Эмоционалды – экспрессивті сөздердің мағынасы

– қоршаған болмысқа деген адамның әртүрлі көңіл-күйі, сезімі, әсері.

Эмоциялық өң беретін лексика ұнату мен ұялту, үрей мен қуаныш, масаттану мен жек көру, қорқыныш пен батылдық, сенім мен сенімсіздік, қайғы, уайым, зарығу т.б. көптеген мағыналардың қолданылуы.

Эмоция дегеніміз – адамның органикалық мұқтаждықтарын қанағаттандыруғы не қатағаттандырмауға байланысты туатын психикалық күй. Олай болса эмоция – қоршаған ортадағы әсер тудырушы ақпараттарды сезімге апаратын саты.

ағыл. еxpressivitу expressivitе Еxpressivitat (мәнерлілік) expressivitat Тіл единицаларының семантикалық –

стилистикалық белгілерінің жинақталған түрі. Ол сөйлеп тұрған адамның сөз мазмұнына немесе сол сөз арналған адамға (адресатқа) деген өзіндік көзқарасы мен қатынасын көрсететін тілдік құрал ретінде қолданылады.
Оның фонетикалық, морфологиялық, лексикалық, синтаксистік құралдары бар. Осы құралдар арқылы сөз сөйлеушінің психикалық, эмоционалдық күйін көрсете алатын қабілетке ие болады.

даму жолында бастау бұлағын адамның эмоциясы арқылы шыққан сөздерден алатыны

болып табылады. Тарихи тұрғыдан олардың жасалуында екеуінде де эмоция болады.
Эмоция дегеніміз – адамның органикалық мұқтаждықтарын қанағаттандыруғы не қатағаттандырмауға байланысты туатын психикалық күй. Олай болса эмоция – қоршаған ортадағы әсер тудырушы ақпараттарды сезімге апаратын саты.
Экспрессивтіліктің пайда болуына эмоция, сезім және ерік қатысады. Ерік дегеніміз – адамның өз мінез-құлқын саналы түрде меңгере алу қабілеті.
Эспрессияның негізінде адмның саналы ойлау қабілеті жатыр. Эмоционалды сөздерде эмоция мен сезім басым болса, экспрессивті сөздерде бұлармен (эмоция және сезіммен) бірге ерік болады. Десек те, қазіргі тілдегі экспрессивті сөздер эмоциясыз қолданыла береді. Бұл – еріктің даму шегі. Яғни егер тілде ерік басым болса, онда ол тілдік элемент эмоционалды (эмотив-экспрессивті) сөздерден атауыш сөздер қатарына өтіп кетеді.