Қарағанды Мемлекеттік Медицина Университеті Патологиялық анатомия кафедрасы

Алиева Г. Ш.
315 топ ЖМФ.
Тексерген: Нығызбаева Р. Ж.





Қарағанды - 2012

жыл

Тастардың пайда болу себептері себептері
Патологиялық анатомиясы
Клиникалық

белгілері
Қауіп-қатер факторлары
III.Қорытынды
IV.Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

метаболизм өнімдерінің фильтрациясы болып табылатын жұп мүше. Зәрдің құрамындағы бұл

қосылыстар ағзадан шығарылуы тиіс. Бірақ кейбір химиялық қосылыстар, зәрде ерімей, кристалдар түзіп, бүйректің ішінде, оның табақшаларында, түбекшесінде жиналып, бірітіндеп, кокременттерді түзеді. Тастардың химиялық құрамы, оның көлемі, сыртқы көрініс әртүрлі. Химиялық құрамы бойынша олар бейорганикалық және органикалық болып бөлінеді. Бейорганикалық тастарға: кальций оксалттары, кальций фосфаттары, ураттар, магний фосфаты, ал органикалық тастарға: цистинді, ксантинді тастар кіреді.

Тасты бүйрек ауруы-бүйректің түбектері мен

астаушаларына және несепағарға көлемі,құрылысы мен химиялық құрамы әртүрлі тас байланатын сырқат.
Бұл созылмалы ағымды ауру.
Бүйректің сыңарын немесе екеуінде зақымдайды.

Hефролитиаз— урологиялық аурулардың ішінде бүйректерде конкременттердің жиналуымен сипатталатын жиі кездесетін ауру.

себептері
Тастардың пайда болуы белгілі бір зат алмасуының

бұзылғандығының көрінісі болып есептеледі. Дегенмен де осы тас түзуші себептерді екі топқа бөліп қарау керек. Бірінші, жалпы себептерге белгілі бір минералдар алмасуының бұзылуы, Д витаминінің мөлшерден тыс көбейіп кетуі,кермек су ішу, ауаның ыссы жәнен құрғақ болуы және т.б.кіреді.Ал жергілікті себептерге: несеп жолдарының қабынуы, несеп ағардың туа пайда болған кемістіктері,несеп шығарылуының қиындауы,несептің
қышқылдылығының немесе сілтілігінің арып кетуі және басқаларды кіргізуге болады.

Бүйрек тас ауруының морфологиялық бейнесі алуан

түрлі. Ол тастың түзілген орнына, көлеміне, процестің мерзіміне, т.б.жағдайларға байланысты. Түбектегі тас несептің ағысын бұзып бүйректің паренхимасын семдіріп гидтонефрозға ұшыратады,сосын несеп кернеген бүйрек жұқа іргелі қалтаға айналады.
Инфекция қосарланса нефролитаздың морфологиялық бейнесі күрт өзгереді. Инфекцияның әсерінен пиелит, пиелонефрит дамып,ірің бүйректің паренхимасын жидітеді. Қабыну процесі көбінесе бүйректің маңындағы клетчаткаға жайылып ,созылмалы пиелонефрит дамиды.

Клиникалық белгілері
•Конкременттер мөлшері әртүрлі – тарыдай ұсақтардан бастап гольф ойынына

арналған шардайға дейін. Ұсақ конкременттер зәрмен бірге ауру сезімінсіз сыртқа шығуы мүмкін. Ал мөлшері 2-3 мм болатиын конкременттер несепағар обструкциясын шақырып, оның кеңейюіне әкеліп, бүйректің табақшалы-түбекшелі жүйесін бұзып, бел аймағындағы жедел спастикалық ауырсынулармен, жүрек айнумен, құсумен, гематуриямен жүреді.
•Бүйрек тас ауруы ұстамасыз кезеңі бірқалыпты, жүріс кезінде, селкілдегенде, ұзақ жүргенде қатаятын бел аймағының сыздап ауруымен жүреді.
•Нефролитиаз симптомсыз жүріп, рентгенологиялық немесе ультрадыбыстық зерттеу кезінде кездейсоқ табылуы мүмкін. Зәр анализінде микрогематурия анықталады. Уролитиаз кез келген жаста кездесуі мүмкін, 20-50 жас аралығында жиірік кездеседі. Несептас ауруы урологиялық бөлімге түсу себептерінің 30-40% құрайды. Уролитиаз ұзақ уақыт емделмеген жағдайда пиелит немесе пиелонефрит дамуы ықтимал.

факторлары;
•Диеталық факторлар;
•Зәрдің ұйып қалуына, созылмалы инфекциялық үрдістің дамуына әкелетін анатомиялық

аномалиялар Қазіргі таңда зәртас ауруы кездесу жиілігі бойынша бүйрек пен зәршығару жолдарының арнайы емес қабыну ауруларынан кейін екінші орында тұр. Нефролитиаздың және олардың асқынуларын 3 жасқа дейінгі балаларда зерттеу нәтижелері бойынша көпшілік жағдайда (71%) әртүрлі соматикалық патологиялар жалпы клиникалық симптомдар мен синдромдар көрініснде байқалады. Уролитиаз калькулезды пиелонефритпен қосарлана жүреді, және ауыр түрлері әрбір екінші балада тіркеледі (49,3%). Қазірге дейін тастың пайда болуының нақты патогенез концепциясы жоқ. Зәртас ауыруын бүкіл организмде немесе зәршығару жүйесі дәрежесінде туа пайда болған немесе жүре пайда болған күрделі физико-химиялық үрдістермен сипатталатын полиэтиологиялық ауру болып табылады. Сөзсіз, әрине бұл мультифакторлы ауру және оның негізінде генотип пен қоршаған ортаның әсері жатыр.

Әсіресе пионефроз бен бүйректің іріңдеп жидігені қауіпті, өйткені сепсиске ұласады.

Бүйрек қызметінің жедел жеткіліксіздігі сирек байқалады. Тасты бүйрек ауруы ұзаққа созылып, фиброзды, майлы ткань жайлап, бүйрек семіп қалса, бүйрек қызметінің созылмалы жеткіліксіздігіне ұшырайды.
Бүйрек ірігендіктен адам өлуіде мүмкін. Сондықтан емді дер кезінде қабылдап,созылмалы жағдайына ұшыратпау керек.

Қорытынды

гг. ;
Патологиялық анатомия. А.И.Струков,В:В.Серов, Ақтөбе 2009ж;
Первая медицинская помощь. —

М.: Большая Российская Энциклопедия. 2000 г.
Google.kz