"?стазым, мені? ?стазым!" атты т?рбие са?аты

ұстаздардың қолында!»

Н.Ә.Назарбаев

«

«Ұстаз - ұлық»

Досым сенің шошыдым бұл қалпыңнан
Нар көруші ем жүк ауырын артынған
Көз шелденіп көңілің қалай желденген
Көкірегіңе толған неғып салқын қан?

«Шалдардан ақ қалдым дейсің бәлеге»
Жарап келген солар ғой бар кәдеге
Ағалардың ащы тері болмаса
Саған қайдан қонбақ мұндай дәреже

Зәру іспен келіп еді мұғалім
Сес көрсеттің сездім сенен ығарын
Ұстазымыз емес пе еді ол кешегі
Ашқан бізге білімнің нәр бұлағын

Бәйтерек боп жапырағы саялы
Жаймап пе еді ол алақанын аялы
Ойлап тұрсын осы кісі болатын
Ауылымыздың ең қадірлі адамы










Ұстаз – ұлық, Ұлық оның жолы да
Өмір шамын ұстатқан ол қолыңа.
Сол жарықпен алшан басып жүрсін сен
Шырматылмай шырғалаңның торына

Үлкен болсаң үлкенмін деп кекейме
Демеушің сол үлкендікке жетуде
Қарыздарсың оған қашан қайда да
Көктен түскен кереметтей лепірме

Алдыңда ол отырмасын телміріп
Сен тұрғанда көрмесін еш кемшілік
Шәкіртіне еркін кіріп есіктен
Шығар болсын шырайлана өң кіріп

Тұрағы оның жүрегінің төрінде
Біле білсең абыройың бұл сенің де
Ол ешкімге жаутаң қағып тұрмасын
Айтсын сөзін айта тұғын жерінде

Тең тұт досым ана ұстаз екеуін
Сонда бәлкім парызынды өтерің
Өзің ұғын өзгеге де ұғындыр
Кішіліктің өзі ұлылық екенін.

көңіліме қыстатқанмын Есімде, әліппені жаттатқызып Ең алғаш қолға қалам ұстатқаның

қайырмасы
Ұстазым, менің ұстазым Өзіңмен өткен қыс-жазым Қалдырған ізің мәңгілік Жадымда тұрар жаңғырып Ұстазым, менің ұстазым

Зердемді сен ашпасаң не етер едім Өмірден сыбағасыз өтер едім Ғажайып дүниенің сырын жайын Қияға қызықтырып жетеледің
қайырмасы
Өзіңнен өмірге азық ала бердім Ұшырып мені алысқа қала бердің Бойымда отың кетті ұшқын атқан Келеді жана бергім, жана бергім
 

қайырмасы

Ұстазым, менің ұстазым Өзіңмен өткен қыс-жазым Қалдырған ізің мәңгілік Жадымда тұрар жаңғырып Ұстазым, менің ұстазым

Ұстазым менің ұстазым

(хор)

Тұлғаңды арманыма ұксатқанмын Үлгіңді көңіліме қыстатқанмын Есімде, әліппені

жаттатқызып Ең алғаш қолға қалам ұстатқаның
қайырмасы
Ұстазым, менің ұстазым Өзіңмен өткен қыс-жазым Қалдырған ізің мәңгілік Жадымда тұрар жаңғырып Ұстазым, менің ұстазым

Зердемді сен ашпасаң не етер едім Өмірден сыбағасыз өтер едім Ғажайып дүниенің сырын жайын Қияға қызықтырып жетеледің
қайырмасы
Өзіңнен өмірге азық ала бердім Ұшырып мені алысқа қала бердің Бойымда отың кетті ұшқын атқан Келеді жана бергім, жана бергім

қайырмасы

келешегін тәрбиелеп отырған
Бас иіңдер, ұстаз деген қасиетті жандарға!
Көз алдыма елестейді

бір алып
Келбеті де, тұлғасы да тұр анық.
Ақыл алып келе жатыр өзіңнен
Өзіңменен келе жатыр нұр алып.

мектептің жүрегі. 

Ыбырай Алтынсарин
Адамның адамшылдығы... жақсы ұстаздан болады.
Абай Құнанбаев

Жақсы адам ғана жақсы басшы бола алады.  Жүсіп Баласағұни

Назарларыңызға рақмет!