Добры дзень!

паходзіць. Сяло Лунін з даўніх часоў вялікае. Жыхароў тут заўсёды

было «богато», а на месцы горада Лунінца нічога не было. Ніхто там не жыў. Толькі дзікія, непрыручаныя качкі плёскаліся ў астуджанай лужыне.
Неяк адзін з жыхароў Луніна аддзяліўся ад сваякоў. Пасяліўся ён якраз там, дзе цяпер узняты горад. Пабудаваная хата, узараная зямля, пасаджаны сад, наладжаная гаспадарка… Неўзабаве яго сядзібу назвалі Лунінцам, бо жыў там “лунінец” – чалавек, пераселены з Луніна.”

правільна дапа-соўваць дзеепрыметнікі да азначальных слоў
навык правільнага на-пісання канчаткаў дзеепрыметнікаў

А.Дзеружынскі

большасці сваёй яны тут доўга не затрымліваліся, аднак імёны іх

запісан… ў летапіс краю (пра гэта сведчаць мемарыяльныя шыльды і помнікі).
Так, ў 1911 годзе ў Лунінец прыехаў саслан… Якуб Колас, хоць тады ён яшчэ быў проста Канстанцінам Міцкевічам. Пясняр толькі выйшаў з мінскага астрога, дзе адбываў пакаранне за ўдзел у падпольным настаўніцкім сходзе. У палескі гарадок ён прыехаў да аднакашніка, з якім вучыўся ў Нясвіжскай семінарыі. Было разлічан…, што зможа тут ўладкавацца на працу, але яму не пашанцавала. Колас перабіваўся прыватнымі ўрокамі, зарабляў капейкі, а таму неўзабаве з’ехаў на Піншчыну, затым у Люсіна. Праўда, перад гэтым была распачат… першая частка паэмы “Сымон-музыка”.

нагамі туды і назад. Было холадна і непрыемна. Унутры.
Словы для

даведак:
астуджаны, прысыпаны, пажоўклы

Удзячнасць Стаю на каленях, а Вы - нада мною... Вам гэта не

трэба... Ды толькі праз што Вы спінаю грэеце, цеплай крывёю?!. Я проста Ваш вучань. І болей ніхто...   Вы словам вучылі і позіркам мудрым. Ніхто не сказаў, што Вы голас ўзнялі! Вы былі Матуляю, Сонечнай Пудрай, Што нас прыціскала да Роднай Зямлі... Я спаць не магу, бо ўпэўненасць Веры Ніхто мне не даў, а сваёй... Дык няма... Заходжу ў клас... Зачыняюцца дзверы... Тут дзеці. І думкі пустыя дарма...   Вы ёсць. Вы жывыя. Вы там... і са мною. Вы збоку жывеце ўласным жыццём... Ды толькі скажу я - сваёю душою Мой вопыт зрабілі ўласным дзіцём.   Стаю на каленях, а Вы - нада мною... Я "Дзякуй" кажу, бо сам здолець не змог Таго, што мы з Вамі зліваем крывёю... Бо дзеці... Бо іх ў Свет прыводзіць сам Бог...

жаданню