І ріңді қабыну ауруларының емдеу принциптері

безді мүшелердің зақымдануы(мастит), сүйек зақымдануы (остеомиелит) және т.б. жатады. Бұл

ауруларды дер кезінде анықтау, диагностикалау, дұрыс ем жүргізу балалардың өмірін сақтап қалады.

мен тері асты шелмайының жедел іріңді-өліеттенген қабынуы.
Фурункулдың дамуы 2

кезеңнен өтеді:
Инфильтратты кезең, ол консервативті емді қажет етеді.
Абцесстену кезеңі, онда іріңдікті тіліп, дренаждар қойылады.

аймақты антисептиктермен өңдейді. Кейде пенициллин-новокаинді қоршау жасалынады. УЖЖ-терапия қабыну аймағында

қан айналымын жақсартады және инфекция ошағының айналасына қорғаушы күшті толқынды береді. Өзегі шыққаннан кейін, жараны жергілікті емдеуде әртүрлі антисептиктер қолданылады және физиотерапия тағайындалады. Фурункулдың асқынуларында оперативті ем жүргізіледі.

және май бездерінің іріңді өліеттенген қабынуы, ол тері мен тері

асты шелмайына жайылып, іріңді интоксикацияның даму белгілерімен сипатталады. Карбункул қант диабетімен ауыратын адамдарда жиі кездеседі, сонымен қатар сыздауықты дұрыс емдемегенде дамуы мүмкін.

әдісін тек серозды инфильтратты кезеңде және ағымы жеңіл болғанда ғана

жүргізеді. Антибиотиктерді парентеральді салу, инфильтраттың айналасына новокаинге сұйытылған антибиотиктерді енгізу, физиотерапия тағайындалады. 2-3 күннің ішінде жүргізілген ем тиімсіз болса, операция орындалады. Карбункулды крест тәрізді тілік жасап, шандырға дейін ашады да, өліеттенген тіндерді кесіп алады. Жергілікті протеолиттік ферменттер, антисептиктер, физиотерапия тағайындалады. Жара тазарып, грануляциялар пайда болғанда , жергілікті майлы таңғыштар қолданылады.

шелмайының және шелді кеңістіктердің шектелмейтін, жайылған жедел іріңді қабынуы. Флегмонаны

көбінесе стафилококк тудырады.
Экссудаттың сипатына байланысты флегмонаның серозды, іріңді, іріңді-геморрагиялық және шірікті түрлерін ажыратады.
Орналасуына байланысты – теріастылық, эпифасциальді, субфасциальді, бұлшықетаралық және параоссальді болып бөлінеді.

тіндерді кесіп алады. Іріңді қалталарды қосымша тілік жасап ашады. Жараны

сутегінің асқын тотығының ерітіндісімен жақсылап жуып тазартады да, гипертониялық ерітіндіге немесе левомеколь майына малынған дәкелік таңғыштар мен дренажды түтіктерді жараның түбіне қойып орналастырады. Жараны операциядан кейін, іріңді жараны емдегендей етіп жүргізеді. Сонымен қатар, науқастарға антибактериальді, дезинтоксикациялық және симптоматикалық ем тағайындалады.

қоздырғыштар емшек безіне тері жарақаттары,сүт өзектері немесе қан арқылы түседі

немесе басқада себептері болуы мүмкін.

айналымын жақсартатын спирт-фурацилинді таңбалар, физиотерапиялық емдер жасайды.
Іріңді сатысында жалпы наркоз

немесе жергілікті 0,25% новакайн ерітіндісін қолданып жедел оталық ем қолданады.

стафилакокк,стрептакокк және т.б іріңді микробтар.Бұл қоздырғыштар көбінесе әр түрлі сырқаттардан

кейін лимфа безіне қан не лимфа тамырлары арқылы түседі.Көбінесе жақ асты, мойын аймағының лимфа бездері жиі қабынады.

сатысында консервативті ем қолданылады.Ол үшін йодты, фурацилинді таңбалар бездің түйіндеріне

жағып,таза бинтпен байлау қажет. Бірақ уқаламау керек.Мойнын жылы ұстау керек.Антибиотиктер, физиотерапия қолданылады.
Лимфа безінің іріңдеген сатысында оталық ем жүргізіледі. Ол үшін қысқа уақытқа наркоз беріледі.Іріңдеген лимаденитті 2-3 см тері тілігімен жарып, іріңін шығарып тазалап, резеңке тілім қалдырады.

кездеседі.Басты қоздырғышы ішек таяқшасы, стафилакокк және стрептококк.Бұл қоздырғыштар көтен-тік ішек

шелмайына көбінесе көтеннің шырышты қабатына ашылатын көтен безі бүршігі (крипты) арқылы түседі.

сәйкес болса, нәрестелерге жылы ванна, аралық пен көтен маңайының қан

айналымын жақсартатын таңбалар, антибиотиктер мен лазеротерапия тағайындайды. Жергілікті ем ота жасау үшін паропроктитті жалпы немесе жергілікті жансыздандыру тәсілін пайдаланып, кесіп іріңін шығарады оның қуысына асептика ерітінділерімен жуып тазалаған соң резеңке кесінді қалдырады. Отадан кейін күнделікті таңбасын ауыстырып тұрады. Антибиотиктер мен физиотерапиялық емдер тағайындайды.

деп аталады.
Катаралды омфалитте кіндік сақинасы қызарып, оның айналасындағы теріні қан

кернеген, ісінген, сұйықтық білінеді.
Флегмонозды омфалитте қабыну процесі тереңдейді, баланың жалпы жағдайы ауырлайды, кіндік жарасының айналасынан басқа да ірің шығуы мүмкін.

жалпы жағдайына байланысты. Қарапайым түрін көп жағдайда жергілікті ем ретінде

өткізеді.Сулы кіндік кезінде су асқын тотығы ерітіндісімен, 5% перменганат калий ерітіндісімен тазаланады. Флегмонозды омфалит кезінді сепсис даму қауіпі болғандықтан комплексті ем қолданылады. Жергілікті ем ретінде димексид ерітіндісімен байлау жасалады. Абсцесс дамығанда хирургиялық ем жүргізіледі. Жергілікті маздармен таңба жасалады(левосин, левомекол т.б). Егер балада кіндік калцинозы анықталған болса кюреткамен тазаланады. Некротикалық омфалитте жалпы еммен қатар хирургиялық ем қолданылады.

іріңді -некроздық қабынуы,сонымен қатар сүйектің барлық анатомиялық,

, морфологиялық құрлымының бұзылсы мен жүретін патологиялық процесс.
Остеомиелит терминін ғылымға алғаш рет Рейно енгізген болатын.Остеомиелиттің дамуына сүйек миына микробтың енуі мен,соның ішінде алтын түсті стафилококк (90-95%) әсері күшті және стрептококк , диплококк, ішектік таяқшалары, анаэробтар.

басты мақсаты макроорганизмге,макроорганизмге тиімді әсер етуге және іріңді қабыну ошағын

жергілікті емдеуге бағытталады.Нәрестенің жағдайы мен аурудың даму дәрежесіне байланысты иммундық жүйені қалыптастыруға бағытталған емдер,кең әсерлі антиобиотиктер,улануға қарсы дәрілік заттар,физиотерапия тағайындайды.Жергілікті көмек көрсету үшін буынға пункция жасайды.Егер буыннан іріңді сұйықтық немесе ірің шықса,буынды антибиотик қосылған асептикалық ерітінділермен жуып тазалайды.

етеді.
Абцесстену кезеңі, онда іріңдікті тіліп, дренаждар қойылады.

Тұрсынов,2010 ж.
«Балалар хирургиясы» Дюсембаев А.А. , Ормантаев К.С 2008

ж.
www.google.kz
www.mail.ru