ПРЕЗЕНТАЦИЯ Тақырыбы: Жұмыс орнын ұйымдастырудың физиологиялық негіздері. Еңбек

еңбектенушілердің ағзалары мен жүйелері жағынан өзгерістерін, еңбектің

кернеулігін және ауырлығын бағалау және әртүрлі еңбек жағдайлары арасындағы байланыстарын анықтау.

Оңтүстік Қазақстан медицина академиясы
«Гигиена және эпидемиология» кафедрасы

Орындаған: Төлеген Б.
Тобы: В-ҚДСҚБ-05-15
Қабылдаған: Ергебекова Г.Қ.

Зияндылығы мен қауіптілігі;
Еңбекті ғылыми ұйымдастыру формалары мен әдістері;
Еңбек

пен демалыстың тиімді режимдерін негіздеу және бағалау.
Қорытынды
Пайдаланлыған әдебиеттер

және ол іске асырылатын орта жағдайларымен байланысты болатын өзгерістерін зерттейді.

Мұндай зерттеудің мақсаты адамның еңбекке қабілеттілігін жоғарлату шараларын іздестіру, оны ұзақ уақыт бойына жоғары деңгейде ұстап тұру және зорығуды болдырмау жатады. Осы мақсатқа қол жеткізу үшін еңбек үрдістерін, еңбек пен демалыс тәртібін тиімді ұйымдастыру, жұмыс орынын ұтымды ету және т.б. физиологиялық негіздері жасалады.

бойынша және еңбек үрдісінің ауырлығы мен қауырттылығы бойынша 4 класқа

бөлінеді.

үрдістерінің жалпы физиологиялық заңдылықтарын;
өндірістік іс әрекеттің нақты түрлерін зерттеу.

әлеуметтік те категория болып табылады, сондықтан да нақты өндірістік жағдайда

еңбекті зерттеу, жұмысшыға әсерін тигізетін әлеуметтік факторларды ескере отырып іске асырылуы тиіс.
Еңбекті ежелден дене еңбегі және ой еңбегі деп бөледі. Бұлай бөлудің шартты екені сөз жоқ түсінікті.
Еңбек іс әрекетінің негізгі түрлерінің жіктелуі. Едәуір бұлшық еттің күш салып жұмыс істеуімен сипатталатын еңбек. Ол - жерқазғыштың, жүк тасушының, балғалы ұстаның және т.с.с. еңбегі. Бұл кезде энергия шығыны тәулігіне 17-25 МДж (4000-6000 ккал) жетеді.

жарату кезінде минутына 5-8 л құрайды. Қарқынды бұлшықет жұмысы кезінде,

өкпенің желдендірілуі минутына 50-100 л жетеді, ол тыныс алу тереңдігі және жиілігінің жоғарылауымен байланысты болады. Тыныс алу жиілігі тыныштық күйіндегі минутына 10-20 реттен, жұмыс кезінде 30-40 дейін және одан да көп жоғарылайды, оттегін пайдалану 4-8% дейін көтеріледі.

сайын, қанда адреналиннің, норадреналиннің, кортизон мен кортикостеронның мөлшері жоғарылайды, ол

ағзаның барлық энергетикалық қорларының жұмылдырылуына ықпал жасайды. Организмнің бейімделу (жаттығу) шамасына қарай бұл өзгерістер азаяды. Ұзақ бұлшықет жұмысы кезінде симпатикалық-адреналдық және гипофиздік-адренокортикалдық жүйелердің белсенділігі төмендейді, қанда глюкокортикоидтардың мөлшері азаяды, ол миокард пен қаңқа бұлшықеттерінің функционалдық қабілеттерінің төмендеуіне алып келеді.

сақтауға және еңбек құралдары мен заттарын қозғалтпай бекітіп ұстап тұруға

бағытталады, ол бірінші - жағдайда бұлшық-еттердің тонустық жиырылуымен, екіншісінде - тетаникалық жиырылуымен қамтамасыз етіледі.

өседі. Егер адам тыныштық күйінде минутына 150-300 мл оттегін қажет

ететін болса, онда ауыр дене еңбегі кезінде оның қажеттілігі 10-15 есе көп болады. Қарқынды бұлшықет жұмысы кезінде тыныштық күйіндегі деңгейімен салыстырғанда, ағзаның энергия шығыны да 10-15 есе өседі. Бұлшықет жұмысы, айналымдағы қанның мөлшерін көбейтеді, соған сәйкес гемодинамикалық көрсеткіштерге және жүрек – қан тамырлары жұмысының көрсеткіштеріне әсер етеді.

көлемнің көбеюі жүректің соғуы көлемінің өсуі есебінен де, жүректің жиырылу

санының есебінен де жүреді. Жүрек жиырылу жиілігі минутына 140-180 дейін жетуі мүмкін. Максимальды артериялық қан қысымы 180-200 мм. сн.б.б. дейін жетеді , бұл кезде минимальды қысымы аз ғана өседі, соның есебінен пульстік қысымның жоғарылауын қамтамасыз етеді.

денесін немесе оның бөліктерін кеңістікте қозғалуына әкелетін бұлшық еттердің жиырылу

үрдісі. Динамикалық дене жұмысын жергілікті, аймақтық және жалпы (глобальды) деп бөледі. Бұл кезде организм энергиясы қандай да бір бұлшық ет ширығуын ұстап тұруға, жұмыстың механикалық тиімділігіне жұмсайды.

орталық жүйке жүйесінің функционалдық жағдайына әсер етеді, себебі ондай жұмысыпен

айналысатын қызметкерлерде бас миы тек реттеуші ғана емес, сонымен қатар ой еңбегін атқарушы мүше болып табылады. Қарқынды ой еңбегі кезінде бас миына энергия қажеттілігі жоғарлайды. Тәуліктік энергия шығыны әдетте 10,5-12,5 мДж құрайды. Энергия шығыны, ой жұмысының түрімен анықталатын, жүйкелік-эмоционалдық зорлану дәрежесіне байланысты болады. Мысалы, көпшілікке дәріс оқыған кездегі энергия шығынының көбеюі 94% жоғарласа, отырып дауыстап оқығын кезде тек 48% жоғарлайды.

механикаландырылған өндіріс жағдайларында машиналардың жұмысын бақылау негізгі функция болып, операторлық

қызмет кеңінен таралған. Оператордың жұмысы үлкен жауапкершілікпен және жүйкелік-эмоционалдық күштенудің жоғары болуымен ерекшеленеді. Мысалы телефонистердің еңбегі қысқа уақыт ішінде үлкен көлемдегі ақпаратты өңдеумен, жүйкелік-эмоционалдық күштенудің жоғары болуымен сипатталады.

жүктеме мен жұмысқа қабілеттілікке тәуелді болады. Жалпы жүктеме келесі компоненттердің

өзара әрекеттесуінен қалыптасады. Олар еңбек заты мен құралы, жұмыс орынының ұйымдастырылуы, өндірістік ортаның гигиеналық факторлары, техникалық-ұйымдастыру шаралары. Аталған факторлар мен адамның мүмкіндіктерінің үйлесу тиімділігі көбінесе белгілі бір жұмысқа қабілеттіліктің болуына тәуелді.

байланысты.
Жұмысқа қабілеттілік — максимальды қарқынды ширығу кезінде белгілі бір

уақыт аралығында орындалатын жұмыстың саны мен сапасын сипаттайтын ағзаның функционалдық мүмкіншіліктерінің шамасы.
Адамның еңбекке қабілеттілік деңгейі қалай жеке болса, дәл солай еңбек жағдайын анықтайтын көптеген факторларға байланысты болады.
Жұмысқа қабілеттілік жағдайына берілген нақты іс әрекетті қамтамасыз ететін орталық жүйке жүйесінің, жүйкелік-бұлшықет аппаратының, жүрек-тамыр, тыныс алу және басқа да жүйелердің функционалдық физиологиялық көрсеткіштерімен бағаланады.

әрекетімен туғызылған шаршау сезімімен, жұмысқа қабілеттліктің төмендеуімен жүретін, жұмыстың санды

және сапалық көрсеткіштерінің нашарлауымен көрінетін және демалғаннан кейін орнына келетін жағдай.
Қажу демалғаннан кейін қалпына келетін және қорғаныстық тежелу түріндегі ағзаның қорғаныс реакциясы болып саналатын физиологиялық үрдіс. Қажу дамыған кезде және оны басуға мүмкіншілік болмаған жағдайда патологиялық үрдіс түрінде бағаланатын зорығу дамиды.

бойынша еңбек жағдайы келесі кластарға бөлінеді:
Ауырлығы бойынша - қолайлы (дене

жұмысының жүктемесі жеңіл), рұқсат етілген (дене жұмысының жүктемесі орташа), зиянды (ауыр) 1-ші және 2-ші дәрежелі
Қауырттылығы бойынша - қолайлы (қауырт жеңіл дәрежеде), рұқсат етілген (қауырттылығы орташа дәрежеде), зиянды (қауырт) 1-ші және 2-ші дәрежелі

өндірістік қажу мен аурулардың алдын алу ең бірінші кезекте жұмыс

үрдістерін механика-ландырудан, қол еңбегін машина жұмысымен ауыстырудан тұрады.
Жұмыс істеу кезінде қолайлы дене қалпын таңдау, дене қалпын өз қалауынша өзгерте алу мүмкіншілігі, жұмысты отырып та, тұрып та істеу маңызды болып табылады. Егер жұмыс тек тұрып істелетін болса, онда отырып демалатын, қысқа мерзімді үзілістер ұйымдастырылуы тиіс

мен жиһазын ұйымдастыруды ұтымды ету. Адамның тиімді дене қалпы, еңбектің

жоғары қабілетттілігі мен өнімділігін қамтамасыз етеді. Ыңғайсыз қалыпта жұмыс істеу қажудың аса тез дамуына ықпалын тигізеді.
Тұрып жұмыс істеу қалпы, қондырғыны жөндеумен және күйіне келтірумен байланысты Үнемі қозғалып жүріп жұмыс істеу қажеттілігі болғанда тиімді. Ол шолуға және еркін қозғалыстарға максимальды мүмкіншілік жасайды.

тіректің аз ауданында жоғары орналасуымен байланысты бұлшықеттердің ширығуы жоғарылайды, отырып

жұмыс істеу қалпына қарағанда энергия шығындары 6-10% көбейеді. Бұл кездегі аса қолайсыз факторға, қанның қайта бөлінуі мен қан айналымның нашарлауы жатады. Тік қалыпта ұзақ уақыт жұмыс істегенде көктамырдың варикозды кеңеюі, тромбофлебит, төменгі белдеудің ісінуі, жалпақ табандық сияқты кәсіптік аурулар пайда болуы мүмкін.

1-қолайлы ; 2- мүмкін болатын аймақ

қозудың жоғары деңгейінде құрылымдылығы төмендейді, орталықтық тежелу дамиды. Қажу тез

дамиды, қыртыс потенциалдары мен бұлшықеттер арасындағы сәйкессіздік өседі. Қозғалыстар реттелінбеген, артық қозғалыстар аса көп болады.
 

және нәзік жұмыс атқарғанда; 2- дәлдік жұмыс атқарғанда; 3- кеңсе

жұмысын атқаруда;4- компьютерді басып жұмыс атқаруда

Динамикалық стереотиптің түзілуі қозғалыстардың автоматталуына, оларды аса дәлдікпен орындауға ықпалын

тигізеді. Жаттығу үрдісі үшін ырғақты меңгеру механизмі маңызды орын алады. Бұл кезде қозудың иррадиация өрісі тарылады және артық қозғалыстар жойылады. Қозғалыс екпіні орталық жүйкелік аспаптардың құбылмалы жоғарылауы себепті жылдамдайды.Жаттығусыз жоғары еңбекке қабілеттілікке қол жеткізу мүмкін емес. Жаттығу үрдісінде кезеңділіктің болуы тәжірибелік мақсаттарда аса маңызды.
 

кейпі «тұрғанда - отырғанда» (мм)

қауырттылығын жіктеу еңбектің әртүрлі түрлерін салыстыруға, саықтыру шараларын жүргізу жолдары

мен оларды іске асыру кезектілігін анықтауға қол жеткізеді.
Еңбек ауырлығы - еңбек үрдісінде организмнің функционалдық кернеулік дәрежесін көрсететін тұтастық (интегральды) көрсеткіш.
Функционалдық қауырттылық, дене еңбегінде энергетикалық және ой еңбегінде эмоционалды болады.

қаматамсыздауды талап ететін еңбек барысын-дағы организмге түсетін жүктеме.
Еңбектің жүйкелік қауырттылығы

- ақпараттарды алу және қайта өңдеу бойынша, көбінесе мидың қарқынды жұмыс істеуін талап ететін еңбек барысында организмге түсетін эмоционалды жүктеме.
Қауырттылық дәрежесіне баға беруде эргономикалық көрсеткіштер - еңбектің ауысымдылығы, дене қалпы, қозғалыстар саны ескеріледі. Бірақ еңбек ету барысында, организмнің жалпы функционалдық күйін анықтайтын жүктеменің әртүрлі құрамдастары үйлеседі, сондықтан ширығу мен жүктемені бөліп қарау тым шартты болып табылады.Еңбек ауырлығы мен қауырттылығы бірнеше жіктемесі бар, олардың әрқайсысының өзіндік тағайындалуы болады.

зейін, сигналдар тығыздығы, эмоционалдық кернеулік. Қалған критерийлер факльтативті критерийлерге жатады.

Осы әдістемеге сәйкес еңбектің ауырлығы мен қауырттылығы жеке бағаланады және баға нәтижесі еңбек ауырлығы категориясы және қауырттылық категориясы болып жеке нұсқау түрінде беріледі.
Ресми түрде бекітілген «Дене еңбегі кезіндегі ағза ширығуының физиологиялық нормалары», дене жүктеменің тиімді және шектік рұқсат етілген мәндерін анықтайды

өнімділігі мүмкіндігінше ұзақ уақыт бойына шектен тыс қажу белгілерінсіз, жоғары

және тұрақты деңгейде ұсталып тұратын еңбекке қабілеттілігімен үйлесетін жұмыс және демалу кезеңдерінің ара қатынасы мен мазмұны. Жұмыс пен демалыстың ұтымды тәптіптерін қалыптастырудың міндеті қажуды төмендетуден, адамның физио-логиялық қызметтерін аз күштендіре отырып, бүкіл жұмыс уақыты бойына жоғары еңбек өнміділігіне қол жеткізуден және оның денсаулығы мен еңбекке қабілеттілігін сақтаудан тұрады.

ортасына қарай түскі үзілісте енгізу, оның тиімді ұзақтығы санитарлық-тұрмысты бөлмелердің,

асханалардың жұмыс орындарынан қаншалықты қашықтығын, тамақты таратудың ұйымдастырылуын ескере отырып анықталады.
2. Қысқа уақыттық шектеулі үзілістерді енгізу, оның ұзақтығы мен саны еңбекке қабілеттілік динамикасына баықлау жүргізу, еңбек ауырлығы мен кернеулігін ескеру негізінде анықталады

мен ағзаның тіршілік қарекетін қаматамасыз ететін жұмыс, демалыс және адамның

ұйықтау кезеңдерін ұтымды кезектестіру.
Адамның физиологиялық қызметтері тәулік бойына өзгеріп тұрады. Тәулік бойына организм физикалық және жүйке-психикалық жүктемелерге әртүрлі жауап береді. Ең жоғары еңбекке қабілеттілік күннің бірінші жартысында сағат 8-ден 12-ге дейін және екінші жартысында сағат 14 пен 17 аралығында байқалады. Кешкі уақыттарда, еңбекке қабілеттілік төмендейді, түнде ең төмен деңгейге түседі.

демалу құбылысы жатыр: қажыған бұлшықеттер өзінің еңбекке қабілеттіліні тыныштық

күйінде емес басқа бұлшықет топтарының жұмысы кезінде тез қалпына келтіреді. Соның нәтижесінде өкпенің тіршілік сиымдылығы көбейеді, жүрек-тамыр жүйесінің іс әрекеті жақсарады, сезім мүшелерінің функционалдық мүмкіншіліктері жоғарылайды, бұлшықет күші мен шыдамдылығы жоғарылайды.

жұмыс күні бойына барынша ұзақ ұстап тұру. Кіріспе гимнастика, дене

шынықтыру үзілістері, дене шынықтыру минуттары қолданылады.
Кіріспелі гимнастика, жұмысқа кірісуді жылдамдатуға ықпал жасайды. 5-7 минут жүргізіледі және еңбек үрдісінің сипатына сәйкес келетін 6-8 жаттығулардан тұрады. Жаттығулардың ең жоғарғы екпіні жұмыстың әдеттегі орташа екпінінен жоғары болуы тиіс.

осы топтың кәсіптік аурушылдық мәселесі өзекті және соңғы жылдары оның

өсу тенденциясы байқалып отыр. Медицина қызметкерлерінің кәсіптік аурушылдығының дамуына әкелетін жетекші өндірістік факторлар: меншікті салмағы орта есеппен алғанда 73% биологиялық факторлар, дәрілік препараттар – 16%, химиялық заттар – 11% болып табылады.
Медицина қызметкерлерінің кәсіптік аурушылдығының құрылымында келесі нозологиялық формалар үстем болды: тыныс алу мүшелерінің туберкулезі – 51%, вирусты В гепатиті – 16%, дәрілік-медикаментозды аллергия – 8%, бронх демікпесі – 8%, экзема және дерматит – 4%, тағы басқалары – 13% [4].
Кәсіптік аурулардың үлкен үлесі орта медициналық қызметкерлерге келетінін және жиі стажы 5 жылдан жоғары қызметкерлерде дамитынын айта кеткен жөн.

Тоғұзбаева К.К. Алматы. 2010.- 366 б.
Измеров Н. Ф., Кириллов В.Ф.

Гигиена труда. Учебник. Москва, 2008.-592 с.
Гигиена. /Кенесариев У.И., Тогузбаева К.К. и др., Учебник Алматы. 2009 г. - 668 с.
Жарылқасын Ж.Ж., Өндірістік токсикология негізі. Оку әдістемелік құрал. -Қараганды.КММА баспаханасы. - 2007. - 80 б.
Казакстан Республикасының ірі өнеркәсіп салаларындағы еңбек гигиенасы. Оку әдістемелік құрал/Тогызбаева КК- - Алматы, 2010, 36 б.
Руководство по санитарной экспертизе в области гигиены труда. Под ред д.м.н., проф. Сраубаева Е.Н., Белоног А.А. - Караганда, 2008. -562 с.