Нарманбет а?ынны? алашты? рухта?ы шы?армашылы?ы

әдебиеті және көркемдік
дамудағы дәстүр сабақтастығы»

ұрпақ бойына сіңіруге әсер ету және жергілікті тұлғалар есімімімен өмір

жолы және шығармашылығы бойынша жас ұрпақты сауаттандыру арқылы өнерге деген қызығушылығын, өз бойындағы жеке дара ерекшелігін, дарыннын ашып бейімін қалыптастыруға көмектесу.

Жоба мақсаты:

эксперимент жағдайында іске асырылатын болса,
- біріншіден, ата-баба мұрасын жойылу

процессі тоқтайды, Нарманбет ақын шығармалары үйретіледі, талданады.
- екіншіден, дәстүрлі ән орындалу шеберлігі дамиды, өркендейді және осыған орай халықтың ұлттық фольклорының жағдайын жақсарту жолдары айқындалады.

Гипотезасы:

көңіл қою. Ерекше дарыны бар балалардың бейімін дамыту мақсатындағы дәстүрлі

әндерді орындау сыныбын ресурстық эксперимент жағдайында ұйымдастырудың оңтайлығында.

Жоба жаңалығы:

тиімді етіп оқыту ата-баба мұраларына деген құрмет, мәдени құндылықтардың тұрақты

түрде жүйеленуін қамтамасыз етудің басты жолы болып саналады. Сондықтан Нарманбет шығармаларының «Алаш» тақырыбындағы сазгерлік сипатының негізінде жүргізілетін жұмыс нәтижелері 12-жылдық білім беру ұйымдарындағы мектеп түлегінің жеке дара ерекшелігі бар. Дарындылығының дамуы мен бейімін ашуға, кәсіптік бағдар алуы мен тағы да басқа әлеуметтік мәселелерді шешуге болатынын дәлелдеді.

әдебиеті мұғалімдерінің білім көтеруге арналған семинарларында, тіл және ән өнерімен

айналысатын мамандардың негізгі жобаларында пайдалануға болады.

Практикалық қолдану саласы:

Мазары Нарманбет селолық окургіне қарасты Саға деген жерде. 1991 жылы

Нарманбет қыстағы маңындағы Ерменбет қосқызылында үлкен ас берілді. Жаңадан ескерткіш көк тас қойылды. Бұрынғы ХХІІ партсъезд атындағы кеңшарға ақын есімі берілді

территориялық бөлініс бойынша Қарағандыоблысы Ақтоғай ауданында, кәзіргі

өз атымен атлатын Нарманбет ауылында, Саға деген жерде туып өскен. Туған жері аталып жүрген Сағаны 10 жасар Нарманбет өз шешендігі мен алғырлығының арқасында ата мекенге айналдырған. Руы Тобықты оның ішінде Дадан, Қалдау, Балтабай болып таралады.Орманбеттен туған Қалиман, Нарманбет, Тілеуберлі, Алдаберлі, Құдайберлі, Сақып, Тауық, Разиға, Қаппар, Аппар, Бөдене, Қасым және Мұса. Он үш баладан төрт баласы жастай қайтыс болған. Нарманбет ұлдан үлкені болғандықтан ең жақсы көретін баласы болыпты. Бірде өз тұсында Жиренше шешен атанған Бертісұлы Шалқар сыншыға Орманбет балаларын сынатқанда; «Буыны жоқ былқылдақ, сүйегі жоқ сылқылдақ деген адам осы болайын деп тұр. Кісі өлтірмейді, кісіден жеңілмейді,»деп баға беріпті.Орманбет үлкен ұлы Нарманбетке ерекше көңіл бөліп, болашағынан үміт күтеді. Жалғыз-ақ кісі үйіне бармайтын салмақты, сабырлы бала болып өсіпті. «Кісі үйіне барып есік жақта отырғанша, өз үйімнің төр алдында отырғаным жақсы емес пе!» - деп айтыпты он жасқа толмаған Нарманбет. Әкесі Орманбет Балқаш көлінің маңынан көшіріп қонысты Дересін деген жерден жер алып береді. Бір күні тасынған
Орманбет өз балалары Нарманбет, Алдаберлі, Тілеуберліні ертіп Асанқойбастың басына шығып; «Мен алған жерді көрмейсіңдер ме? О шеті мен бұл шеті ат шаптырым жер»,-депті. Сонда Нарманбет; «Ақке, жер табылар-ау, ел табылмас Сәдіге қиянат жасадыңыз ғой»- деген екен. Ақынның жеті атасының қолынан билік кетпеген, байлығымен емес, шешен, әділ билігімен аузына ел қаратқан тұқымнан тарайды. Өз әкесі де шешен, өжеттігімен ел басқарған адам. Нағашысы Қаракесектің

ӨМІР ЖОЛЫНАН ҮЗІНДІ

анасы Балбырауын әжеміз Керней Бәкі
ақынның қызы өзі ақын, әрі

алысты болжай білетін көреген жан болған. Ауыл жігіттерімен қалжыңдасқанда
әзіл-оспақты қолма-қол суырып салып айтатын ақын қыз болған. Нарманбет ақын нағашысы һәм қайын ағасы
Жуасбай ақынмен айтысқанда;
Мен өзім қайдан шықтым, даудан шықтым,
Нағашым Балта, Түйте «екі темір»,
Қажымас қара болат жаудан шықтым,- деп мақтан тұтады. Әжеміз өз ауылына төркіндеп
барып өзінің немере сіңлісі Аққошқарқызы Мәликенің ақылдылығына, өнерлі іскерлігіне, сұлу
парасаттылығына, ақындылығына қызыққан. Өзімен бірге ере барған баласы 12 жасар Нарманбетке
айттырып, өз төркініне құда түскен. Қалың малын төлеп қояды. Мәлике Нарманбеттен 7-8 жастай үлкен екен.
Анасының; «Мәлике ел ұстайтын үлгілі бәйбіше, абыройыңды өсіретін белді серік болады» - деген өсиетін
қатты құптайды. Келесі жылы бабамыз Орманбет 20 кісі, баласымен барып, Кернейде бір ай жатып, келіні
Мәликені тоғыз қанат ақ үй тігіп, алты қанат ас үй, жиырма түйе жасауымен алып қайтады. Әкеміз Нарманбет
әжеміз Мәликені қатты сыйлаған, барлық билікті басқаруына берген.
Алдымен діни мектепте, кейін Қарқаралыдағы екі сыныпты орта-қазақ мектебінде оқыған. Араб, парсы, орыс тілдерін жетік біліп, әдебиетімен таныс болған. 12-13 жастан бастап өлең шығара бастаған. Нарманбет бала кезінен оқуға, білімге құштар болып өсті. Жастайынан ел басқару ісіне араласқан. Одан кейін Семейде орысша оқыған. Сол кезде Абайдың ауылына барып сәлем береді. Қайтарында; «Ел қашық, қаражатым таусылып қалып еді» -дейді. Сонда Абай; «Баймын, қайыр садақам жоқ, батырмын, мейір-
шапағатым жоқ, молдамын, тақат ғибадатым жоқ» депті Нарманбет әкеміз жұлып алғандай; «Тоқтаусыз бай
болып, қайыр садақаңыз жоқ болса, Қарын байдан алған ғибратыңыз болар, батыр болып, мейір шапағатыңыз
жоқ болса, Ғазірейілден алған әбіретіңіз болар, молла болып тағат ғибадатыңыз жоқ болса, Әзәзілден алған үлгіңіз болар»- депті. Жауабына риза болған Абай; «Сен не айтар екен? –деп сынап едім, «Алыста сары
шегірім бар деуші еді рас екен Орманбет биге сәлем айт» деп , қаражат берген екен.

«Тобықтының шегір көз шешен сарысы деп атанған»

Ендігі оқуын сырттай жалғастыра жүріп Абай, Лермантов, Пушкин өлеңдерін оқып, ел аузындағы ауыз әдебиетімен үлгі нақыл сөздерді үйренді.
Нарманбет көп уақыт болыс немесе кондидат болып отырған. Өз заманында ел ішінде, зорлық –зомбылыққа жол бермеген, жер дауын, кісі дауын кезінде әділ шешіп отырған. Нарманбет ақын Қарқаралы уезіндегі 22 болыстың бас қосқан ұлы топтарында үнемі төрағасы болып, алғы сөзді өзі алып отырған. Қарқаралы уездік Қырғыз комитетінің мәжілісінде Нарманбет кеңес төрағасының орынбасары болып сайланды. Ондағы қаралған мәселелердің табуына ықпал еткен. Орыс тіліне жетіктігі арқасында Омскіден, Қарқаралыдан келген ояз – ұлықтарымен еркін сөйлесіп, елмен жердің, қарапайым адамның мүддесін ашық қорғап шындықты бетке айта алған, өтірік іске кіріспеген, қойған талабын жүзеге асыра білген. Ел тірлігіне зейін қоя жүріп көрген жағымды- жағымсыз іс әрекеттер ақын жүрегін қатты тебірентіп қалың да ауыр ойға батырады. Осы кезде Нарманбеттің көңілге түйгені өлең өрнегі түсіп отырады. Ақынның творчествосының шарықтау шегі 1900 жылдан кейін уақыттан басталғанға ұқсайды. 1906 жылы Семей шаһарында өткен Мемлекеттік І Думаға депутаттыққа кондидат ұсыну жөніндегі ұлы жиынға қатысса, 1907 жылы Семей облысының қазақтарынан Мемлекеттік Думаға сайланатын осы өңірдің сайлау жиналысының Қарқаралы уезі болыстығынан сайлаушысы да болып бекітіледі. Осы жылдардан бастап қазақ ауылдарының қоныстан айрылуы жайында «Сарыарқа», «Жойқын құланжосиды», «Шал қайғысы», «Ауыл қайғысы», «Бұл күнде байлар ғаяр, билермекер» тағы басқа өлеңдерімен бірге отарлаудың жергілікті жердегі қара шоқпары- приставпен оның төңірегіндегілердің екі жүзділігін, парақорлығын әшкерелейтін «Кер заман» дейтін сатиралық поэмасы дүниеге келеді. Кейінде, олқын-толқын жылдары ұқан есебіндежазылған өлеңінде:
Пушкин менен Лермантов
Біздей ақын емес пе?
Ақын болған адамдар
Жұрттың қамын жемес пе?
Әдебиеттен қалыспай
Бізде нұсқа салайық,-

сөз екі дүниенің адалдығы ғой
деп халық айтқан.

Ақынның жалғыз ұлы Мақсұт. Мақсұттан кейін бала ере қоймаған соң Нарекең Көшеннен тарайтын
туыстары Ысқақтың Рабиғасын, Кәдірбектің Жағалтай атты қыздарын рым етіп бауырына салады. Мақсұттан
Ахат, Байбөрі, Бөрі атты үш ер бала болған. Осылардан Ахат қана үйленген, одан Бикен атты қыз туған. Бикен
Бұрынғы Партьсезд атындағы совхозда мұғалім болып қызмет атқарып жүріп 1951 жылы қайтыс болады.
Мақсұттың аталған үш баласыда Ұлы Отан соғысына аттанып, оралмайды. Мақсұт көп жылдар бойы Алматы
маңында тұрып, елге соғыс жылдары ғана оралған. Нарманбет атамыздың қолымен жазған өлеңдері бізге
жетпеді; «Мен алпысқа келмейді екенмін» депті, сол сөзге әжеміз қатты налып «Өлеңің құрысын деп» барлық
қолжазбаны пешке жағып жіберген. 1915 жылы өлең жинақтары жойылып кеткен.
1917-18 жылдары Қарқаралы қаласындағы уездік сот қызметінде болды. Осы жылдары Қарқаралыдағы
Совдеп 2 ай өмір сүріп құлаған соң сол кездегі Қарқаралы әкімі Ақбайұлы Жақып, Нарманбетті Совдепке
қызмет көрсетіп, сот ағасы міндетін атқарды деп оны қызметтен түсірген. Бірақ сол кездегі облыстық сот
Мұқыш Бостайұлы бұл сияқты кісіні қызметтен түсіруге болмайды деп, орнына қайта тағайындатқан. 1918
жылы тамыз айында Қарқаралы Совдептің уездік сотының төрағасы болып қызмет атқарып отырған да шұғыл
аурып қайтыс болыпты.
Әкеміз өзі айтқандай 58 жасында қайтыс болады. Нарманбеттің сүйегін Жақып Ақбаевтың әйгілі көк
аттары, жегілген көк арбасымен еліне қарай алып өтеді. Адюданты мен жолдасы денесін Қарқаралыдан келе
жатқанда бәбішесі Мәлике алдынан қарсы шығып алып кетеді. ХХІІ Партьсездегі Саға деген қыстауына
көрініп тұратын жерге жерленген. Өзі жатқан үлкен күмбезден кіріп шығатын үш отауы бар, төрт күмбезді
шошақ бейіт салдырған. (Осы уақытқа дейін сол қалпында сақталып тұр). Ал келер жылы ақынның асын
жалаңаштың бойында Жақыптың өзі басқарып өткізеді. Сол сияқты ақын зиратына қойылған құлпытасты
Әлиханның інісі Смахан Бөкейханов қойып естелік жазады. Нарманбет әкеміздің өз туыстары ұлан асыр ас
берілген. Келіні Тоты, қызы Рабиға, інісінің әйелі Қаныш, Жақыш болып төрт кісі жоқтау айтқан. Нарманбет
әкемізге жасалған осындай құрмет, Мәлике әжеміздің басқаруымен өткен. Бәйбішесі ұзақ уақыт қайғы тартып,
14 жылдан соң қайтты. Өзінің қасына жерленді, екеуі бір күмбезде жатыр.

жылы 13 наурызда Алматыда түсірілген.

өлеңін 1934 жылдары жерлесі Беккісінің Ахметінің Тұрғанбегі мен баласы Мақсұт

жинақтап, өмірбаяны, шығармашылық өнері жайлы зерттеу әзірлеп, кітаптық нұсқасын Қазақ КСР Ғылым академиясына тапсырған. Тұрғанбектің 1937 жылы ұсталып кетуіне байланысты бұл еңбек жарық көрмеді. Балапан басына, тұрымтай тұсына дейтін заман кезігіп, Мақсұт та тұрақтай алмай бірде Алматы, бірде Балқаш маңына сағалап, әке мұрасының жарық көруіне қозғау сала алмады.

мектептің мүшесі, жоғары дәрежелі мұғалім, Нарманбеттанушы

“Нарманбет күндерінен “ көрініс