Қарағанды мемлекеттік м едицина у ниверситеті Иммунология және аллергология

принциптері»





Орындаған: Айтбай Гауһар
2027 топ ЖМ
Қабылдаған:Әбуова.Ғ.Т




Қарағанды 2018

етудің әдістері
Иммунды коррекция әдісін таңдауда Т-,В-жүйелерінің маңызы
III.Қорытынды
IV.Пайдаланылған әдебиеттер


 

деңгейін анықтай келе кең көлемде кешенді иммунотропты препараттар жасап шығарылды. 
Ауруларды

емдегенде және иммунодефициттің алдын алғанда қойылатын басты мақсат бұл  базалық терапия мен рациональді иммунокоррекцияның үйлесімділігі. 

үшін қолданылады.

алдында,организмнің қайта қалпына келтіру үшін аурудан және операциядан соң, жоғары

физикалық күш түскенде қолданылады.

организмнің клеткалары мен ұлпаларының метаболизміне әсер ету қабілетімен және иммунокомпонентті

клеткаларды белсендіре алатынында болса, оның нәтижесінде организмнің инфекционды және инфекционды емес ауруларға қарсы қабілеті артады.

Иммуностимулдеушілер

өнімдерінің құрамына енгізгенде олар :
*организмнің қалыпты микробиотының балансын қалпына келтіреді

және бірқалыпты ұстап тұрады.

Иммуностимуляторлар

организмнің спецификалық емес резистенттілігін (ОСЕР)
иммунитетін (гуморальді және клеткалы иммунды

реакция) стимулдейді.

Иммуностимуляторлар функциональді белгілері бойынша

Клеткалы иммунитет
тималин
тактивин
тимептин
тимоген,
молграмостин
леакадин
тимостимулин
тимомодулин

ОСЕР-ді стимулдеуші препараттар
метилурацил
Пентоксил
натрий нуклеинаты
продигиозан

антиденелер
Кейбір антибиотиктер (циклоспорин, рапамицин және т.б.).

*Олардың иммуносупрессорлы белсенділігі гемопоэзді жою

қабілеттілігімен, белокпен әсер ету, яғни иммунды жауапта қатысатын, нуклеотидтің синтезін генгибирленуі, лимфоцит апоптозының индуцирленуі және т.б. байқалады

Иммуносупрессорлар

әдістері арқылы биосинтез жолымен және химиялық синтез арқылы алады.

микроорганизмдердің ДНК және РНК-сы, вакциналар
Иммуностимуляторлар
шығу тегі

бойынша

2)иммунитеттің пептидті эндогенді стимуляторлары
Тимус
Өт
жұлын миы
интерлейкин

полиоксидоний, глутоксим, пролейкин, галавит- натри аминодигидрофталазиндионы, берлопентин, полудан, арбидол, леакадин,

молграмастин.

тимотропин, Т-активин (тактивин), берофор, тимостимулин (ТП-1 сероно), тимоптин, вилозен.

В- лимфоциттің

функциясын жоғарлататын фармакологиялық препараттар:
өт, жұлын миы (миелопид) препараттары.
Иммуноглобулин
Сандоглобулин

Лимфоциттердің (Т- ,В- клеткалардың, табиғи киллер-клеткалардың) функциясын күшейтетің препараттар:
Цитокиндер (интерферондар және интерлейкиндер): веллферон, А интроны, ребиф, А роферон, ферон, эгиферон, бронхо –мунал

қышқылды
Тимикалық
Химиялық таза

аплазиясы немесе гипоплазиясы, жайылған вирусты инфекция кезінде ем ретінде және

алмастырғыштар ретінде де қолданылады.

биостим, имудон.- синтетикалық препараттар;
Өсімдік текті препараттар: иммунал, қытай лимоны, женьшень
Бал

препараттары: прополис, маточное молочко

жасанды (тимоген6 имунофан)
Сүйек кемігі препараттары: - табиғи ( миелопид) -

жасанды (серамил) Интерферондар - табиғи ( лейкинферон,лейкоцитарлы интерферон) - рекомбинанты  (реаферон,виферон)
Интерлейкиндер (беталейкин,ронколейкин)

зиянсыздығы;
Қарсы көрсеткіштері болмауы;
Жанама әсерлер болмауы;
Үйренгіштіктің болмауы;
Концерогенді әсердің болмауы;
Иммунопатологиялық реакцияларының индукциясының

болмауы;
Артық сенсибилизация тудрырмау керек және оны басқа медикаменттерден потенцирлеу керек;
Оңай метаболизирленіп және организмнен оңай шығуы керек;
Басқа препараттармен әсерлеспеуі керек;
Олармен жоғары үйлесімділікте болу керек;
Енгізу жолдары парентеральді емес болу керек.

диагностикасының маңызы бар.
Жалпы иммунды жүйеге әсер етудің 4 әдісі

бар:
Иммунодепрессия
Иммунды стимуляция,
Антигенмен иммунизация
Организмнің сыртқы орта фаркторларына тұрақтылығын арттыру.

сипатына, патогенезіне және т.б. байланысты тандайды. Мұнда маңызды рөлді Т-,

В-лимфоцитарлы және фагоцитарлы жүйенің жағдайы, оның диагностикасы атқарады.

де таңдаймыз. Мысалы, аутоиммунды ауруларда Т және В- жүйелерінің айқын

жоғарылауы байқалады, мұндай кезде иммундыдепрессиялық ем жүргізеді және осыған сәйкес препараттарды (глюкокортикоидтар, цитостатиктер,циклофосфамид, хлорамбуцил т.б.) тағайындайды.

жүйелері мен фагоцитарлы жүйенің жетіспеушілі байқалса, иммуностимуляция әдісімен әр түрлі

препараттарды тағайындайды. Мысалы, полиоксидоний препараты макрофагтар мен Т- және В-лимфоциттерді белсендіреді; ал миелопид иммунды жүйенің барлық компоненттеріне белсендіргіш әсер етеді.

түрде иммундық статусты анықтап алу керек.
Иммундық жүйенің зақымдану дәрежесі мен

деңгейін анықтау.
Иммунотерапия кезінде иммундық статустың динамикасын бақылау.
Иммуномодуляторларды тек айқын клиникалық белгілері және иммундық статустың көрсеткіштері өзгерсе ғана тағайындау керек.
Иммуномодуляторларды иммундық статусты бірқалыпты деңгейде ұстап тұру үшін, алдын алу мақсатында қолдану керек.

Бірқатар аурулардың дамуында және жаңғыруында иммундық тапшылықтың маңызы анықталған. Соның

ішінде, аутоиммундық патологияларды, жұқпалы аурулардың созылмалы түріне айналуы немесе шартты-патогенді флораның манифестациясы. Иммундық жүйенің жағдайы онкологиялық аурулардың дамуын, ағымын және нәтижесін негіздейтіні анықталған.

«Ана тілі» баспасы, 1993 жыл. ISBN 5-630-0283-X
2.Р.Ұ. Бейсембаева. Медициналық және

ветеринарлық биотехнология. Оқу құралы. - Алматы, 2009. 200 бет
3. www.google.kz
4. www.wikipedia.org