Қ. А.Ясауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университеті   Медицина факультеті

Стоматология кафедрасы

          ТЕРАПИЯЛЫҚ СТОМАТОЛОГИЯ ПӘНІ БОЙЫНША ЛЕКЦИЯ САБАҚТАРЫНЫҢ МӘТІНІ

клиникасы, диагностикасы, дифференциалды диагностикасы, емі. ЖИТС. Этиологиясы, патогенезі, ауыз қуысындағы

клиникалық көрінісі. Диогностика мен еміндегі дәрігер стоматолгтың ролі. Инфекцияның таралуының алдын алу.

Вирустық аурулар адамдар арасында көп тараған: жедел, созылмалы және латенттi (жасырын) түрде дамиды. Көп тараған түрi – қарапайым ұшық. Негiзгi морфологиялық элементтерi ұсақ көпiршiк бөрткендер (2,5 мм), жарылғаннан кейiн эрозияға немесе афтаға айналады.
Қарапайым ұшықты тудыратын вирустар ересек адамдардың 75-90% кездеседi және олар вирус таратушылар болып саналады. Бұл вирустар адам организмiн туғаннан кейiн алтыншы айдан бастап жайлай бастайды, оған дейiн оларға қарсы анадан алған антиденелер сақталады. Организмге түскен вирус адам өмiрiнiң соңына дейiн сақталады.

инфекция немесе ауыздың жедел герпестiк қабынуы; қайталамалы герпестiк инфекция немесе

ауыздың қайталамалы герпестiк қабынуы. Көп жағдайда герпестiк инфекция терiнi жеке дара, кейде кез-келген кiлегейлi қабықты ағзаларды жарақаттауы мүмкiн.
Ауыздың жедел герпестiк қабынуы алты айдан 3 жасқа дейiнгi балаларда жиi кездеседi, кейде ересектер арасында да кездесуi мүмкiн. Ертеректе ауру ауыздың афтоздық қабынуы деп атаған.

гингивостоматиті
СПИД-тің ауыз қуысындағы көрінісі

шыңы немесе нағыз дамыған кезеңi;
сауығу кезеңi;
Бiрiншi кезең 3-4 күнге созылады.

Осыдан кейiн сырқат жедел дамиды, себепсiз дене қызуының көтерiлуiнен басталады /37-40/, жалпы салғырттық немесе әлсiздiк мазалайды. Бiр-екi күннен кейiн ауыз iшi ауыра бастайды, кiлегейлi қабығы iсiнiп қызарады, бетiнде ұсақ көпiршiк бөрткендер шыға бастайды. Ол көп тұрмайды, тез жарылып ұсақ эрозияларға айналады, беттерi жазық, ақшыл-сұр қабықпен жабылады. Бөртпелердiң көбiрек шығатын жерлерi: таудай, тiл, ұрт, ерiн, клегей қабықтары және ауыспалы қатпар. Эрозиялар екiншiлiк инфкцияның әсерiнен тереңдеп ұсақ жараларға айналуы мүмкiн. Қызыл иек қабынып және өлi еттенуi мүмкiн. Тiлдiң бетi қатты өңезденiп, сiлекей бөлiнуi күшейедi.

лимфа түйiндерi үлкейе бастайды және эрозиялар жазылғаннан кейiн 5-10 күнде

қайта қалпына келедi. Бөртпелер кейде ерiн жиегiне, ауыз төңiрегiне, иекке шығады. Ауыр жағдайда асқазан, iшек кiлегейi қабықтары да жарақаттануы мүмкiн.
Бөртпелер шыға бастасымен температура төмендейдi, эрозиялар 7-10 күннен кейiн
Жазыла бастайды. Ауру адам организмi қатты әлсiреген болса, ауыз қуыстары дер кезiнде өңделмесе ауру асқынып Венсан стоматитiне айналып кетуi мүмкiн. Ауырлығына қарай ауру 3 түрге бөлiнедi: жеңiл, орташа және ауыр. Алғашқы бөртпе шыққан 1-2 күнде эрозия бетiнен жақпа-таңба алып алып цитологиялық зерттеуден өткiзсе баллондық дегенерацияланудан пайда болған көп ядролы алып клеткалар табуға болады.
Аурудың алғашқы күндерiнде немесе бөртпелер қайталап шыққан кезде олардан бөлiнетiн сұйықтықтан көп мөлшерде вирустар бөлiнедi.

және олар аурудың даму кезеiмен, ауырлығымен, асқыну белгiлерiмен тығыз байланысты.
Жалпылай

емдеу. Вирусқа қарсы дәрiлер қолданылады: бонафтон 0,1 грамм күнiне 3-4 рет (10-15 күн), флокозид 0,1 грамм күнiне 3-4 рет (5-6 күн), антигистаминдiк дәрiлердi (диазолин 1-2 рет), кальций глюконаты 0,5-1,0г күнiне 3 рет, С және Р витаминдерiн бередi. Аурудың ауыр түрi болса стационарлық жағдайда продигиозаннан (25-50 мкг 3-4 күнде 1 рет), лизоцимнен бұлшық ет iшiне инъекция жасалынады. Асқынулар бола қалған күнде метранидазол, бактрим немесе антибиотиктер, жүрек қан тамырлар жұмыстарын жақсартатын дәрiлер қолданылады. Аурудың жейтiн тамағы жұмсақ және сұйық, жоғары калориялы, витаминдi болуы керек.

емдеу тәртiбiмен емделедi. Жеңiл және орташа түрiмен ауырған адамдар амбулаториялық

жағдайда емделедi, үй iшiнде семья мүшелерiн оңашалау қажет, ондай жағдай болмаса аузы-мұрнынан жабық ұстауы керек.

Жергiлктi емдеу. Алғашқы бөрткен шыққан күндерi жарақат ошақтарындағы ауру сезiмiн басып, антисептиктермен жуып тазалағаннан кейiн вирусқа қарсы дәрiлердi қолданады. Ол үшiн сұйық интерферон 50Ғ жақпасы немесе арнаулы қоспа (интерферон 1- ампула, сусыз ланолин –5г, шабдалы майы –1 г, анестезин – 0,5 г, 0,5% бонафтон, 0,5%флореналь, 2% теброфен, 0,25-5% оксалин, 0,25-1% риодоксол жақпалары, трипсин, 0,2%рибонуклеаза ерiтiндiсi, 3% госсипол линиментi) қолданылады.

қоздырғыш немесе адамда иммунитет жетiспеушiлiктi туғызатын вирусты (ВИЧ-1) 1983жылы француз

ғалымы, вирусолог Л.Монтанье тапты. Ал 1984 жылы американдық ғалым Р.Галло вирустық барлық қасиеттерiн жан жақты тексерiп жариялады.

жасушаның генетикалық аппаратына жабысып тез көбейе бастайды. Осының әсерiнен жасуша

жарылып өледi. Одан шыққан вирустар жаңа клеткаларға жабысып өткен үрдiстi қайталайды. Аырында лимфоциттердiң азаюынан организмде иммунитет жетiспеушiлiк пайда болады. Бұл жасырын кезең бiраз жылға созылуы мүмкiн. Бұл кезде адам өзiн аурумын деп есептемейдi және өзiмен жыныстық қатынаста болған адамдарға жұқпалы аурудың көi ретiнде СПИД-тi тарата бередi.
СПИД вирусы химиялық және физикалық әсрлерге төзiмсiз. Вирусты 37 С дейiн қыздрса өледi, спирт, ацетон, эфир, натрий гидрохлоридi вирусты тез жояды. Адамның жарақаттанбаған терiсiне түскен вирус осындағы қорғаныш ферменттерiнiң және басқа бактериялардың әсерiмен тез уақытта өледi.

жарақаттанған жыныс жолдары арқылы; 2) СПИД ауруы бар адамның

қанын құюға пайдаланған кезде немесе ластанған шприц арқылы сау адамға дәрi жiбергенде жұғады.
СПИД вирусы адамның иммундық жүйесiн, әсiресе қанның Т-лимфоцитi, Т-хелпер және макрофагьар деп аталатын клеткаларын, нерв жүйесiнiң нейроглия клеткаларын зақымдайды.

зерттеулерге қарағанда, аурудың алғашқы клиникалық белгiлерi вируспен зақымдалғаннан кейiн бiрнеше

апта iшiнде-ақ бiлiне бастайды. Ауру адамның мойын, жақ асты, қолтық асты бездерi iсiп, шаршампаз келедi. Сонан соң бұларға жиi-жиi iш өту, арықтау, терiге немесе шырышты кiлегей қабыққа iрiңдi бөртпелер шығып, өкпе қабынуы қосылады. Осылармен қатар ауырғандардың жұмыс iстеу қабiлетi төмендеп, ауыздың кiлегей қабығында ақ түстi дақтар пайда болады (түктi лейкоплакия – лейкоплакия немесе кандидоз ауруының белгiлерi байқалады). Нерв жүйесiнiң зақымдануынан ауруларда ұмытшақтық, қозғалу немесе жүру үйлестiгiнiң бұзылуы; интеллектiң төмендеуi, аяқ қолдың жұмыс iстемей қалуы байқалады.

iсiк – Капоши саркомасы. Бұл формасы әртүрлi, түсi шиенiң түсiндей

қызыл-қоңыр, терi бетiнен жоғары тұратын iсiк, жиiрек орналасатын жерi – бастың терiсi, кеуде, жыныс мүшелерi, ауыздың және асқазанның шырышты қабықтары. СПИД ауруы адамдарда бұғып жатқан туберкулез ауруын қоздыруға, мида қатерлi iсiктiң өсуiне, қанның микробтарымен зақымдалуына (сепсис) себеп болады.

асқынған түрiне душар болады. Ал қалғандары ұзақ жылдар бойы (мүмкiн

қалған өмiрiнде) вирус тасушы болып қалады Вируспен зақымданған адам ауырмастан да аяқ астынан қаза болуы мүмкiн.
СПИД-тi емдеу. Қазiрге дейiн СПИД-тi емдеудiң өте тиiмдi жолы табылған жоқ. Ауруды тудыратын вирусты жою үшiн екi дәрi қолданылады, олар азидотимидин және рибовирин. Бұлар ауруды толық емдемейдi және организм клеткаларына улы әсер етедi. Ауру адамның иммунитетiн көтерi үшiн интерлейкин-2, Т-активин, интерферон сияқты дәрiлер пайдаланыды. Сонымен қатар, СПИД-пен қосарлана жүретiн өкпе қабынуы, Капоши саркомасы, саңырауқұлақтар тудыратын ауруларға қарсы ем жасалынады.

байланысты улану ошағн жою;
3) жарамсыз протездерiн алып, жаңа протездер қою;
4)

ауыз гигиенасын дұрыс сақтауға машықтандыру.
5) аурудан туған ауыздағы асқынуларды (қенсан стоматитi, герпестiк қабынулар, кандидоз, түктi лейкоплакия, аллергиялық бөртпелер) уақытында жүйелi түрде емдеу.
Аурудың алдын алу. СПИД-пен күресуде жеке адам профилактикасының маңызы зор. Бұл әрбiр адамнан бойын күтiп таза жүрудi, ұстамдылықты талап етедi.
 

әйелдер ерлер
 Эритроциттер. 3,8-4,5.10. 12л 4,5-5,0·1012 /л
гемоглобин 120-140 г/л 130-160 г/л
Түстiк көрсеткiштер. 0,9-1,1.
Лейкоциттер: 4-9.109/л
3) таяқша ядролы 1-6%
сегментядорлы 47-72%
2) эозинофилдер 0,5-5%
1) базофилдер 0-1%
моноциттер 3-11%
лимоциттер 19-37%
тромбоциттер 180-320·109/л
СОЭ 2-15 мм/г 1-10 мм/г
 

таяқшамен шақырылатын инфекциялық ауру. Аурудың қоздырғышы ауыз қуысының резиденттiк флорасы

болып табылады және ауыз қуысында тiсi бар адамдардың аз мөлшерде кездеседi. Ауыз қуысының гигиенасын таза сақтамайтын тiстерiн үнемi уақытында жумайтын адамдарда, пародонт сырқаты бар науқастарда, әсiресе бұл микробтар қызыл иек сайында көп болады. Бұл микроорганизмдер шартты-патогендiк флораға жатады. Көбiне жаралы-некрозданған Венсан гингивостоматитiнiң өршуiне немесе дамуына, үлкен азу тiстердң қиын жарып шығуы, олардың созылмалы перикоронит ауруымен асқынуы.
Ауыз қуысының жаралы -некрозданған Венсан гингивостоматитiнiң дамуына ауыз қуысы флорасының жалпы әрекеттеушi факторлары.

резистенттiлiгiнiң төмендеуi;
жалры аурулар әсерлерiнен;
дiмкәстiк
нерв жүйесiнiң шаршауы
жеткiлiксiз тамақтану, витаминдер жетiспеушiлiгi
кей жағдайда

вирустық аурулар әсерiнен, көп жалқықты эритема, инфекциялы-аллергиялық стоматиттер әсерi.
  Жергiлiктi факторлар:
ауыз қуысы кiлегей қабығы тұтастығының бұзылуы әсерiнен инфазияға ыңғайлы жағдай туғызуы
тiстердiң өткiр жиектерiмен сапасыз протез және пломбамен кiлегей қабықты созылмалы жарақаттау
ауыз қуысының жеткiлiксiз тазалығы, қызыл иектiң қабынуы әсерiнен болған иек асты, үстi тiс тастары.

ауырады, ауру күзгi және көктемгi уақытта басталады.
Клиникалық ағымы бойынша

жедел және созылмалы, өту ауырлығы бойынша – жеңiл, орташа және ауыр түрiне бөлiнедi. Аурудың алдында көбiне жаралы-некрозданған гингивит басталып кейiннен стоматитке өтедi. Жаралы-некрозданған гингивит кезiнде науқас тамақ iшкенде ауру сезiмiнiң күшеюiне, қызыл иегiнiң қанауына, ауыз қуысынан iрiңдi иiс шығуына, сiлекейдiң бөлiнуiнiң көбеюiне шағымданады. Аурудың белгiлерiнiң көп орналасатын жерi қызыл иек жиегнiң кiлегей қабық бетi, ұрт, үлкен азу тiс арты, жұмсақ таңдай, бадамша бездерiнiң маңы болып табылады.

Ауру үрдiсi катаралды қабынудан тез ойық жаралы үрдiске ауысады. Қызыл

иек кiлегей қабығы iсiнiп, домбығып, бiрден ауырып, тиiп кеткенде тез қанайды. Қызыл иек жиегi және емiзiкшелерi эпители” бұлыңғырланып содан соң некрозданады, осы әсерден қызыл иек жиегi кесiлген тегiс емес иректелген. Бетi сұр-сарғыш оңай алынатын қақпен жабылған. Тiстердi жұмсақ қақатар пайда болады. Ауыз қуысындағы кейбiр шартты-патогендiк микрофлоралар әсерiнен, организмнiң қорғаныс қызметiнiң төмендеуiнен ауыз қуысының кiлегей қабықтарының басқа бөлiктерi зақымдалып жаралы некрозданған стоматит пайда болады. Ауыз қуысы кiлегей қабықтарының диффуздық қабынуы дене тепературасының 38-390С-қа дейiн жоғарылатыды, науқас бозғылт, регионарлық лимфотүйiндердi үлкейген және ауырсынады, эритроциттер отыруының жылдамдығы жоғарылап, ауызынан жағымсыз iрiңдi иiс шығады.
Көбiне және өте ауыр 3-i үлкен азу тiс аймағы зақымдалады, қызыл иек және альвеолярлы өсiндi кiлегей қабықтарынан ұрт және ретромоляр аймағы кiлегей қабығына өтедi, сонымен бiрге қарысу және жұтынғанда ауырады. Ауыз қуысы ұрт кiлегей қабықтары ойық жаралары көп, үлкен, алауы бойынша 5-6 см-ге дейiн және терең болуы мүмкiн. Кейбiр кездерi науқас бетiнiң iргелес жатқан тiндер домбығып iсуiнен бет ассиметриясы анықталады.

арқасында, қатты және жұмсақ таңдайда ойық жара пайда болады. Ойық

жара сұр-жасыл түстi жағымсыз сасық иiстi, бетiндегi қақты қырып алғанда борпылдақ, қатты қанайтын ойық жара түбi көрiнедi. Iргелес жатқан тiндер борпылдақ, iсiнген, бiрден қатты қызарған. Ойық жара негiзiнде және айналасында тығыздық байқалмайды.
Қатты таңдайдағы ойық жаралар тез кiлегей қабық бетiн некрозға ұшыратып сүйектердi жалаңаштындырады. Бадамша безiнiң зақымдалуы (Венсан ангинасы) бiр жақты ғана кей кезде кездеседi.
Созылмалы жаралы-некрозданған Венсан стоматитi үрдiстiң үрдiстiң шегi болып табылады және ағамы бiлiмсiз өтуi мүмкiн. Науқасты қызыл иегiнiң үнемi қанауы, жай ауруы, ауыздан жағымсыз иiс шығуы мазасыздандырады. Қызыл иек гиперемияланған, домбығып iсiнген, иректелген жиегi тығыздалған. Тiс арасында некрозданған жиегi орналасып, зақымдалған қызыл иек аймағындағы кiлегей қабықта деструкция байқалады. Жақ асты және иек асты лимфотүйiндерi үлкейген, ауырады.
Жаралы-некрозданған Венсан гингивостоматитiнiң орташа және ауыр ағымы кезiнде арнаулы микрофлораға гангреноздық флора қосылып, гангреноздық ауру түрi дамиды. Аурудың бұл түрi белсендi түрде өтедi – бiрiнiшi қызыл иек, кейiннен сүйек үстi тiнi, содан кейiн сүйек жалаңаштанады. Кей жағдайларда альвеолярлы өсiндiнiң секвестрациясы байқалады.

жаралы аурулардан ажырату керек, олар: лейкоз, агранулецитоз, инфекциялы мононуклеоз, сонымен

бiрге сынаппен уланған кезде.
Тiлдердiң бүйiр аймағындағы тiстердң iздерi және ұрттағы тiстердiң тiстесу сызығындағы iздер:
1) Жүректiң декомпенсирлiк аурулары (пороки); кiлегей қабық бетi iсiнген, құрғақ, бозғылт көгiлдiр бадамша безiнiң аймағында және қызыл иек жиегiнде цианоз байқалады. Қабыну әсерлерi жоқ. Сiлекей қою, ауыздан жағымсыз иiс шығады. Некрозданған зақымдалу жеке және үлкен мөлшерде орналасады.
Патогистологиялық тексеру кезiнде созылмалы қабыну үрдiсi некрозданған ошақтармен қантамырлар мен нервтер өзгерiстерiмен өтедi.
2) Жедел лейкоздың 4 клиникалық ағымын байқайды:
А) анемиялық түрi – анемиялық үрдiс жүрiп, қанкету жоқ. Нв 13-16г/л-ден төмен қалыпты жағдайда 130-160г/л. Көпшiл қанқұйылу болуы мүмкiн.
Б) Имморагиялы –жаралы түрi – ауыз қуысындағы қызыл иек емiзiкшелерiнде қанөұйылып, некрозға ұшырайды.
В) Iсiктәрiздi.
Г) Аралас түрi