ЭНТЕРОВИРУСТАР ЖӘНЕ НЕЙРОВИРУСТАРДЫҢ ИНФЕКЦИЯЛАРДЫҢ ҚОЗДЫРҒЫШЫ

мекендейтін және қоршаған ортаға нәжіс арқылы шығатын вирустар.
Таксономиясы және жіктелуі.

Энтеровирустар – құрамында РНҚ вирустары бар, Picomaviras (латынның рісо - өлшемі кіші, ma - РНҚ дегенінен) тұқымдасына, Ehteroviras туысына жатқызылатын вирустар. Полиомиелит вирустары, Коксаки, ECHO, 68-71 түрдегі энтеровирустары осы туыстың өкілдері болып табылады.

затының (гректің polyos - сүр) зақымдануынан болатындықтан, жедел қызба ауруы,

соның нәтижесінде аяқ, кол, дене бұлшык етгерінің баяу атрофиляқ және сал ауруы дамиды.
Полиомиелит ертеден белгілі. 1909 жылы К. Ландштейнер жөне Э. Поппер полиомиелиттің вирустық этиологиясын дәлелдеп берді.
Антигендік құрылымы. Полиомиелит вирустарының қиылысқан қорғанышын тудырмайтын - I, 11, III серологиялық үш түрі бар. Серологиялық түрлердіқ үшеуі де маймылға тәжірибе жасағанда адамда болатын полиомиелитгіқ клиникалык белгілеріне үқсас ауруды тудырады.

АҚШ Коксаки мекенінде полиомиелит тәрізді аурумен ауырған науқастың нәжісінен бөлініп

алынған.
Коксаки вирусы жаңа туған тышқандар үшін патогендік дәрежесі бойынша 2 топқа бөлінеді - А Коксаки (баяу салды тудыра отырып қаңқа бұлшықеттерін зақымдайды) жөне Б Коксаки (тырысу салын дамыта отырып ОЖЖ зақымдайды; тышқандардың өліміне әкеледі). Антигендік қасиеті бойынша ажыратылатын А тобы 23 серологиялық топпен, В тобы 6 серологиялық топпен сипатталады.
ECHO вирусының аты сөйлемнің бастапқы әріптеімен белгіленеді:
enteric cytopathogenic human orphans viruses (сөзбе-сөз аударғанда: ішектік
иитопатогендік адамның вирус-жетімдері). Бұл вирус 1951-1953 жылдары
иолиомиелитті тәрізді ауыру науқастардан бөлінді. Полиомиелит пен
Коксаки вирустарынан айырмашылығы ECHO вирусы зертханалық
ркануарлардың барлық түріне патогенді емес. Антигендік қасиеті бойынша
іжыратылатын ECHO вирусының 30-дан астам серологиялык түрі белгілі.
Көптеген серологиялық типтері гемагглютинациялык қасиетке ие. 68-71
серологиялық типті энтеровирустар 70-жылдары бөлінді. Адам
шатологиясындағы өте маңызды орынды 70 типті вирус (жедел
геморрагиялық конъюнктивит пандемиясы кезінде бөлінген) пен 71 типті
вирус (менингит пен энцефалит эпидемиясы кезінде науқастардан
бөлінген) алады. Биологиялық қасиеті бойынша осы вирустар басқа
энтеровирустардың ішінде аралық орынды алады.

сарғаюмен сипатталатын жедел жұқпалы ауру және эпидемиялык таралуға бейімділігімен ерекшелснеді.
Ауру

көне заманнан белгілі, тінті б.э.дсйінгі IV-V ғасырларда Гиппократ сипаттаған. А гепатит вирусын (АГВ) 1973 жылы С.Фейнстон
Таксономиясы, морфологиясы, антигендік құрылымы. А гепатит вирусы Picomaviridae тұқымдасына, Hepatovirus туыстығына жатады. Құрылымдық ұйымдасуы мен химиялық құрамы бойынша баска энтеровирустарға ұқсас, бір вирусспецификалық антигені бар.
Резистенттілігі. АГВ басқа энтеровирустарға карағанда ыстықка түрақтылығымен ерекшеленеді: жұқпалық белсенділігін 60°С 12 сағатқа дейін сақтайды, бірақ қайнатқанда 5 минуттың ішінде инактивацияланады. Вирустар қоршаған ортада сақталады (суда, науқастардың белінділерінде). Жануарлардын сезімталдығы. Эксперименталды инфекцияны мармозет және шимпанзе маймылдарында жүзеге асыруға болады.

әдісінде науқастың нежісі зертгелеуі барысында табылды. РНҚ бар, Caliciviridae түқымдасына

(латын тілінен саііх - табақша) Hepeviras туыстығына жатты. Қазіргі уақытта осы тұкымдастықтан Е-тәрізді вирустар гепатитіне ауыстырылды. Е гепатит вирусы (ЕГВ) келемі үлкен емес, сфералық пішінді, қарапайым құрылымды, А гепатит вирусынан антигендік қасиеттері бойынша ажыратылады. Жасуша дақылдарында өте қиын өседі, маймылдарға (шимпанзе, макакалар) патогенді.
Е гепатит вирусы - антропонозды ауру, көбінесе бауырдың зақымдануымен сипатталады. Е гепатитінің эпидемиясы кебінесе Орта Азияда, Онтүстік-Шығыс Азия, Орталых Америка аймағында тіркеледі. Жұқтыру кезі - науқас адам. Таралу механизмі - фекалды-оралды, негізгі таралу жолдары - су арқылы. Кебіне жастар мен орта жастағы адамдар ауырады (15-40 жасқа дейін). Инкубациялық кезеңі - 2 аптадан 9 аптаға дейін созылады.

морфологиясы, химиялық кұрамы. Ротавирустар Reoviridae түқымдасына, Rotaviras туысына жатады. Вирус

сфералық пішінді, екі жіпті бөлшектен РНҚ-нан түрады. Ерекшелігі екі капсидке ие -сыртқы және ішкі. Вирустың аталуы капсидтің ерекшелігіне байланысты (латын тілінен rota - дөнгелек). Сыртқы липопротеидті қабығы жоқ.
Эпидемиологиясы. Ротавирусты гастроэнтериттер барлық жерде таралған, кебінесе 6 айдан бастап 6 жасқа дейінгі балаларды зақымдайды (балалардың іш өту ауруының 40-60% құрайды). Ерекшелігі қысқы айларында көтеріледі. Су, тағам, жан-ұялар, аурухана ішілік инфекциялар түрінде тіркеледі. Инфекцияның көзі - аурулар мен вирусты тасымалдаушылар. Таралу механизмдері - фекалды-оралды.
Иммунитеті, клиникасы, зертханалык диагностикасы барлық энтеровирустарға тән.

мен жылы қанды жануарлардың аса қауіпті жұқпалы ауруы, зақымдалған жануарлармен

қатынас (тістеу, микрожаралардың сілекейленуі) кезінде таралады, ОЖЖ зақымдануымен . және өліммен аяқталуымен сипатталады.
Құтырудың вирустық этиологиясын 1903 жылы П.Ремленже дәлелдеді.