Биологиялық мембрана

хлоропластар, пластидтер) бетінде орналасқан молекулалық мөлшердегі (қалыңдығы 5 — 10

нм), ақуызды-липидтік құрылымды жұқа қабықша.

 Биологиялық мембрана өткізгіштік қасиетіне байланысты жасушада тұздардың, қанттың, амин қышқылдарының, иондардың, т.б. заттардың алмасу өнімдерінің концентрациясын, олардың тасымалын және алмасуын реттейді. Клетканың протоплазмасын қоршап тұрған биологиялық мембрана жасушалық мембрана деп аталады.

мен ерекшелігі туралы нақты ғылыми мәліметтер 20 ғасырдың басында белгілі

болды.

1902 ж. неміс ғалымы Э. Овертон мембрананың құрамында май тектес заттар болады деген пікір айтты.
1926 ж. америкалық биологтар Э. Гортер мен Ф.Грендел адам эритроцитінің қабықшасынан сол затты бөліп шығарды.
Ал 1935 ж. ағылшын ғалымдары Л.Даниелли мен Г.Даусон және америкалық биолог Дж. Робертсон биологиялық мембрананың құрылымдық моделін ұсынды. Кейін электрондық микроскоп және рентгендік анықтау әдістерін қолдану нәтижесінде жасушаның барлық бөліктеріндегі биологиялық мембрана табиғатының ұқсас болатыны анықталды.

оранелінің өмір сүруінің басты шарттары мыналар:


Біріншіден – қоршаған ортамен салыстырғанда

автономдығы, яғни жасушаның заттары қоршаған ортаның заттарымен арласпауы керек, жасушада және оның жеке бөліктерінде өтетін химиялық рекацияның өзін-өзі автономды басқару мүмкіншілігі сақталуы қажет.


Екіншіден – қоршаған ортамен байланыс. Жасуша мен қоршаған ортаның арасындағы байланыс энергия мен зат алмасудың реттелген түрде үздіксіз жүруі.


Үшіншіден – қоршаған ортадан оқшаулануы және сол ортамен тығыз байланысының бірлестігі – тірі ағзаның барлық деңгейдегі ұйымдасу қызметінің басты шарты. Сондықтан жасушаның өмір сүруінің басты шарты – ол биологиялық мембраналар.

белоктар, ерекше рецепторлар, электрондарды тасымалдаушы, энергияны өңдеуші құрылымдар сонымен қатар

гликопротеиндер мен гликолипидтер болады.
Мембраналық белоктардың көпшілігі мембрананы тесіп өтіп орналасса, ал кейбірі оған жартылай ғана еніп немесе жанасып жатады. Мембраналық белоктар түрлі қызмет (мысалы, гликопротеиндер антиген рөлін) атқарады.