Қатты оттын және оның түрлері

Отындар органикалық, органикалық емес болып бөлінеді. Органикалық отындардың негізі өсімдіктен

пайда болған отындар. Отындар қатты, сұйық және газ тәрізді болып бөлінеді.
Қатты отындарға мыналар: көмір, шымтезек, ағаш, шөп тәрізділер, сұйық отындарға: мұнай, қара май, бензин, дизель отыны т.б., ал газтәрізділерге: табиғи, домна, генератор газдары жатады.

масыл заттар болады. Қатты және сұйық отынның жанатын бөлігі негізінде

құраушыдан (элементтен) – көміртек, сутек, оттек, күкірт және азоттан құрылған органикалық заттан тұрады Соңғы екі құраушы отын жанғанда жылу шығаруға қосылмайды: отынның ішкі масыл заты. Отынның жанатын бөлігіне тотығатын кейбір арасан (минерал) қосылыстар да кіреді, негізінде Fe. S 2 –темір колчеданы (пирит), ол отында маңызы бойынша бірнеше пайызға дейін болады. Қатты және сұйық отынның масыл заты ылғалдан W және жанбайтын арасан бөлігінен (Si. O 2, Al 2 O 3, Ca. SO 4 және т. б. ) тұрады. Отын жанғанда жанбайтын бөлігінен күл А шығады

Отынның құрама бөліктері

100%-ға мына массалар қабылдануы мүмкін
- жұмыстық масса отынның тұтынушыға

жіберілген түрі;
- аналитикалық масса талдау (анализ) жүргізуге дайындалған отын ұнтақталған және зертхана жағдайында оны сақтағанда өз бетімен өзгермейтін ылғалдылыққа дейін кептірілген;
- құрғақ масса отынның ылғалы толық аласталғандағы массасы;
- құрғақ күлсіз (жанатын) масса күлді алып тастаған құрғақ масса;
- органикалық масса күлді, колчедан және сульфат күкіртін алып тастаған құрғақ масса.

жылу бөлетін, энергия көзі ретінде қолданылатын зат. Химиялық өндірістерде отын

шикізат блып есептелінеді. Құрамында оргаикалық заттар бар отынды көмірсутекті отындар дейді. Химиялық өңдеу арқылы олардан көптеген өнімдер алады. Отын классификациясы.
Тегіне байланысты отындар табиғи және жасанды болып екі түрге бөлінеді. Агрегаттық күйіне бйланысты: Қатты, сұйық және газ тәріздес болып үш топқа бөлінеді. Қатты отын жанатын органикалық массадан және жанбайтын минералды заттан құралады. Отынның сапасы: оның жану жылуымен (қызу шығару мүмкіншілігімен) және ұшатын заттардың бөлініп шығуымен анықталады. Отынның қызу шығару мүмкіншілігі дейтініміз 1 кг ( газ болса м 3) отынды жаққанда бөлініп шығатын жылу мөлшері.

кокс пештерінде тас көмірді өңдеу әдісі. Алғашқы өнетін өнімдер: кокс

және ұшқыш заттар- тіке кокс газы. Шикізат ретінде 350 -4000 С температурада пластикалық күйіне ауысып , берік және кеуекті металлургиялық кокске айналатын тас көмірлерді қолданады. Көміірді ауа бермей қыздырғанда төмендегідей процесстер жүреді 2500 С -қа дейін көміртегінің тотығы қостотығы және бу бөлінеді 300 -3500 С газ фазасына смола ( шайыр) пары және пирогенді су бөлінеді , ал көмір пластикалық күйгк көшеді 500 -5500 С платикалық масссаның айырылу процесі жүреді. Бұл уақытта парафиндік, нафтендік, қаннықпаған және ароматтық көмірсутектерден тұратын газ және шайырлар түзіледі, сонымен қатар жартылай кокс түзіліп масса қата бастайды. Коксохимиялық өндірісі кокспен қатар жүздеген химиялық өндірістің шикізатын, жартылай өнімдер және мономерлер өндіріледі. 1 т өндірілетін көмірден орта есеппен мынандай өнімдер алынады. Кокс 700 -800 кг. Смола 20 -40 кг. Бензол 8 -12 кг Кокс газы, м 3 280 -340 кг Аммиак 2 -4 кг. Минералды заттар мен күкірттің көптеген бөлігі коксте қалады.
 

қолданылатын зат. Химиялық өндірістерде отын шикізат блып есептелінеді. Құрамында оргаикалық

заттар бар отынды көмірсутекті отындар дейді. Химиялық өңдеу арқылы олардан көптеген өнімдер алады. Отын классификациясы. Тегіне байланыстиы отындар табиғи және жасанды болып екі түрге бөлінеді. Агрегаттық күйіне бйланысты: Қатты, сұйық және газ тәріздес болып үш топқа бөлінеді.

Отынды химиялық өңдеу.

тұрады. Қатты отын жанатын органикалық массадан және жанбайтын минералды заттан

құралады.

заттардың бөлініп шығуымен анықталады. Отынның қызу шығару мүмкіншілігі дейтініміз 1кг

( газ болса м3) отынды жаққанда бөлініп шығатын жылу мөлшері.
Жану жылуы (Ж..Ж) – дегеніміз отынның бірлік массасы немесе көлемі оттегі отмосферасында толық жанғанда және жанған өнімді процестін бастапқы теипературасына дейін суытқанда бөлінген жылу мөлшері.

Жану жылуы (теплота сгорания) (ескірген –теплотворная способность) отынның негізгі технологиялық сипаттамасы.

– суға және азоттын – молекулалық азотқа дейін тотығуын айтады.
1.

Жанған өнімнің қандай температураға дейін суығанына байланысты отынның жану жылуы жоғарғы және төменгі болып бөлінеді.
Жоғарғы жану жылуы (Ж.Ж.Ж) (Qж) – дегеніміз 1 кг немесе 1 м3 отын толық жанып және жанған өнім 298 К- ге дейін суығанда бөлінген жылу
мөлшері Ж.Ж.Ж түзілген су буының конденсациялену жылуын ескереді, сондықтан Ж.Ж.Ж-н калориметрикалық әдіспен эксперимент жүзінде анықтауға болады.
Төменгі жану жылуы (Т.Ж.Ж.Qт) дегеніміз – жану жағдайында 1 кг немесе 1 м3 отын толық жанғанда бөлінген жылу мөлшері, яғни судың конденсациялау жылуын ескермейді.
Ж.Ж.Ж-ы томенгі жану жылуының көп болатындығы айқын.