Жабындылардың оптикалық, электрлік және ЖылуФИЗИкалық қасиеттері

бұйымдарға қажетті сыртқы көріністі беру көбінесе – олардың оптикалық қасиеттерімен

сипатталады. Оларға жылтырлығы, түсі, мөлдірлігі, бетті жабу қабілеті жатады.
Бұл қасиеттер, басқа қасиеттері сияқты жабындыларды тасымалдау процесінде өзгереді.

беру көбінесе – олардың оптикалық қасиеттерімен сипатталады. Оларға жылтырлығы, түсі,

мөлдірлігі, бетті жабу қабілеті жатады.
Бұл қасиеттер, басқа қасиеттері сияқты жабындыларды тасымалдау процесінде өзгереді.

біркелкі емес орта ретінде қарастыру қажет.
Жабындының жылтырлығы оның шағылыстыру

қабілетімен анықталады. Ол пигменттелген және пигменттелмеген жабындыларға бірдей дәрежеде маңызды. Жылтырлығы барлық СБЖ бірдей беткі беттің кедір бұдырына тәуелді. Жоғары жылтырлы жабынды алу үшін оларды шлифтейді және тегістейді.

жылтырлығы ең жоғары болады. Беттік қабатта сырдың қабыршақтануына әкелетін,

үлдіртүзу барысында пигменттердің флокуляциясы, бұйымның жылтырлығын арттырады. Керісінше, дисперсті материалдарды, тиксотропты қоспалы, мөлшері көп пигмент және күңгірт қоспалары бар бояуларды қолдану күңгірт, жартылай күңгірт және өте күңгірт жабындылардың түзілуіне әкеледі.

бола алады, бірақ оның аумағынан асып кеткенде мөлдірлік пигменттелген жабындыларда

да байқалады. Көрінетін аймақта мөлдірліктің факторы болып үлдірдің (подложканың) беті және арғы бетінің тазалығы және оның біркелкілік дәрежесі жатады. Сыну көрсеткіші үлдіртүзгіштің сыну көрсеткіштерінен өзгешеленетін, үлдіртүзгішпен үйлесімсіз заттардың болуы (ауа, тұнбаға түскен сиккатив және т.б. қоспалар) жабындының сәуле өткізуін төмендетеді, оларды опалесцентті етеді және мөлдірлігін кемітеді.

сипаттамалары үлдір бетінің шағылыстыру мүмкінділігімен анықталады. Ақ пигментті жабындылар, сонымен

қатар қабыршақты құрылымды пигменттер (алюминий опасы, бронза) жоғары дәрежелі шағылысатын болады.
Жабындының жарқындылығы олардың құрамына флюоресцентті заттарды енгізумен артады.

арқылы алынады. Мұнда жабу қабілеті пигмент пен үлдіртүзгіштің сыну көрсеткіштерінің

айырымымен, ал жабынды түсі төмен түсетін сәуленің жұтылуымен және шағылысуымен анықталады.
Жабындылардың жабу және шағылыстыру қабілеті үлдіртүзгішінің сыну көрсеткіші төмен болатын СБМ жоғары болады.

дороге
1 - стеклянный микрошарик;
2 - поверхность дорожного полотна;
3 - слой

дорожной разметки на дорожном полотне;
4 - возможные направления отражения лучей света.

қасиеттеріне электр өткізгіштігі, диэлектрлік енуі, диэлектрлік шығын, электрлік беріктілік жатады.

Электр өткізгіштігі сыртқы электр өрісінің әсерінен затта электр зарядының тасымалдануымен сипатталады.
Көбінесе көрсеткіштер ретінде қолданылады: меншікті көлемдік өткізгіштік V (үлгіден өткен тоқ тығыздығының электр өрісінің кернеулігіне қатынасы) немесе кері шама — меншікті көлемдік кедергі V. Меншікті көлемдік электр өткізгіштікті См/м (1 См/м = 1 Ом-1м-1), меншікті көлемдік кедергіні — Омм өлшейді.

электр тоғының өтуі ионды немесе электронды өткізгіштікпен туындауы мүмкін.
Ионды

өткізгіштік электрлік диисоциация кезінде полииондарды түзетін полимерлерде байқалады.
Ол, әсіресе, су жутуы жоғары полимерлерде маңызды.
Электронды өткізгіштік қыздыру, радиациялық немесе сәуленің әсерінен туатын, макромолекула ионғанда полимерлерде электрондардың түзілуіне байланысты пайда болады.

Бірақ, беттік өткізгіштікті және беттік өткізгіштік көрсеткіштерін де қолданады. Меншікті

беттік электрлік өткізгіштік S ,әдетте, 1—2 көрсеткішке көлемдікке V қарағанда жоғары. Жабындыларда ол сыртқы ауаның ылғалдануының артуымен бірден өседі.

байланысқан. Электрлік өріске диэлектрик енгізсек, мысалы, полимерлі үлдірді, онда оның

поляризациясы жүреді, яғни өріс бойымен бағытталған электр (диполь) моменті  түзіледі:
 = q x
Мұндағы q—заряд; х—зарядтар центр арасының қашықтығы.
Бұл моменттің көрсеткіші — екі құрамдастардың суммасы: бағытталған және деформацияланған моменттер. Дипольды момент жоғары болған сайын , поляризация да өседі, соғурлым диэлектрлік енгіштік артады .

энергиясының бөлігін айтады.
Диэлектрлік шығынның екі түрі бар: диполь-сегментті (макромолекулалардың

жоғарыэластикалық күйінде сегментті қозғалысының әсерінен туады) және диполь- топты, полярлы топтардың бағытталуымен негізделген (шыны тәрізді күйінде туады).

әсеріне тұрақтылығының физикалық қабілеттілігін сипаттайды; ол МВ/м өлшенеді. Біртекті электр

өрісінде:
Епр =Uпр/h
Мұндағы Uпр — кернеу пробоя; h — жабынды қалыңдығы.
Электрлік беріктілік жабындының сапасына тәуелді. Әлсіз жерлердің және үлдірлердің ақауларының болуы олардың электр өткізгіштігін бірден төмендетеді.
Жабындының электр өткізгіштігі полярлы ингредиенттерді енгізумен артады— пластификаторлар, тұрақтандырғыштар, сонымен қатар пигменттер мен толтырғыштар.

–Е/RT
Мұндағы А—тұрақты; Е—активтендіру энергиясы.
Температураны арттырумен жабындының электр беріктілігі де артады.

Төменгі температура аумағында полярлы полимерлер негізіндегі жабындылар (эпоксидті, полиэфирлі, полиакрилатты және басқалар) жоғары электрлік беріктілікпен, полярсыз (полиолефиндер, каучуктер және басқа) жабындылардың электр беріктілігінен 2 және одан да көп есе жоғары болады.

кезде олардың полярлығынан тәуелсіз беріктіліктері бірден төмендейді.
Жабындылардың электр қасиетіне

сыртқы орта үлкен әсер етеді. Жабындының болмашыл ылғалдануы бірден барлық электрлік көрсеткіштерін нашарлатады: электрлік кедергісі мен электрлік беріктілігі кемиді, диэлектрлік шығыны артады.

кеңеюдің жылу коэффициенті жатады.
Температураөткізгіштік а жылуөткізгіштікпен  келесі тәуелділікте

болады:
а = / с

мұндағы с—меншікті жылусыйымдылық; —материал тығыздығы.
 

жылуөткізгіштігінен 100 – 400 есе және мыстың жылуөткізгіштігінен мың есе

төмен. Бұл боялған қыздырылған бұйымдардың жылуберуінің нашарлығын және олардың тез қыздырылуын қиындатады. Кристалды негізіндегі жабындылардың жылу мен температураөткізгіштігі аморфты полимерлер жабындысынан жоғары.

арттырғанда үлдірдің көлемі және сызықты өлшемдері үздіксіз артады.
Әсіресе, секірмелі

өзгерісі полимерлердің шынылану және балқу температуралық аумақтарында байқалады, бұл макромолекулалардың қозғалысының артуымен түсіндіріледі.

жылу мен температураөткізгіштігі полимерлі материалдарға қарағанда 1—2 бірлікке жоғары болады.

Үлдірлердің жылу мен температураөткізгіштігін металл ұнтақтары (мырыш ұнтағы, алюминий, қалайы опасы, темір слюдасы), сонымен қатар жылуөткізгіштік  пен температураөткізгіштік а көрсеткіштерін жоғары металл оксидтері оңтайлы өзгертеді. Жабындылардың жылуизоляциялық қасиеттерінің төмендеуіне жабынды қалыңдығының төмендеуі әсер етеді.

ағаш ұнын, шыны және пластмасс микросфераларды (синтактты көбіктер), лигнин және

басқа қолданады.