АМАР ХАЯМ (рус. Омар Хайям)

– 4 снежня 1131

Персідскі і таджыкскі паэт і вучоны. 

Жыў

у Самаркандзе, Ісфахане,Бухары і інш.

Род дзейнасці: паэт, філосаф, астраном, матэматык

Амар - (асабістае імя).
بن ابراهیم  ібн Ібрахім - «сын Ібрахіма».
خیام 

Хайям - «намётавы майстар» (як мяркуецца, указанне на рамяство бацькі; ад слова «Хайма» - палатка, ад гэтага ж словы як мяркуецца адбываецца старорусском «хамовник» - Тэкстыльшчык).
نیشابورﻯ  Нішапурі —  «з Нишапура».

Гіясаддін Абу-ль-Фатх Ама́р ібн Ібрахім аль-Хайя́м Нішапурі  غیاث ‌الدین ابوالفتح عمر بن ابراهیم خیام نیشابورﻯ‎

быў сынам палатачніка, таксама ў яго была малодшая сястра Аіша.

У 8 гадоў грунтоўна займаўся матэматыкай, астраноміяй, філасофіяй. У 12 гадоў Амар стаў вучнем Нішапурскага медрэсэ. Ён бліскуча закончыў курс па мусульманскаму праву і медыцыне, атрымаўшы кваліфікацыю лекара. Але медыцынская практыка мала цікавіла Амара. Ён вывучаў творы вядомага математыка і астранома Сабіта ібн Курры, працы грэчаскіх матэматыкаў.

Жыццё Амара Хаяма

першую ў сваём жыцці страту: падчас пошасці (эпідэміі) памёр яго

бацька, а патом і маці. Амар прадаў бацькоўскі дом і майстэрню і адправіўся ў Самарканд. У тыя часы гэта быў прызнаны на Усходзе навуковы і культурны цэнтр. У Самаркандзе Хаям становіцца спачатку вучнем аднаго з медрэсэ, але пасля некалькіх прамоў на дыспутах ён так уразіў усіх сваёю вучонасцю, што яго адразу ж зрабілі настаўнікам.
У 1074 годзе яго запрасілі ў Ісфахан, цэнтр дзяржавы Санджараў, да двара сельджукскага султана Мелік-шаха I. Па ініціатыве і пры заступніцтве галоўнага шахскага візіра Нізам аль-Мулька і Амар становіцца духоўным настаўнікам султана.

Жыццё Амара Хаяма

Амар Хаям

(паэт, філосаф, астраном, матэматык)

Карціна «На магіле Амара Хаяма»