ҚР ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ МИНИСТРЛІГІ С.Д.АСФЕНДИЯРОВ АТЫНДАҒЫ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ МЕДИЦИНА

және жергілікті симптомдары. Хирургиялық емдеу.

Алматы, 2020

Дайындаған: Қалмет А.Қ.
Тексерген: Ибадильдин А.С.
Факультет: ЖМ
Группа: 15/010-1

әдебиеттер.

энтерит, трансмуральды илеит, жергілікті-терминальды илеит) — ауыз қуысынан бастап тік

ішекке дейінгі асқазан –ішек жолдарының барлық аймақтарын зақымдаумен жүретін созылмалы спецификалық емес гранулематозды қабыну.
Бұл ауру 1932 ж әріптес-достарымен бірге алғаш рет аурудың 14 жағдайын жарыққа шығарған америкалық гастроэнтеролог Баррил Бернард Крона атымен аталған.

ішек 70%, мықын ішектің терминальды бөлігі, тоқ ішек 30 %.

20-40 жас аралығында адамдарда жиі пайда болады. Әйелдер мен еркектер арасында таралу жиілігі бірдей.

ортаның зиянды ықпалдары
Өндірістік қоқыстармен ластану
Ішекішілік антигендер ретінде әсер етуі
Ішектің паталогиялық

иммундық реакциясы.
Иммундық кемістік, секрециялық IgA –ның тапшылығы,реттеу қызметінің бұзылысы

Ішек қабырғасының созылмалы қабынуы

түрлерінің көбеюі;
Бифидобактериялардың азаюы;
Тағам құрамында өсімдік клетчаткасының тапшылығы;
Химиялық консерванттарды және бояуларды

тамаққа көп мөлшерде қосу;
Оральдік контрацептикалық дәрмектерді жиі қабылдау;

және ішектің шырышты қабатында сенсибилизацияланған лимфоциттер жиналады.
Алдымен шырышты қабатта

гранулема тәрізді инфильтраттар түзіледі және лимфалық фоликулалар мен пейерлік түймедақтар гиперплазияланады.
Гранулемалар лимфоциттерден тұрады, ортасында Ланганс жасушаларына ұқсайтын алып жасушалар болады.
Жүре бара гранулемалық процесс ішек қабырғасының барлық қабаттарына, тамырларына, лимфа түйіндеріне таралады.

ішкі бетінде ұзыннан және көлденең орналасқан саңылау тәрізді терең және

жіңішке жаралар пайда болады.
Шырышты қабат ісініп, томпаяды. Эндоскопиялық көрінісінде ішектің ішкі қабаты “тас төсеген” көшеге ұқсайды. Процесс шырышты қабаттан басталып, барлық қабаттарын қамтиды, ішек трансмуральды қабынып, сірлі қабатқа дейін таралады.
Сірлі қабаттың қабынуынан ішектің ілмектері бір-бірімен және көрші ағзалармен жабысып, инфильтраттар түзеді. Пальпация кезінде ауырсынатын, қозғалмалы шамалы тығыз ісік тәрізді құрылымдар анықталады. Жаралардың тереңдігінен абсцестер мен жыланкөздер пайда болады және ішектің өзегі тарылады.

беті бұлыңғыр шажырақай лимфа түйіндері
Ошақты гранулемалар
« тас көше » көрінісін

беретін терең сызықша тәрізді жаралар
Жаралардың тыртықтанып жазылуынан болатын екіншілік стриктуралар

саңырауқұлақтар
темекі шегу.

байланысты жіктелуі:
Жіңішке ішекте
Илеоцекальды аймақта
Жіңішке және жуан ішектің сегменттерінде
Ішектің басқа ағзалармен

қосыла зақымдануымен

түрлеріне байланысты  жіктелуі:
қабыну— инфильтративті- (тоқ ішекте басым) профузды диарея, өткір

қабыну белгілері, дене салмағының төмендеуі.
стеноздаушы (ішек тарылуына әкелетін)- (жіңішке және илеоцекальды ішекте басым) ішек өтімсіздігін тудырады.
перфорациялық (фистулалар түзілуіне әкелетін)- абдоминальды инфильтраттар, ішекаралық жыланкөздер мен абсцестер дамиды.

бір аймағы ауырады, ауыратын аймақ зақымданған ішектің проекциясына сәйкес келеді);
тез

арықтау;
науқастарда көптен келе жатқан анемия;
себепсіз (диареясыз) арықтау;
жедел басталатын  қызба;
әлсіздік, шаршағыштық,
мальабсорбция.

ішек тұтас зақымданған кезде сұйық су тәрізді жиі өтуі байқалады.

тамақтан соң іш ұстамалы түрде бүріп ауырады, себебі асқазан –ішектік рефлекстен ішек перистальтикасының күшеюі.
Тоқ ішектегі зақымдану ерекшеліктері:
Іштің жиі тәулігіне 10-12 ретке дейін өтуі, төмендеген бөлігі және сигма тәрізді ішек зақымданғанда нәжіске қан араласуы және түнде дәретке барудың жиілеуі, іштің төменгі аймақтарында ауырсыну тамақтан соң, қимылдағаннан кейін, клизмадан соң және дефекация алдында күшейеді.

тілдің жаралары, түйінді эритема, дабыл таяқшалары, көздің зақымданулары-конъюктивит, эписклерит, увеит,

кератит, ирит.
2.дерттің активтілігіне тәуелсіз түрінде анкилоздаушы спондилоартрит, сакроилеит, склероздаушы холангит, көз патологиясы, артрит

мегаколон
Екіншілік амилоидоз
В12 тапшылықты анемия

белгілері, лейкоцитоз, ЭТЖ-ның жоғарлауы.
Биохимиялық  қан анализінде -жедел фазалық көрсеткіштердің жоғарлауы, гипоальбуминемия,

гиполипидемия, гипогликемия, гипокальцемия.
Нәжістің анализі: стеаторея, Грегерсеннің оң сынамасы, белоктың болуы, микрофлораның дисбактериозға тән өзгерістері.

жəне қызаруы, шектелген жерлерінің, асқазан-ішек жолдарының кез келген бөлігінде орналасқан

тесіктердің болуы.

(стриктуралары), іріңді қабынбалары (абсцесстер), ісікке ұқсас конгломераттар, тесік жолдары, ішек

саңылауының «бау» симптомына дейін тарылуы.

лимфоидті фолликулалардың жəне пейер түйіндақтарының, гранулемалардың гиперплазиясы. Аурудың үдеуі кезінде

лимфодты фолликулалар іріңдейді, ойылады жəне инфильтрация ішектің қабырғаларының барлық қабаттарына таралады, гранулемалар гиалинге айналады.

қимылдауының əлсіреуі, гаустрлардың сегменттік жойылуы, абсцесстер (іріңдік қабынулар).

күніне 5-6 рет тамақтандыру;
Диарея ұзақ уақыттан келе жатса белок мөлшерін

көбейту 1,3-2г/кг тәулігіне;
Жеңіл сіңірілетін көмірсулары мол тағамдарды шектеу, себебі ол аурудың өршуіне түрткі болады;
Іш өтуін тоқтату үшін лактозасыз (сүтсіз) тағамдарды ішкізеді;
Стеаторея болса- майдың мөлшерін шектеу;
Темірдің, фолий қышқылының, майда еритін витаминдердің тапшылығын жою.

айнуы басылған соң гидрокортизонды преднизолонға ауыстырады, оны тәулігіне 40 мг

ішкізе бастайды. Ауыр анемия болса гемотрансфузия жасалады.
Егер науқастың жағдайы жақсармаса асқынуға күдіктену қажет, бұл кезде хирургиялық ем көрсетіледі.
5-аминоқышқыл туындыларымен емдеу-глюкокортикоидтардың альтернативті емі болып табылады. Сульфасалазин күніне 2  г ішкізеді, месалазин күніне 1200 мг (преднизолонмен қатар).
Метронидазол 400-500 мг күніне 3 рет немесе ципрофлоксацин 500мг күніне 2 рет.
Стероидты ем нәтижесіз болса цитостатиктер беріледі-азатиоприн 2-2,5мг/кг тәулігіне преднизолонмен бірге, ұзақтығы 1 ай. Соңғы кездері преднизолонмен бірге циклоспорин 5-10мг/кг/тәул қолданылуда.

перфорациясы
·Жиек ішектің улылық дилатациясы;

қалыптасқан белсеңді КА таралуы кезінде антибиотиктерді тағайындап, кейін дренажды жүргізіп,

қажет жағдайларында зақымдалған учаскенің резекциясын жасауға  болады.

Стриктурапластиканы өткізу ішектің зақымдалған учаскесінің қауіпсіз альтернативті резекциясы болып келеді. Берілген араласу тек стриктураның ұзындығы 10 см жоғары болмаған кезінде мүмкін болады. Стриктурапластиканы жүргізуге кері көрсеткіштерге инфилтрат, флегмон, абсцесс, ішек қабырғаларындағы қатерлі ісіктер немесе қарқынды қан кету және зақымдалған учаскенің көрінбелі қабынуы жатады.
КА кезінде колэктамияның қажеттілігі кезінде лапароскопия  ең қолайлы әдіс болып келеді. Берілген ұсыныс өте кұрделі жағдайларға таралмайды, мысалы қайталанбалы оталық араласуда, абцесс және инфильтраттардың таралуында, бұл жағдайда КА күрделі жүруіне байланысты ашық лапаротомия қолайлы. Ішектің резекциясы бойынша ота жағдайында «бүйір-бүйірмен» типі бойынша аппараттық анастамозды салу әдісін қолдану тиімді, бұл стрикутураның қауқарсыздығына және кейінгі даму мүмкіндігін төмендетеді

қажеттілік жағдайында (ішектің 1/3 бөлігінің зақымдалуы) сау тіндерінің шегінде анастомозды

қалыптастыра отырыптек зақымдалған бөлігінде резекцияны жүргізген жөн. Ішектің үлкен бөлігінің резекциясы тоқ ішектің екі әртүрлі сегменттерінің зақымдалу жағдайларында ғана мүмкін.
Ка кезінде диффузиялық зақымдалу мен дистальды колит кезінде субтоталды колэктамияның біршама агрессивті әдістемесін, колопроктэктомияға дейін  қолдануға мүмкін, бұл аурудың рецидив қауіптілігін төмендетуге және мерзімін ұзартуға болады.
Тоқ ішектің тоталды зақымдалуы бар емделушілерде ауыр клиникалық белгілер болмаған жағдайда, тоқ ішекте қабыну өзгерістерінің ең төменгі белсеңділігінде, анальды сфинктердің сәйкес функциясында және перианалды зақымдалуынығ жоқтығында ота илеоректалды анастамозды қалыптастыра отырып колэктамия түрінде жүргізіледі

жүретін асқазан-ішек жолдарының əртүрлі бөлімдерінің үзілмелі (сегментарлық) зақымдануымен сипатталатын телімсіз

біріншілікті-созылмалы, гранулематозды қабынбалы ауруы. Жыланкөздер мен абсцесстердің пайда болуы трансмуралды қабынудың нəтижесі болып табылады.

Тверь: ООО "Издательство «Триада», 2002.
Халиф И. Л., Лоранская И. Д.

Воспалительные заболевания кишечника (неспецифический язвенный колит и болезнь Крона): клиника, диагностика и лечение. — М.: Миклош, 2004
Адлер Г. Болезнь Крона и язвенный колит, М.: ГЭОТАР-МЕД, 2001
Учебно – методическое пособие Машкунова О.В. Алматы 2008
http://kazmedic.kz/archives/3466
Ішкі аурулар С.Л.Қасенова.- Алматы,2008.