесе тым ресми сөйлесуге тыйым салынады. Науқастарға «Сіз» деп

және аты мен әкесінің атын атап сөйлескен жөн.
Науқастың жанында тұрып оның диагнозын, емдеу жоспарын талқылауға, палатадағы өзге де науқастардың денсаулығын әңгімелеуге тыйым салынады.
Күрделі және ауырсындыратын емшараларды бастамас бұрын медицина қызметкері осы емшаралардың мәнін, мағынасын және қажеттілігін түсінікті түрде науқасқа түсіндіруі және тыныштандыруы қажет.

«Медицина қызметкері - емделуші»
арасындағы қарым-қатынастар:

мен манипуляцияларды дұрыс орындау тәртібін түсіндіруі тиіс;
Қойылған сұрақтарға сабырлы жауап

беруі қажет, күрделі науқаста дұрыс күте білу ережелерін шыдамдылықпен үйретуі тиіс.

«Медицина қызметкері – емделушінің
туысқандары" арасындағы
қарым-қатынастар:

да бір ескертулер, науқас болмаған уақытта, әдепті түрде айтылуы тиіс;
Тәжірибиелері

мол медицина қызметкерлері жас мамандарға тәлімгерлік көмек көрсетулері қажет;

"Медицина қызметкері –
медицина қызметкері"
арасындағы қарым-қатынастар

қағидаты:
Қайырымдылық дегеніміз емделушіге зерек және ілтипатты көзқараспен қарау, науқас денсаулық

жағайының күрделігімен барабар емдеудің оңтайлы әдістерін таңдау, емделушінің медициналық араласуға дайындығы және қабілеттілігі. Ең бастысы, медициналық қызметкердің кез келген әрекеті нақты емделушінің жағдайын жақсартуға бағытталуы шарт!

қарауды талап етеді. Кез келген адам мақсат ретінде қарастырылғанмен, сол

мақсатқа жеткізетін құрал ретінде қарастырылмайды. Медициналық көмектің құпиялылықты, емделушінің мәдениетін, дінін, саяси және өзге де көзқарастарын сыйлау, медициналық шара қолдануларға ақпаратты келісім беру, күтуді бірлесе жоспарлау және жүзеге асыру, сонымен қатар, емделушінің өз бетімен шешім қабылдауы, немесе осы емделушінің заңды өкілінің шешім қабылдауы сынды аспектілері автономия қағидатымен байланысты.

Автономия қағидаты

ахуалдарға қарамастан барлық емделушілерге бірдей қарау және бәріне бірдей көмек

көрсету. Осы қағидат, сондай-ақ, медициналық қызметкер қандай бір көмек көрсетсе де, оның әрекеттері емделушіге және өзге де тұлғаларға нұқсан келтірмеуі тиіс.Емделуші мен оның туыстары немесе өзге де медицина қызметкерлері арасындағы кикілжің туындаған жағдайларда, осы қағидатты басшылыққа ала отырып, емделушінің мүддесін қорғауымыз қажет.

Әділдік қағидаты

емделушіге кәсіби көзқарасты, сапалы диагностикалау және емдеу жүргізу үшін денсаулық

сақтаудың барлық мүмкіндігін қолдануды, профилактикалық шараларды және паллиативті көмек көрсетуді көздейді. Осы қағидат денсаулық сақтау саласына қатысты барлық заңнамалық нормалардың сақталуын, сонымен қатар этикалық кодекстің барлық ережелерінің сақталуын талап етеді. Медицина қызметкерінің рухани жауапкершілігі оның медициналық этиканың барлық қағидаттарын сақтауын тұспалдайды.

қарапайымдық, шынайлық, адамның әсемдігін және күшін білдіреді.

Шынайылық – медицина қызметкерінің ең жоғары деңгейі.Ішкі белгілерінің негізі. Цицерон айтқан, шынайылықтын екі бастауы бар, бұл: «Ешкімге зиян келтірмеу және қоғамға пайда келтіру».
Шындық– медицина қызметкерінің барлық ісінің негізі болу керек.Күнделікті істеген ісінің және ойының негізі.
Мейірім – жақсы адамның ішкі мәдениетінің негізгі қасиеті. Бұл қоршаған ортадағы адамдарға жақсы көзқараспен, олардың қайғы мұңынтүсініп қажет жағдайда көмек көрсетуге сөзімен, ісімен дайын тұратын адам.

Ішкі мәдениет

және киімдеріне қойылатын талап – тазалық және қарапайымдық, бояулардың және

тым сәндеуіш заттардың аздығы, аппақ халат, қалпақ және екінші ауыстыруға арналған аяқ киім. Киімі, бет әлпеті, өзін өзі ұстауы медицина қызметкерінің науқастарға мән беру қасиетін білдіреді.
ЕСТЕ САҚТАҢЫЗДАР! Медициналық киім әшекейлеуді қажет етпейді. Ол өзі адамға жақсы әсер тигізеді, міндеттерін атқарғанда тазалықты, қатандықты білдіреді. Егер дәрігердің түрі қорқынышты, отыруы сүйкімсіз, міндет етіп сөйлесе науқастарға сенім білдірмейді. Медициналық қызметкер өзін қарапайым ұстап, ұстамды және түсінікті сөйлеу керек.
2. Сөйлеу мәдениеті сыртқы мәдениетінің екінші негізгі бөлігі болып табылады. Медицина қызметкерінің сөзі қатты емес, түсінікті, эмоциональды болу керек. Науқасқа байланысты мынадай сөздерді қолданбау керек: «апатай», «қарағым» және т.б. Кейде науқас туралы «диабетик», «язвенник», «астматик»және т.б. сөздерді естуге болады. Көбіне медицина қызметкерлерінің сөздері науқастардың құлағына жағымсыз болады сондықтан оларға науқастар сенімсіздікпен қарайды. Медицина қызметкерлерінің мұндай қылықтары науқастардан алыстатып, кері көзқарас туғызады.

Сыртқы мәдениет

моральдық-этикалық талаптар, кәсіби деңгейін ұдайы жетілдіру, патриотизмге тәрбиелеу мен қалыптастырудың,

халыққа, өз ісі пен парызына берілгендік негізі болып табылады. Сырқатты емдеу барысында дәрігердің деонтологиялық әдістерді оңтайлы қолдануы емделушінің бойында дертінің емге көнетіндігі туралы сенім мен үмітті нығайтады, сондай-ақ медицина қызметкерінің жоғары кәсіби дайындығының дәлелі болып есептеледі.

Дәрігерлік этиканың маңызы

газет, 9 ақпан 2012ж, Ізбасқан АЙМАҒАМБЕТОВ
2. "Деонтология, или наука о

морали” (1834) Джереми Бентам
3. Интернет материалдары: kaz-referat.kz
yaneuch.ru

Пайдаланылған
әдебиеттер